Başta severek evlendik ikimizde anlatamıyorum kafamda yüreğimden geçenleri dile getiren yorum cümleyi toparlayamıyorum evlendikten sonra değişti ilgili sevecen bir insandı ondan önce şevkati sevgisi kendisini sevdirdi asla beklemezdim öyle bir değişti ki onun şoku ile başladı gerçek yüzü sinir hastası biri iki sene sevgiliydik o kadar kavgaları ben çıkardım ben neler yaptım sesi çıkmadı şuan ona seslenirken duymuyo diye bağırsam bile sen bana bağırdın benim piskolojim bozuk diye kriz geçiriyor kapılara duvarlara vuruyor daha neler neler ve dışardan bakınca ki dışarda normalde böyle biri değil piskolojisi bozuk biri değil bana karşı ya gerçekten anlatamıyorum yoruldum berbat bir hamilelik geçirdim onun sayesinde normalde o kadar çocukları severim ki yiğenlerime aylarca baktım ufak birşey görsem onlara alırdım onları düşünürdüm şimdi kendi çocuğum oldu bazen emzirmek istemiyorum alışamıyorum o kadar kahrediyor ki beni bu durum ölmek istiyorum doğum yaptığımdan beri tartışmalar kavgalar dün en son raddeye geldi sinir krizi geçirdi yine bu sever başkaydı seni öldürürüm kemiğiklerini kırarım bin türlü hakaret fiziksel şiddeti olmadı bu güne kadar ama piskolojik şiddetin alası var iyi değilim psikolojim bozulmuyor aileme de o kadar kızıyorum ki o kadar çabaladım o zamanlar sağlık meslek istiyordum takdir teşekkürdü hep karnelerim lgsden de o zamanlar yüksek puan almıştım kendimi kurtarıcam demiştim onada engel oldular okutmadılar onların yanına gitsem bir dert ve şuan küçük bebeğim var o kadar çaresiz hissediyorum ki burda kimsem yok herşeyimi kısıtlayan bir eş anlatamıyorum içim içime sığmıyor bebeğime karşı olan hislerim geçicek değil mi