Gerçekten artık çok yoruldum çok şükür ki raabim bana bir evlat verdi binlerce şükür ama hiç durmuyor inanirmisiniz şuan yazarken bile sırtım omuzlarım kopucak sanki gurbette ben ve eşim tek yaşıyoruz binamızda kimse yok herkes yazlikci kimse bana gidip gelmiyor oğluma TV aciyordum bazen telefon izleTİyorum linclemeyin lütfen çünkü ne yaparsam yapim artık çocuk durmuyor o çatlıyor ben çatlıyorum şimdi acmasam bu çocuk dahada sıkıntıdan patlar ne yapicam bilemiyorum tuvalete bile gidemiyorum durmuyor onunla gitmek çok çok zor su bile içemiyorum sırf tuvalet ihtiyacım olmasın diye şimdi bir yazı okudum telefon ve TV hakkında ben napayım şimdi bilmiyorum