Lütfen yardımcı olun , doğum sonrası depresyon yaşıyorum 3 aydan beri , bebeğimi sevemiyorum bakmak istemiyorum böyle niye hissediyorum var mı böyle olan çok Zor durumdayım lütfen kırıcı yorum yapmayın
Yardımcı olacak sana destek olacak birileri varsa bebeğine baksın arada kahve yap yürüyüş yap bende kızıma yetmiyormuş ev işleirm yetişmiyor diye bunalıma girmiştim eşimin desteğiyle aştım
Çok çok yorgunluk bitkinlik uykusuzluk sürekli koşturmaca elbette her insanı yorar zor bi bebekse özellikle ancak annelik öyle zor olsa da güzel bir duygu ki her şeyde bebeğin öncelikli oluyor aç kalsan da önce onu beslersin uykusuz kalır onunla ilgilenirsin yeter ki bebeğim iyi olsun dersin onun bir gülüşü dünyalara bedel herşey geçici bu zor günler geçici öyle düşünün size yardımcı olacak birileri varsa mutlaka yardımını isteyin bebeğinizi bir iki saatliğine emanet edin siz uyuyun dinlenin duş alın yemek yeyin bunlar en temel ihtiyaçlar ve ertelenince bazen hiç eline geçmeyince insan sağlıklı düşünemeyebilir. Unutmayın ki o size muhtaç ve sizin en değerli varlığınız gözbebeğiniz bebeğiniz ben saçının teline zarar gelse dayanamam varsın yorulalım az uyuyalım bişeyler eksik kalsın yemek temizlik vs işler beklesin ama yavrumuz sağlıklı olsun
Psikolojik destek aliyormussun sanirim. Gecer hic merak etme. Tanıdığım abla da oyle oldu igreniyordu çocuğundan. Eşiyle sıkıntıları varmis sonradan ogrendik. Seninde mi oyle bi durumun var...
Tamam esinle yoksa daha guzell..
Sen iyileşecegim de surekli merak etme faydası olur.
Doktoruna da soyle düzelecegimi zannetmiyorum diye. O yontemi değiştirir en azindan.
Geciyor hiiicc merak etme. Cok seveceksin sonra..
Sizi Çok iyi anlıyorum yengem de öyle idi tedavi gördü ilaç aldı sürekli dua ediyordu gece gunduz sonrasında düzeldi Çok şükür bebeğine de Çok iyi baktı. Önceleri sevmiyordu biz Çok üzülüyorduk bebek onun gözlerinin içine bakıyordu resmen. Lütfen bırakmayın kendinizi size muhtaç şuan. İlerde yoldaş arkadaş olacak size dua edin
Hayır biz sadece yengeme destek olmak adına kaldık bebeğiyle arasında bağı korumasını sağladık. Bazen hatırlayınca Çok üzülüyor gözünün önünden ayırmıyor şuan. Vicdan azabı duyuyorum diyordu sevmiyorum nasıl diyebiliyordum diye
Aniden gelen bi sorumluluk var üzerinde sadece sana muhtac butun dunyan bir anda değişiyor alışkanlıklarin hayatin düzenin boyle hissetmen seni kotu hissettirmesin bi donguye girersin.. herkes her duruma direk adapte olmak zorunda değil demekki zamana ihtiyacın var kendini suclama yani cok dusunme bence o senin bir parçan duygularinla hareket et zamanla hersey duzelir emin ol insan herşeye alışıyor ki boyle guzel sana ait bir canliya alışmak daha kolay olacak sadece suçluluk ve sorumluluk duygusundan çok sevgi ve uyuma odaklan.
Ya inan bu yazdığını bazıları itiraf edemese bile yaşıyordur elalem ne der diye susuyordur bende o kadar zor zamanlar geçiriyorum ki evladımi çok seviyorum ama bende ki farklı duygular sanki benim hayatım değilmiş gibi birde asilamyla hamile kaldım çok istediğim bir bebek ama beynim durdu sanki gözlerim bulanık gormeye başladı
Bende çok zorlanıyorum söylerken ,insan kendi çocuğuna böyle mi olur dye çok suçluyorum kendimi.niye böyle oldum dye .gecmiyo 3 ay oldu moralim falan kalmadi kendimi çok kötü hissediyorum .bebegime bakamıyorum babam bakiyo ne zamana kadar böyle olacak blmiyrum bir an önce eski halime dönmek istyrum
Allahım sizin de yardımcıniz olsun
Yok görmüyorum tedavi ama gerçekten ihtiyacım var ama beni kimse anlamıyor bakacak insan yok hoş ben evladıma bakıyorum ama bir piskoloja gitmem gerekiyor benim herşey normaldi çok güzeldi doğumdan sonra eve geldim kaynanam annem vardı yarım saat uyudum sürekli onuda uykumdan sicradim falan bir uyandım biran da herşeyi unuttum anneme senin ne işin var burada falan demişim
Bu derecede olmasa da ben de kötüydum doğum sonrası. Nerdeyse bir yıl bu sekildeydim, yani sanki Allahım affet ama kızımı eski hayatımla aramdaki engel gibi geliyordu. Şuan yine tabi özlüyorum ama kızımı hicbiseye değişmem. Sarılmaya anne demeye gülümsemeye başladı mı değişiyor. Ama eğer çok kötü hissediyorsan destek al lütfen.
Ailen yanına gelsin biraz destek olsunlar sana hiç kolay değil dua et onun sana ihtiyacı var en güzel en özel anne sensin şu an emin ol çünkü sınavdayız bunların üstesinden inşallah Rabbimin izniyle gelirsin ben evladımı 5 yıl bekledim ve çok zor bir dönem atlattım Dr aldır dedi ben aldırmadım çok şükür 11 aylık olduk bebek uyunca sende uy dinlen iş hiç önemli değil inan ki olur gider kendine zaman ayır her fırsatta hava güzel bebeğini al gez
Bende çok korkarak girdim ve eşiminde kendi aileminde ilk torunu gözdesi herkes bir aşırı hevesli ve aşırı üstüne düşüyordu. Ondan bende soğudum. Bu duygumu bebeğimle yaşayarak yendim. 2 ay olana kadar ya bzim taraf geldi kaldı yada eşimin tarafı. O kadar kalabalık zamanlarım olduki bir yerlere kacacaktım bebegimin bakıcısı çok var diye. Eşimin desteği ve bebeğimi kimseye bırakmayarak atlattım. İnşallah sizde atlatırsınız. Çok uzak kalmamaya çalısın çünkü bu bağ siz adım attıkca olacak.