55 günlüğüz.Ben de yaşadım hala ara ara yaşıyorum. Planlanmış bir gebelikti halbuki.Hamilelikte o kadar olumsuz şey duymuştum ki bebeğimi engelli bekliyorduk. Evde kapalı kalma hissi, bebeğin sorumluluğu, birkaç insanın kaprisi, doğumun zorluğu ve travmali bir doğumun ardından her gün görülen kabuslar.. Nefesim kesiliyor, kalp atışım değişiyor, midem bulanıyor, iştahım yok, ağlıyorum. Psikiyatri ye gittim kırkın cikinca hepsi geçecek dedi. Geçmedi ama azaldı. Bitecek inşallah geçecek, geçmek zorunda. Allah yardımcın olsun, kederini sıkıntını mesekkatini kaldırsın. Kalbini ferahlatsin. Çok mutlu ol inşallah.