Sezeryanla doğum yaptım bebeğimede kendim baktım bütün işlerimi de yaptim başlarda alışma aşamasında lohusalık felan zor oluyor 40 çıkınca herşey düzene giriyor şimdi kızım 7 buçuk aylık evim dubleks o uyanıkken alt katı yapıyorum supurup silme bulaşık felan bunları yaparken oda beni izliyor biraz pusette biraz mama sandalyesinde biraz da örümcek de sonra uyutup üst kata cikiyorum orayı hallediyorum aşağı inip yemeği de yapıyorum o sırada uyanıyor zaten eşim evdeyse yemek yaparken felan bakıyor onun dışında program li yapıyorum bı düzen kurdum bebegime göre çok düzenli bı insanım daginiklik hasta eder beni o yüzden ipin ucunu kaçırmamak için günlük bı düzende yapıyorum sende zamanla bebeğine alisip ona göre bı düzen kurarsın herşey yoluna girer canım annelik ev hanimligi zor ama çok da güzel günün sonunda pert oluyorum ama kızım in bı gülüşü uyurken masumlugu bütün yorgunluğumu alıyor
Canım bırak evi doğumdan bir saat sonra ayağa kalktım sezeryanla birde. Hastanede refakatçi eşimdi kimsem yoktu rezil oldum. Evde desen aynı 3 aylık olduk şimdi biraz düzene girdik. Kimseden fayda yok boşver zamanla herşey düzene girer, eşinin kesinlikle yardımcı olması lazım, en azından yemek ütü vs beklememeli. Ben yapamadım bir iki hafta dışardan istedik. Eşine neler yaşadığını yetişemediğini söyle kibarca anlar ve beklemez herşeyi dört dörtlük. Çünkü çocuk büyük bir sorumluluk istiyor