Bende ilk 10 gün öyleydim ağlama krizine girerdim içim darlanirdi durmadan bebek azıcık kussun nasıl anneme verdigimi bilmezdim çığlık atardım birşey oluyor diye evde tek kalınca olsun annem eve gidip gelicem derdi hemen tek yapamam gitme etme diye ağlıyordum bebeğe birşey olacak bakamicam diye ağlıyordum eşim işten gelirdi derdimi anlatmaya çalışırdım yapamıyorum ben diye gene ağlardım cidden çok zor gunlerdi bir ara su lafı çok kullanıyordum ben o kadar insanın bebeğine bakmış insanım ama kendi evladima bakamıyorum dedim böyle olacağını bilseydim yapamayacağımı Anlasaydım hamile kalmazdim demiştim şimdi o kelimeyi hatırladıkça vicdan azabı çekiyorum sakın kendini psikolojik baskı yapma annem gitti 3 gün de alıştım çok şükür sıkıntım yok şuan arkadaşlarımdan destek istiyordum hep bana akıl versin içimi rahatlatın diye lohusalık gerçekten çok zor ben hamilelikte ağlamış insan değilim bu lohusalık beni bitirdi diyorum