İlk,eşim koltukta karşısına aldı kollarından tutarken bir an da bıraktı kontrollu sekilde ben de korktum düşecek diye ama bebeğim o anda tek başına ayakta kaldı kendiside şaşırdı çok hoşuna gitti o anda korkudan tekrar babasına sarildi bunu bir kaç kere aralıklı yaptık sonra sürekli tek elinden tutarak yürüttük dengesini sağlamayı öğrendi ayakta durmaya başladı desteksiz kendi başına ama hâlâ yurumuyordu sonra annem karşısına alıp bir kaç adım artırıyordu o durumu aşırı sevdi heyecanlandi tam 21 aylık oldu yürümeye başladı emeklemesine izin vermedik o süreçte tekrar alışmasın diye kalk diyorduk hemen kalkıyordu sonra zaten emeklemenin nasıl zor olduğunu görünce yürümek keyifli geldi o dönemde en iyi yaptığım şey stres yapmamak oldu hiç kimseyi duymuyordum