Öncelikle kararlı olmalısınız. Bebeğiniz sizi her türlü şeyi yapacak caydırmak için. Eğitime başlamadan 1 hafta önce alt yapısını hazırladım. Uyutmaya yakın başka bir odada emzirdim. Uyku vakti geldiğinde emmek istedi. Onlar uyudu iyi geceler diyelim diye konuşma yaptım. İlk önce bu fikre alıştırdım. Odaya girmeden öncede her odaya girip iyi geceler diliyorduk. 1 haftanın sonunda gene aynısını yaptım ve uyuturken meme istedi ama vermedim. Uyudu onlar dedim. İyi geceler dilettirdim. Ama oğlum direndi. Ağladı bağırdı. Yataktan kalktı oturdu. Perdeye sarıldı ayağa kalktı evi inletti. Yani olabildiğince zorladı. Ama her seferinde onunla konuştum sarıldım öptüm. Bu arada uyku hikaye kitaplarımız vardı o 1 haftalık hazırlık sürecinde resimlerde bebekler tek yatıyor anneleri onlara iyi geceler diliyor diye gösteriyor ve onunla sohbet ediyordum bu konu hakkında. Tam 2 saat direndi. Baktı ki ben kararlıyım yatağa yattı döndü durdu kendisini uyuttu. Ertesi gün aynı şeyleri yaptık bu sefer 1.5 saat sürdü gene ağlamalar VS var tabi. 3. Gece yatağa geçtik ışıllarımız hep loş ışıktı. Sohbet ettik uykudan bahsettik. Uyursa kocaman olacağını söyledim. Sonra yatağa yattı bir iki mırıldandı meme için yeltendi ama kararlı olduğumu görünce tekrarlamadı. Ve kendiliğinden uyudu. Bu akşam 4.gecemiz yarım saat bile sürmedi uykuya geçmesi. Siz kararlı olursanız onlar bu duruma adapte olabiliyorlar. Gerçi okuduğum sayfalarda kimi 10 gün kimi 20 gün sürmüş bu adapte süreci. Birazda çocuğunuzu tanımakla da alakalı. Biz çevremizden çok bahsettiğimiz için olayları idrak etmekte zorlanmadı. A güneş doğmuş günaydın. AA gece olmuş güneş evine gitmiş uyuyacakmış ay gelmiş yıldızlar var. Gibi cümleler kurardık hep. Sizde çocuğunuza göre bir yol haritası çizin derim. Lakin hazır değilseniz sakın başlamayın. Bir sonraki hazır hissettiğinizde işler biraz daha zorlaşabilir. Kararlılığınızı bebeğinizin karşısında zedelemeyin... Kolay gelsin. Umarım bilgilendirme işinize yarar.