0 oy
3,900 göst.
Yenidoğan (0-3 ay) kategorisinde (97 puan) tarafından
Anneliğe alışamadım okadar zormuş ki. Kendimi hiç anne gibi hissetmiyorum. Sadece çocuğa bakmakta görevli bi kadınmışım gibi. Ne zaman geçecek bu haller insan nezaman anne gibi hisseder kendini. 

25 Cevaplar

0 oy
(103 puan) tarafından
Bende bu günlerin geçmesini dört gözle bekliyorum. Evde tek duramıyorum kızımla. Ağlayınca elim ayağıma dolaşıyor. Hep yanımda biri olsun istiyorum. Bazen uyansında artık seviyim diye basında bekliyorum bazende saatlerce yatıp hiç bişeyle ilgilenesim gelmiyo. Ve bu psikolojiyi üstümden atamadığım için her dk kendimi suçluyorum. Emziremiyo olmam zaten cabası. Meme reddi oldu. O duyguyu da yaşayamadım kızımla. İnsallah en kısa sürede geçer bu haller.. 
-Reklam-
0 oy
(218 puan) tarafından
Lohusalık loaded :) gececek kuzum gececek. Linçlemeyin kadını ben de gectim o yoldan şimdi ölüyorum kızıma bayılıyor bitiyorum en çok 1 ay bu sallantı
0 oy
(46 puan) tarafından
Cnm çok normal lohusalık depresyonu bu bende de oldu 1 buçuk hafta sürdü şu an kızım 2 buçuk aylık o sözleri bende söyledim ama şu an pişmanım neden öyle düşündüm diye bi sure sonra geçer çünkü o daha sana tepki vermiyo benimde bebegim 1 ay sonra tepki vermeye başladı o zaman anneligi anladım 
0 oy
(97 puan) tarafından
Herkese teşekkür ederim. Bugünlerin geçeceğine inandırdınız beni. Okadar zor bi doğumum oldu ki ölmekle yaşamak arası bişeydi ölmek istedim ölüp tüm bu acılarımdan kurtulmak. Hala onun psikolojisini üstümdeki yorgunluğunu atamadım. Bebeğim doğduğunda gözlerim kapalıydı onu göstermeden aldılar götürdüler. 1 saat sonra getirdiler zaten göresim bile yoktu dikiş atılırken 5 saniye gösterip gittiler. Masadan indim giyindim eşime anlımı koyup hüngür hüngür ağladım. Evime gittim ev çok kalabalık görümceler kaynana kayın enişteler okadar kalabalıktı ki heryeden çocuk çıkıyordu sütün yok çocuk zayıf diyorlardı psikolojimi daha da mahvettiler çocuğumu emziriyordum benden alıyorlardı ben odamda sessiz sessiz ağlama krizlerine girdim. Şimdi bebeğimle başbaşayım hala o annelik duygularını hissedemiyorum ona bakmam gerekli sadece onu korumam gerekli bişey olursa benden bilirler kafasındayım. Seviyorum onu ama hayatım tamamen değişti eşimle iletişimimiz bitti o ayrı yerde ben ayrı yerde yatıyorum. İşten geliyor işe gidiyor. Herşey çok değişti umarım bu süreci en kısa zamanda atlatırız tekrar teşekkür ederim 
(261 puan) tarafından
Bu durumu hislerinizi eşinie lutfen konuşun bize soylediginiz her şeyo ona da soyleyin ve ekleyin bu durumdan beni sen cikarabilirsin evliligimiz ve bebegimiz icin ,deyin.Bebegibzile uyuyun ona sarilin koklayin siz onun annesisiniz caninizdan can verdiniz karninizdayken sizin organlarınızla ,kalbimizle ,yeşimlerinizle yaşadı o sizin sayenizde hayatta kaldi onu ne kadar istediğinizi hatirlayin.Onun gozlerine bakın siz birkac kere sevgiyle bakmaya çalişij gorecekseiniz siz bir adim atinca o soze birkac ay sonra koşacak gülusuyle sarilmasiyla.Geçecek gerçekten bunu bilin ve ona lutfen daha cok yaklaşın. Çok zorlanırsanız psikolog desteği alin.Evet atlatacaksiniz eminim ama.dilerim.en kisa zamanda olur.
(97 puan) tarafından
Eşimin anlayacağını sanmıyorum evet çok iyi bir eş 1 dediğimi iki etmez gözümün içine bakar ama bu konuda kendimi anlatamam aynı duyguları hissetmiyoruz neler çektiğimi bilmiyor. Anlatsam iyice yıpratır beni. Geçecek biliyorum böyle kalmaz. Rabbim içimize ferahlık versin allah razı olsun sizdende ❤️♥️
0 oy
(165 puan) tarafından
Önümüzdeki ay geçecek merak etme gülerek hatirlayacaksin için rahat olsun  bebisinle tanışacaksınız ve emin ol aşık olacaksın. Şu sıralar herşeye ağlıyor olabilirsin o da geçiyor. Annelerden yardım almak iyi geliyor ben kimseyi istemem diyordum doğum öncesi ama büyük konusmusum kayınvalidem ben giriyim artık dediğinde gitmeee diye aglamisligim var  hepsi geçiyor rahat ol tadını çıkar 
...