Zor bi doğum yaşadım. İlk doğumum. Normal doğum yaptım ama alttan dikişlerim vardı. Lohusalık boyunca eş olduğumuzu unutmuş gibiydik. Cinsel anlamda zaten birleşme olmaz kastettiğim şey duygusal anlamda da yakınlaşmadık. Ev müsait değildi ve ikimiz de yoğun bir şekilde bebeğe odaklanmıştık. Bu sürede pansumanımı eşim yapmıştı. Doğum dikişleri yetmezmiş gibi makat çatlağı da olmuştu. Göbeğim inince karnımdaki bacaklarımdaki çatlaklar sarkmalar da baya belli oldu. Psikolojik olarak çöktüm resmen. Eşim sağ olsun hiç bir zaman rencide edici olmadı bu konuda. Lafı uzattım kusura bakmayın asıl soruma geçeyim. 40 gün sonunda temizlendim süslendim eşim işteyken de bunu ima eden bi mesaj attım. Akşam bebeği uyuttum falan eşimden bi adım bekledim ama gelmedi. Takip eden 2 günde de aynı şey oldu. Sonra zaten regl oldum. Regl bitti aynı şekilde temizlendim süslendim yeni evlendiğimizde evde giydiğim renkli mini bi elbisem vardı çağrışım yapar diye onu giydim yine tepki yok. Yemekten sonra yanına gittim yaklaştım hadi odamıza gidelim dedim. Odamız dolu dedi (bebeği kastediyor ki bebeğim mışıl mışıl uyuyordu) ben de hiç bişey söylemeden kalktım. Benim için hem fiziksel hem de psikolojik olarak zor bi süreç olmasına rağmen eşime yaklaşmaya çalışıyorum ama onun bu soğukluğuna anlam veremiyorum. Sizce sorun nedir? Gerçekten en iğrenç hallerimi gördü doğum sırasındaki kanamamı sonrasında pansuman yaparken o halimi göğüslerimdem akan süt yüzünden atletimin ıslaklığını kokusunu vs. Sanırım aşık olduğu insanı doğumhanenin kapısının önünde bıraktı. Kucağında bebekle çıkan kişi onun pek hoşuna gitmedi