Benim ki de aynı. Abisi de aynıydı. Çocuğun mizacı malesef dikkat etmekdeb başka yolu yok kendini bilene kadar.
Bir gün abisi ile yolda yürürken karşıdan bir grup geliyor. Oğlumu sevdiler sen ne güzelsin vs diye hemen gidip nereye diye sordu. Onlarda parka dedi. Gidip kadının elinden tuttu ve hadi dedi.
O gün dedim Allah ım bu çocuğu biri kaçırmadan büyütmeyi nasip et. Şükür 11 yaşına geldi ama kardeşi de aynı. Birde insanlara yanasıyor. Sevecen davranıyor biyke6olunca6da insanlar elliyor bazen öpen oluyor. Yani öyle bir durumdayım ki. Desem ku öpmeyin ellemeyin. Senin çocuğun yanasıyor dese biri ne diyeceksin. O yüzden de sürekli hastalandı bu yaşına kadar.
Yeğenim var 2 ay var aralarında. Denize gidiyoruz o oturuyor gezse bile uzaklaşmıyor. Ama bütün sahil benim oğlanın adını biliyor. Akşam sahile gidiyoruz herkes aaaa kim burda diye tanıyıp konuşuyor.
Gerçekten zor ama bu yaşlarda bir çaresi yok malesef.
Tek olumlu yanını söyleyim. Büyünce inanılmaz girişken oluyor. Okulda çevresinde hiç geri planda olmuyor. Lider konumunda olmayı seviyor. Etkinlikler de arkadaşları çekinirken o hemen katılır vs.
4 yaşında yemeğe çıkınca garsona kendisi sipariş vermek isterdi. Tek tek sayardı. Bana az pilav ama içinde nohut olmasın, domates de olmasin6, turşu da olmasın yüütfen diye
Biz siparişini veremezdik