Zaten bşr aylık doğum yapmıştım kavga ettik ortalığı kaldırdı ben evden kovmuşum dedi. Daha da yüz vermedim. Şimdi 3buçuk ay oldu sürekli şikayet ediyor eşime özür dilememi istiyor bende eşime bana iftira attı kovmadığım halde o yüzden özür de beklemesin evime de gelmesin. Eşime çok kızdım iki cihanda da annene hakkımı helal etmiyorum kızımı onun yüzünden emziremedim diye. Ama kısmetimiz böyleymiş yakında ek gıdaya geçicez. Kaynanam hayatım da olmaması gereken bir virüs gibi. Bana kızacaksınız belki ama. Geçen onlara gittim hastane işim vardı o tarafta diye. Bana dediği şey hastane de bebeğin ağzına tükürdüm. Yani siz olsanız bu insanı hayatınız da ister misiniz. Aklıma geldikçe deli oluyorum. Bazen ölse de kurtulsam diyorum. Eşimin annesi ömür boyu hayatım da olacak o yüzden artık böyle düşünüyorum ya. 3yıldır evliyim 2 yıl nişanlı kaldım bana etmediğini bırakmadı ben yine de ona saygısızlık etmedim. Hamileyken covid oldum hastalığı kaptım diye bağırıp çağırdı. İyileştim midem kötüydü 4 ay kapımı açmadı. İyi olduğum gibi gelmeye devam etti hizmet edicem diye. Doğum yaptım hasta bakıcı üstlerimi giydiricek çık diyo bakmıyorum deyip bana bakıyor. Eve geldik ablam kıza ve bana banyo yaptırdı diye vay efendim ilk banyosunu ablam yaptırmış oldu. Bu çocuk doymuyor diye diye mamaya başlattı. İki kere kavga ettik komşuma emzirme minderi verdim diye, eve 14 yaşında kardeşim gelecek ben güvenip onunla seni yalnız bırakamam dedi diye. Sanki çocuk onun da bana emanet vermiş gibi davranıyordu. 1 ay olmuş sezeryan olmuşum, evi ben temizliyorum yemek, çocuk, eşim yetmezmiş gibi bide ona bakıyorum. Kahvaltısı akşam yemeği. O yüzden okurken beni kınamayın. Ve şunu da söylemek istiyorum şuan bebeğim mama içiyor kilosu da boyu da sağlığı da yerinde. Mama zehir değil. Tabi bende çok isterdim emiyor olmasını