Bol bol gülümsüyor bana, sabah cok mutlu uyaniyor bildigin onunla konusmami istiyor yuzumu inceliyor saclarimi tararken izlemeye bayiliyor gazli ise gazi yavas yavas kendi hallediyor, gece 8 de ya da 9 da uyuyor 1 ya da 1.40 gibi uyanip emip 4.30 da uyanip sabah 6 da tekrar uyanip emip 7.30 da gün onun icin başliyor sabah 10 kadar oyun muhabbet seviyor ben oyuncaklarini konuşturuyorum beraber sofraya oturuyorum ki yemek nasil yenir sofraya oturmayi bisiyleri agzina getirip yeme reflexi gelişsjn ek gida donemi icin hazirlik yapiyorum. Ayaklarini yana dondurup govdesini kendisi yana dondurmesi icin bekliyorum. Gunde 3 kez 15 er dk yuz ustu egzersiz yaptiriyorum kafasini tutmasi ve kol kaslari guçlenmesi için. degisik tonlarda sesler cikariyorum ki benim sesimi ayirt etsin diye. Evi gezdirip esyalari tanitiyorum. Firsat buldukca disari cikartiyorum. Hergun dus aldiriyorum soguk olmadigi surece. Ayaklarini yavas yavas kesfetmeye basliyor gunun belirli saatleri genelde keyfi yerindeyken coraplarini cikarip cisimlere temas ettirmesini birbirine surtmesini istiyorum ve bu onun cok hosuna gidiyor putir pitir birbirine surup gulumsuyor. Yanindan ayrildigimda odada 5 dk dan fazla tek kalinca mizmizlanmalar basliyor kucakta durmak cok istemuykr bende aglamadikca kucagima almiyorum karsisina oturup sohbet ediyorum. Zeka kartlari aldim onlari anlatiykrum hergun sekillerini inek nedir ne yer ne icrr anlamiyor ama onlara bakmak hosuna giduyor odaklanmasini ve ilerde dil gelisimine katkisi oluyor. Besigine alistiriyorum ama bebeim günduzleri ben yaninda olmayinca uyumuyor. Gece 8 9 gibi uyudugunda benden ayriliyor ama. Aslinda zor geciyor gunduz hic bir is yapamiyorum ve yoruluyorum ama onun buyudugunu hayati keşfettigini gordukce herseyi unutuyorum. Cay kasigini veriyorum sofradayken eline onunla oynayip isirmaya calisiyor kazaginin kollarini emiyor ellerini birlestirip oynuyor ve tabiki agzina goturuyor emiyor salyalarini akitiyor.
107 günlük bal böceğimizle bigünlük serüvenimiz.
