Merhaba 16 günlük bebeğim var 12 gün kğvezde kaldı kızıma kavuşur kavuşmaz büyüklerin ben bilirimleri başladı. Kayınvalşdem de annem de şunşöle olmaz bu böle olmaz diyerek iyice psikolojimi bozdular. Ne bebeğimle ten teması kurabildim ne de başka bişey. Bebeğim prematğre olduğu için ağzı çok minik göğüslerim de büyük olduğu için emerken sormak da zorlanıyor. Bunun için doktor bebeğin çok küçük biberonla destekle önce emzir sonra destekle dedi. Kayın validem bebeği hep benden alma çabasında. Ben gazını çokartayım sen yemeğini ye ben biberonla emziireyim sen uyu. Tamam kötü düşünmek istemiyorum ama bu bana iyilik yapmak değilki. Gerçekten artık herşey batmaya başladı. Kötü insanlar değiller ama gerçekten ben bebeğimi kendime ait hissedemiyorum. Eşim anlayışlı ama o da bir yere kadar elinden bişey gelmiyor. Kafayı yiyeceksin diyor bana çok düşünüyorsun ayrıntılı diyor. Saat kurmuştum odamda bebeğim için uyanıyorum. Gelmiş odamdan almış gitmiş bebeği biberonla eözirmiş ben de uyumuş kalmışım. Hiç kaldırmamış tabi bebek doymuş bu sefer mememi almadı. Bebeğim ağlayınca ben zaten uyanıyorum otomatikman. Ama yatak odasına girip almış bebeği. Neden kaldırmayın anne diyorum e sen uyu diye dinlen diye diyor. Nolur yardım edin ben mi kötü düşünüyorım. Yoksa onlar mı çok düşünceli. Ben anlamadım nolur bi yardım edin.