Büyüme atagidir o canım. 4bucuk ayligiz yeni bitti şükür. Neydi o öyle. Içine başka bi bebek kaçmış gibi,Nasıl davranacağımı şaşırdım. Emziriyorum ağlıyor,ayakta sallıyorum yok,hamaginda kıyameti koparıyor. Saatlerce uyumamış belli uyku istiyor ama uyumuyor. Gece avaz avaz ağlıyor. Bitirdi beni resmen. Şükür geçti gitti de sakin oğluşuma tekrar kavuştum:)
Sabret annesi geçicek,Böyle anlarda hep ağlıyorum malesef. Kendime hep bunu söylüyorum: şükür,geçicek biliyorum geçicek:/