29 gün sonrasından selamlar. Bu post dan sonra evde TV acmadik, telefon kullanmadık. Gelişmeleri yazıyorum.
1. Bize düşkünlüğü başladı, arkamızdan ağlamaya başladı.
2. Uykusu daha düzgün olmaya başladı. Eskiden uyutmak için 1 saat uğraşırdim, ağlatarak uyuturudum şimdi daha kolay uyuyor ve daha az sık uyanıyor.
3. Baybay dediğimiz de yavaş yavas baybay öğrendi. Seni gidi seni diyip babası parmak gösterirdi. Şimdi biz yapmadan seni gidi seni diyince parmak sallıyor.
4. Alkış dediğimiz de alkış yapıyor.
5. Son 3 gündür eline bir şey verip getir kızım dediğim de getiriyor mutlu oluyor sonra ne bulursa getiriyor bana veriyor.
6. Evin içinde Gökçe buraya gel dediğimiz de geliyor hala disarda çok sallamiyor.
Şimdilik bu aşamaya geldik. Herhangi başka doktora vs götürmedik. Sadece ilgileniyoruz eğitmeye çalışıyoruz.
Anne baba dede gibi şeyler söylemiyor ağzının içinden birseyler geveliyor.
İnanıyorum ki inşallah normale dönecek. Umudunuzu yitirmeyin, herkesin dediğini kafanıza takmayın. Biz otizmli de olsa olmasa da anne baba olarak egitmemiz gerekiyor. Elimizden geleni yapacağız.
Bir de birşey yapması için ısrar etmek yerine rica ediyoruz ve düşük ses tonu ile baskı kurmadan yapıyoruz. Bu işe yarıyor sanırım. Israrcı olduğumuz da takmıyor sıpa. Mesela babası baba baba dedigin de bağırıyor gülerek sanki sıkıldım bu muhabbetten der gibi :)
Biraz uzun oldu kusura bakmayın. Bu postu okuyan ve çocuğundan şüphe eden annelere mesajım : TV tablet telefon vermeyin hatta onun olduğu yerde siz de izlemeyin. Oynayın, eğitmeye çalışın anlasa da anlamada da konuşun bir tohum bir gün de sebze meyve vermez, emek, sabır ve zaman ile istediğimizi en verimli sekil de alacağız Allah in izni ile.
Bir sonra ki ay gelişmeleri yazacağım kısmet olursa, unutmayın korktuğumuz şey kaderinize dönüşmeden korkularınız unutun. Unutun ki korktugunuz başınıza gelmeyin. Allah hepimizin evladınız korusun şafi ismi ile hasta olanlara şifa versin inşallah