Önce beraber oynuyorduk 3-5 dakika. Sonra o kendi kendine devam ediyordu. Şimdi direkt kendisi oyuncak sepetini döküp oynuyor. Ama tabii işim yoksa ben de onunla oynuyorum hâlâ. Bu aylarda daha çok kucak istiyorlar evet. Ama ben de onunla beraber emekleyince rahatça vakit geçiriyor kucak istemiyor. Aslında kucaktan çok bizim yanlarında olmamızı istiyorlar. Ayrılma kaygısının üst seviyelerde olduğu zamanlar.
Bir de benim oğlum tutunup kalkmaya çalışırken vs. çok sık düşüyor ve dengesiz düştüğü için sürekli ağzını yüzünü çarpıyor bir yerlere. Dün emeklerken ağzını yere vurdu epey kanadı, çok üzüldük... Sizinki de böyle sık yaralanıyor mu