İlk atak 5. Hafta civarında gerçekleşir. Bebeğiniz dış dünyadaki her şeyin daha çok farkına varmaya başlar. Artık beslenme ve uykunun dışında da bir dünya olduğunu keşfeder. Bunun sonucunda daha fazla uyarana maruz kaldıkça huzursuzluğu artabilir. Uyku sorunları yaşayabilir. Bu yüzden bu dönemde ten tene temas yapmak iyi gelebilir. Sling veya kanguru kurtarıcı olacaktır. Atağı atlattığınızda bebeğiniz size gülümsemeye ve tepki vermeye başlayacak. Ben bu ataktan sonra kızımla gerçek anlamda bir iletişime başladığımızı hissetmiştim. Gözlerimin içine bakıp gülümsemesi o zorlu geçen atak günlerini bir anda silivermişti.
İkinci atak 8. Hafta civarında gerçekleşir. Bebeğiniz bedeninin farkına varmaya, ellerini ve ayaklarını incelemeye başlar. Ellerini veya parmaklarını emebilir. Bu bir sorun değildir. Oral dönemde olduğu için bebeğiniz her şeyi ağzına sokarak tanır ve buna ellerinden başlar. Biraz daha hareketlenir. Kucağınızdan bıraktığınızda kendi kendine oyalanmaya başladığı bir dönem başlıyor diyebiliriz. Çok uzağı henüz göremiyor olsa da gölgeler, bulanık figürler ve ışıklar dikkatini çekmeye başlar. Bu dikkat dağınıklığı emmesine de yansıyabilir. Daha az emmek isteyebilir. Bu durumda sessiz, karanlık ortamda ve özellikle uykuya geçişte/uykudan uyanırken daha verimli emebilir. Bebeğinizi yüzüstü yatırdığınızda artık başını kaldırıp bir süre dik tutabilir. Her gün gözetim altında bir süre yüz üstü yatırmak gelişimi için çok faydalıdır...