0 oy
477 göst.
24-36 ay arası bebekler kategorisinde (453 puan) tarafından

Arkadaşlar 30 aylık bebeğim var ve bana çok bağlı. Bu bağlılık beni çok yordu çok yıprattı. Oy öyle bir oluyor ki sürekli üstümde tek başına oyun oynamak istemiyor tek başına bir şey yapmak istemiyor aynı odanın içinde bile anne yanıma gel diyor yani böyle olduğu zaman ben gerçekten çok bunalıyorum ve diyorum ki acaba hata mı yaptım çocuk istemekle acaba gerçekten hiç olmasa mıydı diyorum yani bu süreç beni çok yıpratıyor. Ben evimin düzenli olmasına alışkın bir insanım evimin derli toplu olmasını istiyorum 3 öğün yemeğimi yapabilmek istiyorum yani hep düzenin böyleydi benim ben şu anda bazen öyle bir oluyor ki hiçbir şey yapamıyorum. Sabahları ne doğru düzgün kahvaltı yapabiliyorum öğlenleri acık acıkmış oluyorum ve abur cuburla geçiştirmek zorunda kalıyorum akşam oluyor eşim eve gelecek ona yemek hazırlamak durumundayım sürekli ne yemek pişirsem ne yemek yapsam diye düşünüyorum çamaşırım oluyor katlayamıyorum bulaşığım oluyor yığılıyor yıkayamıyorum gerçekten çocuk bakmak çok zormuş yani ve ben tek çocukla apartmanda böyleyim millet 3-5 çocukla hem köy işi yapıyor yeri geliyor yani ne bileyim herkes mi böyle yoksa sadece ben mi böyleyim.Çocuğun uyuması sıkıntılı kıyafet değiştirmesi sıkıntılı yani dışarıdan bakıldığında sessiz sakin bir çocuk ama evin içinde çok mızmız Bir çocuk her şeyi hayır diyor her şeyi yapmayacağım diyor her şeyi giymeyeceğim giyse çıkartmayacağım yatmayacağım uyumayacağım her şeyi tepki olarak dünyaya gelmiş sanki çocuk ya ben ama bu durumdan çok sıkıldım ya

13 Cevaplar

0 oy
(273 puan) tarafından
tarafından seçilmiş
 
En İyi Cevap

Hissettiklerin çok normal canm  aynı durumu yaşıyormama inanıyormki rahat edeceğimiz günlerde gelecek 

-Reklam-
0 oy
(351 puan) tarafından

39 aylık oğlum hâlâ aynı benden ayrılmıyor tek başına oyun oynamıyor boyama yapmıyor sürekli anne gel anne boya anne oyna ama şükür sebebim iyiki var tek çocuk canı sıkılıyor

(453 puan) tarafından
tarafından yeniden gösterildi
Tek çocuk canı sıkıliyor 2 çocuk cildirmalik.
0 oy
(249 puan) tarafından

benimki 6 aylik suan seni anlayamam ama benim bebegim huysuzlandiginda bile bazen oyle dusunceler geciyo aklimdan.Sonra diyorum ki annem de bana bakarken icinden boyle yapmasaydim cocuk diye gecirseydi ne hissederdim diyorum sonra bebegime empati yapip uzulup pisman oluyorum diyorum o gunahsiz bi yavru bana muhtaç.O yuzden bebeginuzden pisman olmayin ileride cok uzulursunuz emin olun.Bagliliga gelince biraz farkli insanlarla olmasini saglayin ne bileyim babanesi ananesi teyzesi falan varsa onlara goturun parkta oynatin kısim kisim sizsiz oyun oynamasina alistirin baska aglar kesin ama zamanla alisabilir

(453 puan) tarafından
İşler yolunda gitmeyince stres oluyorum.ev dağınık,yemek yapilicak,çamaşır katlanicak vs bu tür işler beklerken ben rahat edemiyorum.bunun üstüne birde bebeğim bana yapisinca çok bunalıyorum.sonra işler yoluna girince saatlerce onunla oynayabilirim...ailenin farklı üyeleri de geliyor .ablamla çok güzel oynuyolar.o zaman beni aramıyor fakat annem ,kayınvalidem gelince onların yanında hiç durmaz .hep istiyor ben de yanlarında olayım.parkta yanımdan ayrılıp oynamaya bile gitmiyor.sen de gel diyor.oturtmuyor.baska çocuklarla oyun kurmuyor.hep ben oynatayim istiyor.
(249 puan) tarafından
Ah evet ben de ev daginikken bunaliyorum cok yogun oldugunda ablana verip 1 saat bile olsa isini halledip cocugu geri alirsan rahatlarsin bir de şöyle dusun bi gun buyucek belki seni arasin diye tum gun telefonunu bekliceksin bu gunler ozlenecek ev illaki toplar birak bazen de daginik kalsin.Ileride imkanin olursa krese falan goturursun insallah o zaman rahatlarsin biraz daha
0 oy
(11 puan) tarafından

Ben de aynı durumdayım 29 aylık baştan beri zorlanıyorum oyununa katıl ama tek bırak alışsın kendi de oynayabilir zamanla bu zamanları öyle 2 yaş 3 yaş sendromu genelde diyorlar bizim de her an tepemiz de parkta vakit geçir zor zamanları

0 oy
(14 puan) tarafından

Çok normal bende bazen böyle hissediyorum geç oldu bir de bebeğim önceden ki alışmışligini arıyor insan ama büyüyorlar geçecek bu zamanları sabırlı olmak gerek... Tek başına büyütmek çok zor aslında yardımci destek gerekiyormuş

0 oy
(281 puan) tarafından

Bence bu hissettiğiniz duyguların hepsi çok normal. Çocuğunuzun bu dönemdeki  durumuda çok normal benim oğlumda sürekli benim üstümde arada söyleniyoruz.nsonra yine mırç mırç takılıyoruz. Bu durumların hepsi çok geçici büyüyüncede yanımıza gelmeyecekler. 3 çocuklu anneler ile kendinizi hiç kıyaslamayın . Orada daha büyük çocuklar küçük kardeşlerini oyalıyorlar. Ancak tek çocukta çocuğun oyun arkadaşı ebeveyni o yüzden de bize çok düşüyorlar.

0 oy
(1,051 puan) tarafından

Canım nasıl kahvaltı yapamıyorsun birlikte yapmiyomusunuz mutlu olman için bazı şeyleri kabullenmek gerekiyor bende çok zorlandım herkes gibi ama ama git gide benim için annelik kolaylaşıyor bende anneliğe iyice alışmış oluyorum kızım kendini güzel ifade ediyor arkadaş gibi hissediyorum onla vakit geçirince çocuğunla mutlu anları biraz da senin uygulaman gerekiyor birlikte oyun alanlarına gidin mahallede gezin benim kızımda bana çok düşkün çokta hareketli bı çocuk ama ben onu öyle kabullendim mız miz değil çok şükür yarın her şeyi kabullenerek başla inan buyuyolar ve bu anları çok ozleyecez böyle stresli geçirdiğin için çok üzülürsun ilerde 

(453 puan) tarafından
Kahvaltıyı beraber yapmıyoruz.cunku benim yediklerini o yemiyor.onun yediklerini ben yemiyorum.sabah 7de birlikte kalkıyoruz.ona kahvaltı hazırlıyorum,eşime kahvaltı hazırlıyorum.bebegimi doyuruyorum.en son ben kahvaltı yapicak ama ben senin kucağında durcam diye agliyo.
0 oy
(163 puan) tarafından

28 aylık kızım bizde aynı durumdayız elhamdülillah varlıklarına ama bazen delirecek gibi oluyorum gündüz uykusu uyumuyor buna rağmen gece 12 de zor ağlaya ağlaya uyuyor inanılmaz derece de uykuya direnç gösteriyor bizim.ki de çok mız mız ne yazmışsaniz hepsi aynı sabretmeyi çalışıyorum Allah kolaylık versin hepimize yalnız değilsiniz yani ❤️

(453 puan) tarafından
Yorumunuz için teşekkür ederim.yalniz olmadığımi bilmek bana güç verdi.sosyal medyadaki anneleri görünce insan kendini yetersiz hissediyor.bazen herşey o kadar üst üste geliyor ki.sanirsin tek yetersiz benmişim gibi.
0 oy
(538 puan) tarafından

Canım öncelikle düşüncelerin çok normal herkes aynı süreçten geçiyor sen sakın ol biz ne kadar sinirli gergin olursak çocuk da öyle oluyor hissediyorlar bizim duygularimizi kendine bir rutin düzen olustur hemen olmaz ama zamanla olur cocugun büyümüş senin tek başına değil onunla birşeyler yapman gerekiyor mesela sabah uyandın değil mi kahvaltiyi birlikte hazirlayin o ne yiyorsa ona bı tabak yap kendine de yap oturun birlikte yiyin ver eline çatalı biraz o yesin biraz sen yedir yemek yaparken al yanına onu da birlikte yapın yada eline ver tabak tencere vs o yanında oynasın sen yemeği yap bı yandan oyununa dahil ol sohbet et temizlik yaparken birlikte yapın biraz sen supur ver eline süpürgeyi biraz o uğraşsın eline bez ver biraz sen sil biraz o bı oyun oynarken sen de onunla oyna 5 10 dk sonra sen devam et ben tuvalete gidicem de 2 dk tek oynasın sen her oyunda bı bahane bul 2 dk 5 dk 10 dk derken tek oynamaya alışır zamanla herşey düzene girer çünkü çocuğun büyümüş artik anlar seni bebek değil ki kıyafeti için sen ona seçim sun eline 2 kıyafet al hangisini giymek istersin seç de yada odana git istediğin kıyafeti al gel de yani sürece hep dahil et 

0 oy
(56 puan) tarafından

Merhabalar kızım su an 31 aylık. Evet dediginiz gibi bensiz durmaz bağlıdır zaten kimseye bı saat bile bırakamıyorum gurbetteyiz fakat kendi kendine oyun oynamayı öğrendi artık. Legolariyla kitaplarıyla bebekleriyle oynuyor derken bi bakiyorum 1 saatten fazla falan oynuyor o arada hemen yemektir acil işlerdir hallediyorum. Tabi o bı saatte 5 6 kere gelip soru soruyor oyuna biraz benimde katiyor ama çoğunlukla bana iş yapmam için biraz zaman kalıyor. Ev işlerini doğduğundan beri beraber yapıyoruz ilk iki sene çalışıyordum ekrana da alısmadi.bu yüzden. Normal olan hangisi acaba herkes fırsatım kalmıyor diyor şaşırdım çocukların kendilerininde biraz artık oynayabilmesi gerekiyor diye biliyorum ben . Mesela biseyle oynuyorsa asla ugramiyorum yanına bozmuyorum konsantresini . Sizin bebiş hiç kendi kendine oynamiyormu ki 

0 oy
(79 puan) tarafından

Tam 30 aylık oğlum her kelimen aynı. Bende çok bunaldım çok sıkıldım çoğunlukla bağırıyor buluyorum kendimi. Ne yaparsam tat zevk almıyorum. Tuvalete gitsem beni arıyor kapıda oturuyor. Amcasiyla parka yollamaya çalışıyorum illa sende gel diyor. Yemek yerken inat giyinirken inat her şeyde inat uyurken inat.Yapma hayır dediğim şeyleri özellikle yapıyor. Yani döneminin getirdiği durumlar diyip sakinlesmeye çalışıyorum.her şeyi ben yaparım evresindeler artık . yaptigimiz şeylere onu da davet etmemiz gerek beraber yapılacak her şey en basit çözüm bu. Sakin karşılayıp ona fırsat vermemiz lazım zitlasirsak ilerde bu döneme ait travma kalacak. Ama asıl travma bizde tabi😂

0 oy
(648 puan) tarafından

Aynı benim kızımı tarif etmişsin ve aynı benim düşündüklerimdi bunlar, sadece zaman ve sabır asla bu hataya düşme derim keşke olmasaydı vs gibi çünkü bu bir süreç bunu unutma, şu anda yanımda mışıl mışıl uyuyor tek uyudu, evim düzenli , yemeğim tatlım var Kreşe başladı ve bir gün yarım saat erken cıkıp yolda yavaş yavaş yürümüşlüğüm var canım sıkıldı evde tek başıma, yani kısacası geçiyor sabır 

0 oy
(72 puan) tarafından

Hepsi geçiyor,  benim kızımında 2 ve 3 yaşları aşırı zordu,  çok inatçıydı ama 4 yaşından sonra geçiyor, şu an 5 yaşında olgun bir çocuk oldu bir anda , hâlâ bana çok düşkün ama eskisi gibi mız mız bir çocuk değil. Evinizin düzenli,  yemekleriniz hazır olması bu dönemlerde her zaman olmaz,  her şeyi yetiştiriyorum ben diyenlerin destekçisi var emin olun ,eskiden evler kalabalıktı bir çocuğu köy büyütür derler çok doğru,  evde çocuk annesi ile beraber yalnız mecbur annesine sarıyor,  azıcık daha sabredin bu zamanlarda geçecek ve bu günleri çok özleyeceğiz.

İlgili sorular

0 oy
4 cevap 593 göst.
0 oy
6 cevap 543 göst.
0 oy
2 cevap 850 göst.
0 oy
4 cevap 315 göst.

1,486,007 soru

24,295,284 cevap

343,751 kullanıcı

...