Doğum sonrası delirmek

Question

Lohusa dönemim iğrenç geçti hala kendime gelemedim şimdi de 2 aylık oldu bazen öyle çok ağlıyor ki tahammül edemiyorum kendime vurduğum oluyor ve hep mutsuzum evde kendimi öldürmeyi düşündüğüm oluyor sizce ne yapmalıyım emziriyorum ama emzirmek de istemiyorum doymuyor ağlıyor sürekli yeniden acıkıyor evde eşm var banyoda bile geri acıkmış diye rahat edemiyorum emzirmeyi bırakmak istiyorum mamayla 3 saat tok kalır en azından diyorum belki kilo veririm iğrenç buluyorum kendimi kızlar bana yardım edin ne yapiyim 

Answer 1

Uzayan lohusa depresyonu yaşıyorsunuz muhtemelen. İlk aylar çok yorucu oluyor, uykusuzluk da, depresyonu tetikliyor. Bir de pandemiden insan yüzü göremez olduk, o da sizi bunaltmıştır. Ciddi misiniz bilmiyorum ama kendini öldürme düşünceniz de varsa hiç durmadan bir psikiyatriste gitmelisiniz. Emzirmeye engel olmayan ilaçlar verebilirler veya doktor kontrolünde emzirmeyi bırakırsınız.

Kilo konusunda emzirirken fazladan 500 kalori harcıyorsunuz, aslında süt olsun diye abur cubur yemezsemiz emzirmek kilo veedirebilir size. Bebeğinizin doymadıpını düşünüyorsanız bir doktora danışıp mama takviyesi yapabilirsiniz. İmkanınız varsa bir yakınınızı yardıma çağırın.

Ama hepsinden önce lütfen acilen psikiyatriste gidin. 

Answer 2

Ben de icimi şuraya dökeyim. 

İlk bebeğimin kalp atışını duymaya gittiğimde artık yaşamadığını öğrendim doktor o kadar bilinçsiz söyledi ki odadan kahkaha atarak çıktım. Sonrasında günlerce sustum. İdrak edemedim 1 hafta sonra artık kürtaj olamayacak kadar büyük olduğu için ilaçla hastane tuvaletinde saatlerce verilen sancıdan sonra doğurdum. Gece doktor uyuyor sabahı bekle dediler sabah kürtaj oldum. Tam düştüm dediğim yerde kaynanam aylarca bitmicek bi saldırma haline geçti 11 ay sonra yeniden hamile kaldım kaynanam artık sabredemeyeceğim şeyler yapmaya başladı defalarca ölmek istedim. Yüksek binaları aradım sokaklarda günlerce. Bi karakola sığınıp beni kimseye vermeyin demek istedim. Kimseye bi şey demedim sabırla bebeğimi bekledim. Doğumuma 1 ay kalmıştı ki yok yere yine bi kavganın içinde kaldım. Günlerce durmadan ağladım. Tansiyonum şekerim doktorumu korkutacak kadar yükseldi sonra aniden suyum geldi günümden önce doğum başladı ama tüm bu olanların stresi beni o kadar bitirmişti ki bebeğimi doğuramadım saatlerce süren doğumdan sonra bebeğin için 3 dakikamız var deyip sezeyana aldılar doğurdum. Doğumda bile aynı sahneler gözümde canladı ağladım. İnsan değildi doğumdan sonra da durmadı. Bebeğimin varlığı beni hep durdurdu yaşamak hiç istemedim. Tam 17 ay oldu bu düşünceler artık yerini başka şeylere bıraktı ama o gece hiç silinmedi hafızamdan hala sabahlara kadar tekrar tekrar kabus gibi çöker üzerime. Yardım almayı düşündüm hatta her önüme gelene de söyledim kendim gidemedim biri tutsun elimden istedim. Kimse tutmadı. Sonuç sinir hastası bir anne ve onun hareketlerini birebir tekrarlayan bir bebek. Sinirlendiğinde duvar yumruklayan eşyaları sağa sola atan ben beni tekrarlayan bebeğim. Keşke yardım alsaydım. Yazık bebeğim doğuştan sinirli oldu pişmanım pişman olma.. vakit erkenken yardım al. 

Comments

Bende zor ama çok zor gebelik geçirdim eşimle ayrıldık evim dağıldı ailemin yanına geldim gebelikten dolayı işten ayrılmak zorunda kaldım ağrılarım çok oldu yıllardır çalışan biri eve kapandı eşim başka kadınla gezip tozuyor o kadar kötüydü ki eşimle tekrar barıştık gebeliğin son aylarında çocuk olacak diye ama.hicbirsey eskisi gibi değildi surekli kavga ettik doğum yaptım zor oldu doğumum  şükürler olsun oğlum oldu simdi gaz sancıları var acaba ondan mi diye düşünüyorum bu arada tartışmalarimiz hala devam ediyor lohusa döneminde hele büyük bir kavga ettik eski meselelerden sonra baktım olacak gibi değil umursamadım ama bir kez olsun bebeğime yansıtmak istemedim buna çaba gösterdim o iyi olsun diye uğraşıyorum hala  sadece ben yaşadım kötü olaylar sanmistim malesef yalnız değilmişim

Answer 3

Lohusa depresyonu yaşıyorsun bunu birçok insan yaşıyor özellikle ilk bebekse çok normal çünkü tatli bir bebek bize hep gülecek hersey cok güzel olcak zannediyoruz ama beklentilerimizle karşılaştığımız hayat çok farklı oluyor bir anda sana tamamen bağımlı bir canlıya ömür boyu bakma hissi kendinden vazgeçme ona yetememe esinle eskisi gibi vakit geçirememe gecmise ozlem gibi duygular hissediyosun ben her gün saatlerce ağlıyordum. Ama inan geçiyor o an hic geçmicek gibi gelse de bir kaç aya hiçbir şey kalmıyor. 

Daha önce bunu başka bir arkadaşa yazmıştım sana da yazmak istedim nasıl zor bir his bilirim ama zaman gerçekten herseyin ilacı.

Emme olayına gelirsek kilo alımı iyiyse doyuyodur. İlk 3 ay bebekler dünyaya uyum sağlamaya çalışırken bir yandan da kendilerini güvende hissetmek istedikleri için sürekli emmek isterler sen onun 9 aylık hayatına bağlantı noktasısın emin ol 4.aydan sonra emzirmek istesen de emmiyorlar aynı şeyleri yaşadım günlerce duşa giremezdim lavaboya bile zor gidiyordum ama o saatlerce emdiği günleri arıyorum şuan. Kilo da emin ol emzirdikçe gidiyor 5 aylık olmak üzere 21 kilo verdim emzirmekten başka bir şey yapmadım. Sadece yalnız değilsin demek için yazıyorum çünkü ben yalnız hissediyordum hep kendimi suçlamıştım ne biçim annesin diye sen öyle yapma tadını çıkar bugünleri bile özlüyorsun.

Answer 4

Hamileeliğiniz nasıl geçti?

Answer 5

Siz bir uzmandan profesyonel yardım alın derim faydası olur ben de aldım. Çıldırmak üzereydim  sonra geçti

Answer 6

Canim doğumdan sonra hormonal olarak demgesizlik olabiliyor öyle düşünme kötü düşünme annesi o bir melek sana muhtaç her anlamda sana muhtaç canından kanından bir parça dünyayı bilmiyor herşeyi biz öğreticez.  Bu bir süreç inan geçicek dayan sadece artık annesin güzel seyler düşün ilerde gülünce anne diyince için gidecek bu günleri unutacaksin zehir etme kendine anın tadını çıkart. Evet çok yorulacaksin kendine vaktin olmicak bir süre kilolu ol ne olacak verirsin ama bu günler geri gelmez  bolca 'ten tene temas yap kokla op yavrunu . O da seni hissetsin .. 

Answer 7

Bu dediklerini harfiyen bende yaşadım canım sabret geçecek benimde çok uzun sürmüştü bide böyle bı uygulamadan haberim yoktu o zamanlar keşke olsaydı benim gibi olanlari görünce belki biraz rahatlardim çevremde kimsenin böyle olduğunu duymadığım için bir tek ben böyleyim sanıp kendime daha da eziyet etmistim bebeğimde kolikti sürekli ağlardı. sürekli emmek istiyorsa ve ağlıyorsa gaz problemi olabilir gaz damlası kullanabilirsin doktoruna danışıp canım. Nefes al bol bol sakinlestir kendini hepimiz yaşadık bu dönemleri sabret geçiyor zor oluyor bitmeyecek gibi geliyor ama geçiyor 

Answer 8

Yaşadıklarınıza çook üzüldümm fakat size birsey söyliyimmii benim annem oyle zor seyler yasamışkii kaynansından kayımpederindenn sütü kesilmiş ben kirklıyken bana ekmek ıslatıp veriyormuss hala bile annem anlatirken içim paramparça oluyorr siz anlatınca aklıma o geldii lütfen kucağınızdakii meleğe hergün sükredin kendinizi öldürme düsüncesi seytanın vesvesesi siz kendinizi öldürünce ne olucak düsünün o yavrunuza sizin gibi kim bakıcakk benim kızım 3 aylık hergün dua ediyirum allahım bana uzun omür ver bebegimi baskasının eline düsürme diyee sabredin lütfen geçicek siz cokk güzelsiniz unutmayın biz anneyiz annelik fedakarlık ister ben o kadar kilo verdimki dogumdan sonraa emin olun çöktüm resmen ama hicbirzaman bu dusunceye kapılmadım hep sükrettim bebegim sağsaglim kucağimda diye lütfen sükredin emzirin bol bol bebeginizin gözünün içinee bakın bebeginizin ağlaması sebebi sizi istiyir sizin kollarınzda daha güvendee hissediyorr unutmayın geçicekk sizz cokk iyi bir annesiniz unutmayın 

Answer 9

Bende yasadim ve baktim kendim  bas edemiyorum pskiyatriye gittim. Onunla konusmak derdimi anlatmak bile iyi geldi. Anlatirken bile agladim..ilac verdi bir hafta kadar kullandim ama kendi kendime dedim ki ilacla degilde kendi kendime iyi olmaliyim. Sonra cocugu esime ya da anneme birakip çarsilara gittim,alisveris yaptim,kuafore gittim,evde kendimce spor yapmaya basladim ve o kadar iyi geldiki. Siz ne kadar cok iyi olursaniz bebeginizde o kadar iyi olur. Ve zamanla zaten uykusuzluğa insan alisiyor. Az sabır. 

Answer 10

Sizi mutlu edecek arkadaslarinizi davet esin yRim saatte olsa onlari gormek size iyo gelir

Ben cocugunu mama ile besledim ilk zamanlar inan hic bir farki yok emzirmekle hatta daha da zor 

Mama suyu hazirla sogut biberon yika mamayi hazirla disari cikmqk bile ayri bir fasil yani mama abi koy termisa su hazirla biberon al yedek biberon al sirf bu yuzden disari cikmak dahi istemiyordum inan emzirmek com kolaylik.

Comments

Sabahlara kadar aglardim bebegimin saclari bile islanirdi ama esim nerdeydi ayri bi odada yatiyordu oglum 15 aylik hala ayrı odasi aramizda gecen hic bi musanasebet bile yok hala. Cocuk aglamis mi atesimi varmis gece bilmez haberi olmaz kapisini kapatir uyur
Gunduz ne yapmid bebek uyumus mu yemek mi yemis ne yemis sormaz etmez bile 1 kere. 13 yildir calisan biriydim hamilelike isle ayrildim o zamandir evdeyim bi de pandemi  ustune
Yani gmdiyecegim o ki geciyor canim ama sen de eaki sen olmuyoraun asla bu surecten sonra.
Ben 3 aylikken nneme gitmistim 2 ay kkadar kaldim keske daha erken gitseydim dedim
Oyaaki ayni sehirdeyiz aramiz 3 km var yok ama gitmmedim
Varsa destek alabilecegin birileri canim korkma destek iste hayatimda hic bi zaman birinden bi yardim iatemeistim hep ayaklari ustunde durdum ama doğum sonraai olmadi ayaklarim kirilmis gibi hissettim
Yalniz degilsin canim inan bana bir cok kisi bunlara benzer seyler yaşıyor hep

---

Aynısını ben yaşıyorum bebegım 40 günlük. 5 yıldır çalıştığım iş yerinden ayrıldım.Çocuk sorumluluğunu almak istemedım eşim beno ıkna etti şimdi kolık atakları başladığında eşyaları yumrukluyor,bağırıyor bebeği ve benı korkutuyor. Baska odaya gidip avutmaya çalısıyorum bebeğimi. Bazı geceler uykum var dıyıp yatıyor kalkmıyor. Depremden evımızden çıkmak zprunda kaldık kaynanamda yasıyorız bu dönemde.ilk zamanlar bebekle beraber uyıyordu annesi. Şimdi onu bıle kıskanmıyorum. Bazen alıp gıdıyor kayananam geceleri beraber uyuyor bebekle. İşimi özledim arkadaşlarımı özledim. Her gün arayıp soran iş arkadaşlarım aramaz oldu.kendı aılem desem sadece sevmeye gelirler bakamazlar yaşlılar.Sürekli ağlamak istiyorum eşimden sogudum. İşimi özledim stemediğim bir durumun içindeyim. Çık şükür kızım sağlıklı ne dıyım

Answer 11

Bence iyi bir psilog ve psikiyatir işini kolaylaştıracaktır. Düşündüklerin için de kendini suçlama sakın. Sadece kötü bir şey yapmamak için bir an önce yardım al

Answer 12

En buyuk desteğiniz eşiniz olmalı siz mutlu olursanız bebekde mutlu olacaktır bebekler duyguları çok iyi anlayabilir büyük ihtimalle aç değildir siz gergin olduğunuz için o da gerilip ağlıyordur lütfen bebeğiniz için pozitif olmaya çalışın sonuçta onunisteyen sizsiniz gelmesini beklediniz ve şimdi de tadını çıkarın o daha ufacık sizin sevginize ihtiyacı var lütfen mamaya başlamayın sadece pozitif olun o da rahatlayacak bebeğin dilinden anlamaya çalışın çoğu bebek aç olduğu için ağlamaz ki gazı vardır belki korkuyordur geldiği dünyaya alışıyor sonuçta bebekten sürekli meme emip uyumasını susmasını bekleyemeyiz kiloları dert etmeyin emzirerek kilolar gidiyor gerçekten ve o tempo yetiyor zaten nolur nolur bu süreci atlatavaginizo her şeyin geçeceğine inananin bebeğiniz için pozitif olmaya çalışın ve en önemlisi onun sizden başka guvenecegi kimsesi yok lütfen onu anne sütünden ve sevginizden mahrum bırakmayın emzirirken gözlerinin içine bakıp sohbet edin inanın çok iyi gelecek 

Answer 13

Canım lohusa depresyonu yaşıyorsun 

Ve kendini sen tedavi edersin önce bebeğini sev emzirmek sana iyi gelir

Onun senden başka kimsesi yok sana ihtiyacı VAR 

Emzirerek kilo verebilirsin yeni doğan bebek zaten hep acikir ben yarim saatte bir emziriyordum emzirme sürecinde mutlu oluyordum ve gogsum müthiş derece yara olarak emziriyordum

Allah onu sana layık kılmış ne kendine kötü davran ne de ona 

Answer 14

103 kilo ile doğuma girdim ayna karşısına çıkamıyordum dediler ki emzir emxirdikce zayıfların bebeğim 5 aylıkken 80 kiloma tekrar döndüm sakın bırakma evet yeri gelince çok zorluyorlar gazı vardır kakası vardır uykusu vardır en çok da sana ihtiyacı vardır yanında biri olsa sana yardım edecek biraz rahatlarsın belki sabır çek gecicek o günler benim sıpa 9 aylık oldu nasıl oldu bilmiyorum büyüdükçe üzülüyorum

Answer 15

Ah canim ya benim yasadimlarimi yaşasan hamileymisim esim agzimi burnumu kırdı uvey ailemin yanina sığındım ordada uvey kardesim dövdü kadin siginmaya gittim hemde calisiyordum sonra esim denen kişiyla barıştık derken bebegim 15 günlük oldugunda eşim megerse benim arkadasimla berabermis ona gitti ve esimin eski karisindan olan oglu ve kizi durmadan benimle uğraştı halada uğraşır su an bebegim 17 aylik ve ben az once allahim ne olur canimi al diye yalvardim 17 aydir dua ediyorum ama yok ayrica birde maddiyat var dilencilik yapiyorum resmen ordan burdan gelen yardimla yasiyorum bazen isyan ediyorum ama sonra namaza dönüyorum esimmi ne yapiyor hem beni aldatip hemde eski karisi ve akrabalarina benimle yasadigini soyleyip akrablarini üstüme salip benimle dalga geçiyorlar ve akrablari bosan diye baski yapiyor boşanmam dedim gebersin maasi kalsin en azindan dedim esimin torunu var birde bana iftira atiyorlar pesime erkek takiyorlar nereye sığınayım polisi taniyorlar savciyi taniyorlar cumhurbaşkanligina bile yazdim sonuc yine karakola döndü birde baski yapiyorlar sesini cikariraan bebegini aliriz diye ne yapacağını bilmiyorum bilen varsada yardim etsin

Answer 16

Canım bende takıntı kaygı bozukluğu ile mucadele ettim.dogumdan 1 ay sonra başladı şuan bebegim 7 aylik selectra 150 mg kullaniyorum doktor kontrolünde cok daha iyiyim bende o zamanlar çok fenaydim.Allaha şükür simdi daha iyiyim mutlaka bir psikiyatrist ile görüş