Anneler inşallah kötü bi anne deilmdir

Question

Acayip psikolojim bozuldu yaşama sebebim gitti sanki eşimi bile istemiyorum o derece yani bazen kendi kızımdan bile biktigim oluyo sonra oturuyom ağlıyorum o benim kızım nasıl bikarim ondan diyorum sizdede böyle oluyomu yoksa bi psikoloğa görünmem lazimmi ağır geldi herhalde bana birden bu kadar yük almam bu arada 20 yaşındayim belki daha benim de çocuk olduğum içindir 

Answer 1

Kötü anne olduğunu göstermez üzülme lütfen evet çok güzel bir duygu ama beraberinde bir çok şeyi gerektiriyor hepimiz zaman zaman bu duygulara giriyoruz yaşın da evet genç senden 12 yaş sonra ilk bebeğimi aldım bende nedense genç anne olanlar için daha bi güzel olduğunu düşünürüm evet zor tabii ki ama ne güzel genç anne olmuşsun olumlu tarafları göremiyor insan her zaman da burda bizim gibi uyanık anne çok bu saat olsa da yeri geliyor zamanınin hepsi bebeğinin oluyor kendini bile göremiyor bakamıyor insan evini zaten zar zor yemeği yapmamız kâr yani ama iki gün önce de bende grip oldum bebeğime de geçti bende zar zor geçiriyorum bu ara günleri ama en başta sabır geliyormuş sabrını bırakma her zaman mutlu mutlu olamıyor insan bazen de mecburen modun düşüyor ama oraya takılmamaya çalış biraz farklı odaya gidip kendini sakinleştir sonra kaldığın yerden devam  

Comments

Anne olmak kolay değilmiş gerçekten Rabbim herkesin yardımcı olsun

---

Evet aminn bizlerde böyle buyumusuz demek ki cidden anneleri insan yaşamadan anlayamayacakmis yaşamayan halden anlamaz bende dahil kimse birebir her şeyinle sen yanındasin sabah aksamgece gündüz her an seninle geçiyor evet bazen AA tamam artık dedirtebiliyor ama biraz sal düşüncelerini kendini yıpratma eşine de yüklenme ev içi huzursuzluk olmasın o uyudukca dinlen ya da onunla bir şeyler yapmayı kabullen mutfaktaysan mutfağa getir odadaysan odaya kaç aylık bebeğin bilmiyorum ama küçükse ilerleyen zamanlarda kanguru alabiliyorsan uygunlari da var sanırım onunla takılırsin yani ne kendini ihmal et ne eşini ne de bebeğini hepsi bir arada zor ama hep böyle düşününce de insan kendini yıpratıyor birinden biri illa ki her zaman tam olmuyor ama olsun yapabildiğn kadar iyi hisset kendini önce anne iyi olacak ki bebeği de mutlu olsun ki herkesin anneliği özel ve biz bence hepimiz ayrı ayrı biricik anneleriz her şekilde de en iyisini düşünüp yapmak istiyoruz elimizden geldiğince Rabbimin de yardımıyla bu geri gelmeyecek zamanlarimizi bebeğinde seninde güzel içimize sinecek şekilde geçirelim inşaallah

Answer 2

Deme öyle bende 23 yaşındayım aynı şeyleri bende düşündüm lohusa psikolojisi şuan yaşadığın bi çocuğa en iyi annesi bakar o güzelliği Allah sana nasip etmiş düşünsene kaç yıl boyunca uğraşanlar var kaç yaşında evlat hasretiyle yanıp tutuşan insanlar var Allah sana 20 yaşında layık görmüş şu 40 ın bir çıksın daha çok rahatlıycaksn evladına alışıcaksın o sana alışıcak dans ediceksiniz oyunlar oynycaksınız dana çok küçük nasıl dans edeyim deme ben 20 günlükken yanlız kaldım annem gitti eşimde 12 12 çalışıyordu sürekli ağlyordm bebeğimde bende durmyordu eşimin gelmesini dört gözle beklyordm eşim kucağına alınca hemen susuyordu sonra 30.gündü sanırım bi şarkı açtım kucağıma aldım ayakta salındım sustu bende hiç durmayan bebek keyif almaya başladı benimle olmaktan şimdi 3 aylığız annelik çok zor ama bi o kadrda güzel 

Hiç kucağa almayayım alışmasın demedim ağladıkca alırım severim kucağa da alışmadı yeri gelir oyalanır yatağında ne kadar televizyon izletmeyeyim desemde televizyon izler en önemlisi de beni görür görmez gülüyor artık önceden kucağımda ağlanan mızmızlanan bebek gitti yerine kucağıma gelince sevinen sesimle sakinleşen bebek geldi sabret sen onun annesisin o sana muhtaç 

Eşin konusuna gelince biz lohusayken çok kötü bi tartışma yaşadık ben degil sanki o doğurmuş gibiydi ama herşey geçiyor inan 

Answer 3

Canım 27 yaşındayım ilk doğumum benimde 37 günlük daha kızım gaz sorunu var birde uykusuzluk sebebiyle bazen tahammül kalmıyor bunun yaşla bi alakası yok lohusalık bu birden bire ağır bir yük bindi üzerimize onun telaşı bence geçecek inşallah bu günlerde Rabbim hepimizin yardımcısı olsun 

Answer 4

5 aylık oldu 24 yaşındayım allah acısını eksikliğini göstermesin ama bazen alıp başımı gidesim geliyor inanki. Ev işleri uykusuzluk yemek çamaşır derken biyerde tükeniyor insan. Ama sonra o sıpanın gülüşü ve beni tanıyıp ayrı bakmasi hepsini unutturuyor. Kadın bütün aileyi ayajta tutan şey. Çok büyük sorumluluklar var üzerimizde. Bazen altinda ezilebiliriz amaninan daha güçlü kalkıyoruz her seferinde üstüne kata katangidiyoruz. 

Comments

Aynen 25 yaşına girdim aynısı bnde de var 12 aylık oğlum var ve 8 aylık hamileyim nasıl yetişecem herşeye inan bilmiyorum hep aklımda böyle şeyler dolaşıyor halime ağlıyorum.

---

Ay kıyamam ya daha onun yükü varken başka bir tane Allah yardım eder canim korkma

---

İnşallah canım ya

---

Amin canım amin valla benim ki ben diyorum ne zaman büyüyecek de ben rahat edecem

---

Allah bağışlasın canim ama inşallah birlikte büyürler. Ben de 2. Yi 1. 1 yasindayken düşünüyorum ama tabi allah bilir. Sehir dışından geldik annemden. 4 gündür ev topla topla bitmiyor. Çamaşırı vulasigi bi yandan oglum burnu tikali gece uyuyamiyor. Sag olsun eşim yemek dert etmiyor beklemiyor yoksa halim yaman. Allah yardimcimiz olsun ya

Answer 5

Birden bire çok büyük sorumluluk biniyor bende zman zmaan böyle düşündüm inan ama sonra rahatsızlandım ve şuan hastanedeyim inan bana bebeğinden 2 gündür ayriyim doğduğundan beri safra kesemde ki taş yüzünden bebeğimi goremiyorum 4 günde bir hastaneye yatıyorum onun için zamanla geçecek bu duyguların bir ay geçtiğinde sana bir gülüyor kimseye gulmedigi gibi için sımsıcak oluyor çektiğin bütün acılar bütün zorluklar unutuluyor hepsini yaşamamış gibi hissediyorsun annelik çok güzel bir duygu Allah herkese nasip etsin inşallah :) 

Answer 6

Ben de 21 yaşındayım (◔‿◔)

Bana da oluyor bazen. Yoruluyoruz, sıkılıyoruz, bunaliyorum .... Vs. Olabilir canm . Sadece kızına bakınca mutlu olmaya bak . Bize ağır geliyor çünkü ne bir tecrübe ne de bir deneyimimiz var . O yüzden sıkılıyoruz herşeyden . Ama bak ne güzel kızından sıkılmaman gerektiğini biliyorsun hatirliyorsun . Bunu hiç kavramadan çocuğuna eziyet eden anneler var ki... İyi bir annesin . İyi bir anne olmak için cabaliyorsun ve bu durumdasın emin ol . (◍•ᴗ•◍)❤

Answer 7

Bende 20 yaşında yım ilk bebeğim 13 günlük şu an kaynanam Bi hafta kaldı yanımda gitti sonra ben yalnız kalınca sürekli ağlıyor dum ilk Bi kaç gün dediğin gibi aynı durumları yaşadım şu an da oluyor ama baştaki kadar yoğun değil lohusa sendromunu ağır atlarıyıruz sanırım Allah yardımcımız olsun 

Answer 8

Kötü olan anne inan oturup pişman olup ağlamaz neler duyuyoruz tv de senin için zor geçmiş sadece okadar bende 27 yaşındayım kızım 1 yaşına girecek 4 aylikta hamileyim cok zor hamilelik ve lohusalik geçirdim sütüm falan kesildi hergun ağlardım gece gündüz sonra geçti  cocuk büyütmek kolay bisey degil dünyanın en zor şeyi büyütüp yetiştirmek o yüzden 20 yaşındasın kendine bunu yapma hayatı akışına bırak bırak uykusuz yorgun ol bunlarda bi dönem sonra geçiyor güzel zamanlarını kendini böyle düşünerek geçirme derim 

Comments

Sabırlı ol inşallah düzelir bu gunlerin  bende ilk doğumum da böyleydim her anım korkuyla geçiyor du hatta bi ara oturup ağladım bu kötü dünya ya neden bu masumu getirdim diye mama verirken o mama bitene kadar ödüm  kopardı boğulacak diye ama çok şükür zamanla geçti düzeldi daha 6 aylık olmadan bide kızıma hamile kaldım şimdi de 3 aylık  oğlum var çok şükür zamanla tecrübe ediyor insan iyi düşün iyi olsun canım Allah analı babalı büyütsün inşallah

---

Saol cnm Allah razı olsun Allah evlatlarını sana bağışlasın

Answer 9

Kötü annelikle alakası yok evet insan bazen boşluğa düşüyor ama geri kendini toparlamaya çalışmazsan işte ozamn hasta olursun.anne olmak kolay değil benimde ilk bebeğim ve bazen stop diyorm ev çocuk koşuşturma yoruyor aslında burda büyük iş eşlere düşüyor manevi yönden çok destek olmaları lazım.herseye rağmen siz bebeginize sarılın mutlu olmaya bakın yoksa hayat hiç çekilmez.

Answer 10

Inan yasla çok ilgisi yok ilk oğlumu 22 yaşında doğurdum ilk 1 hafta biraz tuhaftım sadece evdeki kalabalıktan sonra herşey güzel oldu tabiki çok bunaldigim  oldu ama depresyon  hissi başka haziranda 2.oglumu doğurdum 32 yaşında ilk 22 gün çok iyiydim sonra depresyona girdim 3 ay mahfoldum psikologa  gitmeden olmadi ilaç kullanıyorum suan allah o hissi kimseye yaşatmasin çok zor gecicegine3 ve buyuyecegine2 inan şuan 5 aylık öldük biz şok şükür çok iyiyim ozamanlar dediğin gibi eşimi  gözüm görmüyordu hiçbirşey gözüm  görmüyordu hormonlar yapıyor bunu ostorojen hormonu hamileyken tavan yapıyor doğurunca düşüyor sonra o sebepten duygu karışıklığı okuyor ostrojen yükseltici yiyecekler ye en çok kuru üzümde var sürekli ye çok bunaldigjnda balkona çik biraz büyüsün gülmeye başlasin alışacaksınız birbirinize 

Answer 11

Eger kötü bi anne olsaydınız bu postu acmazdiniz. 

İlk anneligimi ben de 20yasimda tattım şükür. Zordu. İlk bebek çok daha zor. Neden ağlıyor bilmiyorsun.  O dünyayı tanimiyor bir tek annesinin kokusuna aşina. Sizin sicakliginizla, sizin kokunuzla, sizin yaklasiminzla dünyayı taniyacak alisacak.  Arastirmaktan denemekten çekinmeyin.  Mesela hep aynı şekilde uyumak istemez bebekler. Her defasında farklı yöntemler deneyin. Emzirin ama gazını muhakkak cikarin. Uyuya kaldıysa yüz üstü yatırın yada yan. Kucağınıza alismasindan korkmayın.  Anne sıcaklığı, anne kucağı her şeye bedel bebek için. Ben kucagimdan sakinmayarak 4.cocugumu buyutuyorum.  Ama 4.diye tecrübeli sanmayın. Her bebek farklidir.  En acemiligi 4.yavrumda yaşadım. Onla ogrendim. Hiç bi sey bilmiyormuş gibi arastirdim videolar izledim satirlarca yazılar okudum. 2aylik olduk uykuya da alıştırdım.  Banyosunu gündüz yapmıyorum.  Aksam kolik saatleri geliyor ,zordu ama atlatiyoruz öğreniyoruz birlikte. Sizi motivasyon edici videolar izleyin. İnsanlar eleştirir hep. Onlardan uzak durun. Yani aklıma gelenler bunlar. İnanın bu günler geçici. Biraz büyüdüğünde bebeklik halini özlüyor insan. Tadını çıkarın çalışın