Hanimlar selamunaleykum. 25 aylik oglum var doğduğundan beri hep huysuzdu. Kayinvalidemlerle altli üstlü oturuyoruz. Amcalari da var 2 tane aileleri falan. Oglum bu aile apt dışında kimseyle muhatap olmuyor desem yeridir. Yani kimseye gitmez gulmez kolay kolay. Ama benimle babasiyla 14 yaşında halasiyla olsun cok guzel oynar kahkaha atar saklambac oynar.dedeleriyle nineleriyle oynar yani Dışarı parka çıkınca cocuklar haliyle cok koşar bağırır oynar benim oglumun yanından geçince oglum bağırır korkar ama sakin bi cocuk yada bebek gelirse elinden tutar. Oynamaya çalışır kendince. Kalabalik ortamda hic durmak istemez bi yere gitsek en fazla yarim saat sonra hemen evee. Orda kiyamaetleri koparir eve gelince hic bisey olmamis gibi keyiflenir. Kendi başına oyun kurar oynar. Goz temasi olur. Esyalarini cok benimsiyor. Bizimkileri de. Mesela esimin tişörtünü giysem çıkarmam icin ağlar babasina götürür babasi da benim bi esyami onun korkusundan alamaz. Ya benim kullandigim bardagi bi kez gördü sonra esim onda su icmis bagirip aglamaya başladı. Elinden bardagi alip bana getirdi. Oyle sustu. Cok akıcı konusmaz. Anne gel. Baba gel falan. Boyle işte. Parta cocuklar önünden gecince agladi parkta kalabaliga girmek istemez yani ona carpicaklar düşecek diye korkuyor sanki ama eminde olamiyorm. Icime bazen otizm mi sorusu geliyor.