+1 oy
1,645 göst.
6-12 ay arası bebekler kategorisinde (559 puan) tarafından
Kizlar merhaba bebeğim 6 aylık aşırı düşkünüm hep kucağıma almak istiyorum çocuk oturuyor oynuyor kendi kendime alıp kucaklıyorum annemgil gelsin aldıklarında ağlasın onlara bile kızmaya başladım niye aglatiyosunuz siz beni çocuğumu diye onlarında kalbini kırmaya başladım çocuğum oynuyor kendi kendine ben telefona bakıyorum sonra kendime kızıyorum çocuk orda tek başına oynuyor kendimi suçluyorum oda aldığım günlük 1 saat bile değil. Hep bisey olacak korkusu var içimde bunu nasıl aşabilirim gündüz tuvalete bile gittiğimde gözümün önüne koyuyorum onu kapıyı kapatamıyorum saçma sapan senaryolar kuruyorum kafamda boğuldu mu düştü mü başına bisey gelir mi evde kedim var kedim üstüne çıkar mı bunun gibi saçma sapan bir sürü şey en yakın örneği dün gece uyuyamadım ya deprem olursa çocuğum u nasıl kucaklarim nereye saklanıriz tüm gece beynimin etini yedi en son çocuğun başında oyle dikildim durdum . Yok ben ölürsem çocuğuma kim bakar falan bildiğiniz kaygı bozukluğu oldu çocuktan sonra bende ne yapabilirim kendime engel olamıyorum bu neyden kaynaklanır odadan odaya giderken bile kosa kosa gidiyorum bisey olacak diye... Lütfen yardımcı olun kızlar ne yapabilirim kafayı yemek üzereyim bu düşünceler le bir destek almalı mıyım 

27 Cevaplar

0 oy
(246 puan) tarafından
Canım biraz rahat ol ben biraz otursa kendi kendıne oynasa da iş yapsam dinlenswö dıye bakıyorum oyanayam çocuğa elleme bej tuvalete gidemem ağlıyor sürekli ağladığı için kapıya koyuyorum wc nin kapısına sen duran çocuğu koyuyorsun lütfen rahat ol tedbirini al gerisini Allaha bırak seni çok yorar Bu durum
-Reklam-
0 oy
(535 puan) tarafından
Henüz yasamadigin seyler icin boyle kendini heba etmen saglikli degil.tamam tedbir tabiki alinir ama takdir Allahindir.ani yaşa günü zehir etme ikinizede.
0 oy
(92 puan) tarafından
Bu fıtrat la ilgili bişey. Tedavi oluncak hastalıklı bir durum değil bı surec.annem ben bebekken babama bile emanet etmezmis bana bişey olacağını düşünüp oturup başımda aglarmis. Hatta o kadar çok aglarmis ki acaba bişey mi olcak onu mu hissediyieum deyip tekrar aglarmis.bisey olduğu yok 34 yaşındayım kendi cocugum oldu hatta .ben bu kızı asla evlendiremem dermiş 25ten sonra yeter evlen artık diye bı evden kovmadifi kaldı suan çok küçükler bende heran bişey mi olcak çocuğa iyi bakabiliyormuyum ama bna bişey olursa ona kimse benim kadar bakamaz diye Allah'a dua ediyorum  bana uzun sağlıklı ömür ver  nolur ona iyi bakayım diye çok çok cokk özel bir duygu şuan karşımda gülüp duruyor izlerken bile burnum sizliyor
0 oy
(209 puan) tarafından
Endişeleriniz normal tabiki bunları hepimiz yapıyoruz ama takıntı haline getirecek kadar değil, 40 günlükken bebeğim boğuldu, 3.5 aylıkken deprem oldu ikisinde de ne yaşadım bir ben bilirim, bunu sizi korkutmak için söylemiyorum ama istemediğimiz şeyler olacaktır bu bizim elimizde olan bişey değil, siz daha olmamış şeyleri kuruyorsunuz ben ikisini de bizzat yaşadım ve gördüm ki esirgeyen ben değil Rabbim sadece ona sığındım ve binlerce kez şükrettim, bize düşen sadece elimizden geldiğince korumak gerisi sizi sadece psikolojik olarak çok yorar
(559 puan) tarafından
2aylikken boğulma tehlikesi yaşadık surup boğazınızinda kaldı neffessiz kaldı ne yapacağımı da bilmiyorum galiba ondan sonra bende travma oldu
(209 puan) tarafından
Evet bizde de öyle oldu hastaneye nasıl gittik bilmiyorum çok zor Allah yardımcıniz olsun bir daha yaşatmasın Rabbim
0 oy
(523 puan) tarafından
Hatay da depremi en ağır şekilde yaşadım iki çocuğumla :(merak etmeyin siz annesiniz her şartta onlara kol kanat geriyorsunuz kendinizden önce onu düşünüyorsunuz ama sizinki epey abartı olmuş kendi kendinize artık kötü düşünceleri kafamdan atıyorum deyip güzel düşünmeye odaklanın. Kötüyü çağırmak diye bir şey gerçek anlamda var. 
0 oy
(482 puan) tarafından
Ben deprem bölgesindeyim. Depremin 8. Günü doğum yaptım ve deprem olduğunda şoka girdim doğumdan sonra ise panik oldum. Şimdi bile kapıdan çıksam eşime haber veriyorum şuradayım deprem olursa haberin olsun diye göçük altında kalırsak kolay bulsun diye düşünüyorum. Hangi odaya gitsem oğlumu yanıma alıyorum ama artık bende yoruldum ama ve Allahın dediği olucak her ne yaparsam yapayım artık dua ediyorum Allaha emanet ediyorum oğlumu esirgeyende koruyanda o. Eğer biraz daha ilerlese bende tedavi görmeyi istiyordum ama şükür artmadı sizde biraz nefes terapisi yapın kendiniz ama geçmezse bir uzmana başvurun sizin stresinizi herşeyimizi bebeğiniz hisseder çünkü 
0 oy
(1,428 puan) tarafından
İlk çocukta bende öyleydim sen yıpranirsın bacım çocuğa bişey olmaz ikinci çocuk olunca saldım çok rahatladım 

İlgili sorular

0 oy
25 cevap 1,603 göst.
14 Şubat 2021 Yenidoğan (0-3 ay) kategorisinde RedWomen (18 puan) tarafından soruldu
0 oy
2 cevap 391 göst.
28 Ekim 2021 Yenidoğan (0-3 ay) kategorisinde esma_ünal (1 puan) tarafından soruldu
...