Kızlar 2 aylık bebeğim var . Tek bakıyorum çok yoruldum çok ağır geldi bana bu tempo. Uyku yok gün içinde 1 dk boş kaldığım yok sürekli çocukla ilgilen uyuduğu zaman da ev işleri yemek ile ilgileniyorum. Vücudum kaldırmıyor artık agrimayan kemiğim yok. Eşime söylüyorum böyle şikayet etme diyor tamam zor ama herkes yaşıyor diyor hafife alıyor gibi bu yaşadıklarımi. Şikayet etmek değil aslında zorlandığımi söylüyorum her şey için çok şükür yine de ama zorlanıyorum. Böyle tepki alınca anne olarak yetersiz miyim şikayet eden bir anne miyim diye evladıma karşı kötü hissediyorum kendimi :(