Arkadaslar bebeklerin yabancilama evreleri oluyor bunu biliyorum ...gelişme sürecinde de normal bı durum bu ama oglumunki kaygı düzeyinde ...alıştığı ve sürekli gördüğü 5-6 insan dışında herkesi cokfazla yabanciliyo .bakıp bakıp insanların yüzüne agliyo ...dışarda bu durum yok.ama eve biri gelsin veya biz biyere gidelim kucağımdan inmiyo .insanlara korka korka bakiyo .hele birde biri sevmeye kalksın ortalığı yikiyo ...kaygı durumu çok yüksek olduğu için bende bı anne olarak kendimi kotu hissediyorum...en son bugun evde kuzeniyle oynuyordu bı akrabamız geldi ..daha bakmadan sesini duyar duymaz ağlaya ağlaya bana doğru hızlıca emekleyip bacagima yapıştı ...var mı böyle bişey yaşayan .bu kadarı normal mi ?