Bebeğim sekiz buçuk aylık doğduğunda sadece yirmi gün lohusa oldum annemden ayrı sehirdeyim annem yirmi gün kaldı sonuçta onunda evinde insan var kayınvalidem naz yaptı en sonunda gelme sen ben bakarım dedim eşim bir aylık olana kadar evdeydi sonrasında hep tek başımaydim akşamları eşim gelince oyalıyor biraz yardım ediyor yine de ama deliksiz uykuyu bende özledim ama büyüdükçe alışıyorsun iş yaparken beraber geziyoruz odaları onu da her odaya götürüyorum işimi öyle yapıyorum herşeye de yetişiyorum çok şükür büyüdükçe düzene girer senin de biraz sabır sadece
Tam ağlarken karşıma çıktı postunuz 3 aylık oğlum var süt alerjisi çıktı 2 aydır diyetteyim eridim bittim artık kemiklerim heryerim ağrıyor bugün çok canım çekti diye tatlıdan azıcık ısırdım ve şu an sancılarla bogusuyoruz dua ediyorum durmadan şifa ver Allahım diye çok yıprandım 3 buçuk yaşında bı kızım var oda 1 haftadır kafam ağrıyor diyor bı hastaneye gidiyoruz oda ayrı bir dert dün annem geldi ne bu halin diyor zayıfladım yüzüklerim bile parmağımda durmuyor psikolojim çok bozuldu daha 22 yaşında 3.yü doğurdum ilk ve şimdiki yaşıyor 2.gebeligim de doğuma 20 gün kala ölü doğumla sonlandı ya bilmiyorum o kadar halsiz hissediyorum ki kimseyle görüşmek istemiyorum sanki sırtım o kadar ağrıyor ki tüm dünyanın yükü üstümde sanki ilk kızım 1 yaşına kadar uyumadı resmen sabaha kadar ayağımda sallardim tabi sabahtan akşama kadar da tek elimde onu tutup tek elimde iş yapardim daha o 1 yaşındayken ben yine hamile kaldım oda nasip olmadı öyle yıprandım onun üstüne 1.seneye girmeden yine hamile kaldım hamdolsun sağ salim doğdu ama bu sefer ben bittim tek duam sağlıklı olsunlar hayırlı evlat olsunlarda bugünlerde geçecek