0 oy
534 göst.
Doğum Sonrası Anne kategorisinde tarafından
Merhaba arkadaşlar 3 ay önce doğum yaptım çok zor bi doğumdu sancı da ayrı doğum sonrası ayrı zorlandım ilk günler yaşıyor muyum onun bile farkında değildim neredeyse 1 hafta sonra bebeğimi benimseyebildim şuan da onunla ilgili bir sıkıntım yok çok seviyorum herşeyiyle yalnız ilgileniyorum kimseye birseyini yaptirmak bile istemiyorum ama o doğum psikolojisini bi türlü atamıyorum insanlara karşı buz gibiyim neredeyse hergün ağlıyorum cogu sebepsiz oluyor 3 ay çok uzun bi süre ne zaman geçecek bu durum sizin ne kadar sürdü? 

7 Cevaplar

0 oy
(343 puan) tarafından
Bu senn elinde olan bsiey canm iyi olmak istyrsan karar alip bnu kenfine kabullendirmen lazm ben iyiyim ve bebegimin bana ihtiyaci war iyi olmam lazm die dusuneceksin ki bnu byle benimseyebilesin yoksa zorlanir ve kendi kendine strese girmis olursun arkadaslarinla ailenle cevrenle gorus yakin olduklarina git gel ki bylelikle kafan dagilsin ve alisabilesin yoksa sorlanirsin ben ilk 2 ay oyleydm baktm olmuyr mecbur toparlandm mesela
tarafından
Ya işte asıl sorunda bu galiba bununda etkisi var şu virüs yüzüne hamileyken sürekli evdeydim doğum yaptım yine bebeğime bir şey olur korkusuyla evdeyim
Profil image (160 puan) tarafından
Tam 13 aydir evdeyim ese dosta gitmedim zor bi hamilelikti ama kendimi hiv ihmal etmedim balkona çıktım son kattaydım apt görevlisinden dam anahtarını alıp hergun dama çıktım sakın saatlerde yürüyüş yaptım hala aynı moddayim anneme bile gitmiyorum 4,5 aylık oğlumla hergun yuruyus yaparim o bile iyi geliyor bu hastalik insana hasret birakti maalesef hasta olmaktan değilde ilaç kullanmak zorunda kalırsan memeden keserim diye herkesten kaçıyorum ömrümde okumadigim kadar okudum film izledim güneş sevmem balkondan içeri girmedim sende sana iyi gelecek birşeyler bul ufacık bebekle  aman bir sıra bir sıradır deyip orgu bile örmeye başladım bir yöntem bul kendini rahatlat senin psikolojik sagligin iyinolmazsa hic bir sey iyi olmaz önce sen guzel anne
(343 puan) tarafından
Oyle dusubmen cok normal ama psikolojini toplayip bebegine kendine zaman ayirman lazm bu sekilde eminim hicbisey anlamissindir bu zamana kadr yapma oyle annene kardesine git onlar gelsin yada hic biyere gidemiyrsan bile kendine yazik etme
tarafından
Haklisiniz teşekkür ederim
(168 puan) tarafından
Turkiye de parkta filan dolasmak yasak  mi ????
(343 puan) tarafından
Bazi bolgelerde yasak pandemiden dolayi yani
(168 puan) tarafından
Ama bildigim kadariyla kopegini  cikarip gezdirmek yasak degil
O zaman milletin bebegini dolastirmasi en dogal hakki !
(343 puan) tarafından
Bilemiyrm valla canm bazi bolgelerde yasak mesela bizim burada adiyamanda belli gunlerde acik ve sayi belli rakamlarda oluyr sadece
-Reklam-
0 oy
(164 puan) tarafından
Canim çıkıp hava alman lazım. Hem kış ayi hem pandemi derken kapandık evlere. Dogum yapmayanlar bile depresyonda. Al bebeğini hiç olmadı bi markete git yada kafeler açıldı al bebegini bi kahve iç. Eger bir iki saatliğine bebegine eşin bakabilirsen bi arkadaşına git rahatlat kendini
tarafından
Ya bu virüsünde etkisi oldu galiba hamileyken hep evdeydim doğum yaptım bebeğime birşey olur korkusuyla evdeyim ne olacak böyle bilmiyorum
(164 puan) tarafından
Bak fahrettin koca aciklama yapmış. Artik bu yılın gribi gibi olacak covit demiş. Yani etkisi azaldı. Önlemlerini al çık bence
tarafından
Öyle yapicam mecbur artık sagol
0 oy
(65 puan) tarafından
Bir an önce atlatırsın İnşallah. Seni o kadar iyi anlıyorum ki 4 ay oldu bende hala atlatamadım. Üniversiteyi dışarıda okudum evlendim çalışıyordum öyle sık sık anneme gidip gelmedim ama doğumdan sonra anneme aşırı düştüm, çocuk gibiyim annem yanımdaysa mutluyum huzlurluyum daha annemin yanından ayrılırken içime bir hüzün çöküyor, ağlamak istiyorum. Ben de bu konuda ne yapacağımı şaşırmış durumdayım. 
tarafından
Evet aynı durum bende de var inşallah bir an önce geçer ya
0 oy
Profil image (472 puan) tarafından
Lohusa sendromu bu sanırım kuzum 

Cik biraz hava al evde tıkalı kalmaktan sürekli bebekle evle ilgilenince insan bi süre sonra kendi varlığını unutuyor bile ben nasilim diye sormuyor 
tarafından
Öyleyim ya  var miyim yok muyum bilmiyorum hiçbir şeye hevesim yok
0 oy
(487 puan) tarafından
Aynı seyleri yaşadım sayılır canim bebeğimi emzirmek bakmak istemedim kimseye de diyemedim sanki zorla bakip ilgileniyordum alişamadim sürekli ben ne yaptım ben ne yaptım diye ağlıyordum cevremdekiler anlayışsizdi üstelik sanki agrilarimin sebebi bebegimmiş gibi hissettim ilk anlar isinamadim ona sanki :( cok cok zordu icimde yaşayıp icimde bitirdim bu duygulari korku panik endişe bende uzun bi süre toparlanamadim. Herkesten nefret ettim kimseyi istemiyordum yalniz kalmak istiyordum hep. Simdi bebegim 16 aylik ona bisey olacak korkusundan panik atak oldum resmen:) geçti gitti şükür sabret oku sürekli kendine bebegine bebeginle duzeleceksin insallah ❤
tarafından
Çok teşekkür ederim bebeğimle şuan hiç iletişim problemim yok deli gibi seviyorum herseyini ben yapıyorum kimseye bile yaptirmiyorum ama herkesten nefret etme duygusu bende de var
0 oy
(695 puan) tarafından
Canım benim 25 gün sürdü o zamanlara ait bölük börçük şey hatırlıyorum şuan 4 aylığına inan okadar pismanim ki o zamanlara... yaşa ağla asla sıkma kendini.. Geçiyor geçicek bunu bil...
tarafından
Teşekkür ederim insalah artık gecer
(695 puan) tarafından
Öyle yada böyle geçiyor  canım emin ol aslında yeni duruma alışmaya alâkalı
0 oy
(221 puan) tarafından
Tamamen senden geçiyor çok şükür bende hiç öyle bişey olmadı. 56 günlük kızım var.. bende herşeyini kendim yaptım hiç karıştırmadım kimseyi.. pozitif düşün pozitif olsun hayatın.

Takılacak şeylere takılma 

Ve fırsatın oluyorsa bebeğini bir saatliğine bırak eşinle dışarıda vakit geçir.. çok iyi gelir.

İlgili sorular

0 oy
20 cevap 857 göst.
18 Mayıs 2024 Yenidoğan (0-3 ay) kategorisinde Gökininannesi (7 puan) tarafından soruldu
0 oy
3 cevap 283 göst.
0 oy
7 cevap 645 göst.
0 oy
3 cevap 357 göst.
...