Ben 21 yasindayim esim 28 evlendigimizde hic kimse altin bile takmsdi ceyizimde olmadi hep esimle Ben beraber kostuk nikah islemlerine nikahi haizrlamalaya nisani hazirlamays ne esimin arayani nede benim arayanim var annem arayip kizim nasilsin birseye ihtiyacin varmi demez hamileydim sancim basladi otobuse binip gittim direk doguma aldilar 9 santim acikligim varmis esime hemen haber verdim kosarak geldi 1 tek kapida gozleri dolu dolu bekleyen esim vardi ne annem nede kaynanam geldi kizim 4 aylik suan annem kaynanam gormeye bile gelmediler daha neden bukadsr zalim dunya hergun kendimi yetim hissediyorum 1 bucuk yillik evliyim sadece 3 kere disari ciktik oda simit yedik durumumuz yok die bebegim dogdugundada kimse birsey takmadi birak takmayi gormeye gelmediler esimde bende kendinimizi yetim gibi hissediyoruz dogumdan sonra eve geldik ertesi gun esim mecbur ise gitti Ben tek kaldm kimse yanimda yoktu 1 yandan dikis agrilarim 1 yandan dis agrisi gogus ucu agrisi bebegim surekli agliyor gazli 1 bebekti cok aglafim bebegime sarilarak anneme ltfn biri gelsin cok agrilarim var ve yorgunum dedim kimse gelmedi esim belli etmiyor ama oda agliyor kosede kimsesizlikten biliyorum pazar gunlerj bile calisoyor ne arayip sorsan birisi var nede nasilsin oglum diyen biri hep dua ediyorum rabbim yetimlik hem esim hemde Ben cekiyoruz bizi fakirlikten kurtar ev sahibi yap diye cok dua ediyorum cunku insanin kimsesi olmayinca insanlwrdw vuruyor tekme sana