0 oy
914 göst.
Yenidoğan (0-3 ay) kategorisinde (298 puan) tarafından
tarafından düzenlendi
Jsjskdldnfnkfkrnrnkrkrktm nfjrkrkkrkrmrnt jfkrkrkkrkr
Bebek Ayı 14 gün

21 Cevaplar

+2 oy
(9,262 puan) tarafından
Hayir, bu sizin simarikliginiz degil. Bu tam olarak annelik :) Ben duruma alisana kadar surekli nefes aliyor mu diye uyanip kontrol ediyordum. Ruyalarima giriyordu artik bu durum. Zamanla bebege alistikca geciyor. Her seye mukemmel sekilde yetmeyi beklemeyin. Dus almaya firsat bulamadiginiz anlar olabilir. Birakin dusu tuvalete gidemeyebilirsiniz, bunlar cok normal. Su an bebegin bir duzeni yok. Her an uyanip aglayip meme isteyebilir. Bir sure sadece bebeginize odaklanin. Disardan yiyin, varsin evi b.k gotursun ama siz bebeginizle kucak kucaga sarmas dolas oturun :) Profesyonel destek almaktan zarar gelmez. Yabanci birine ic dokmek daha iyi hissettirebilir. Vucudunuz uykusuzluga alisacak. Zaten bir sure sonra bebeginiz daha uzun uyumaya baslayacak. Bag kurmak zamanla oluyor. Surekli anlatirlardi, cocuk dogurmak olaganustu bir sey, dogar dogmaz icimde bir de sey degisti diye. Bende hic de oyle olmadi. Tabiki dogurur dogurmaz cok sevmeye basladim ama bakinca icimin titremesi daha ilerleyen zamanlarda oldu. Bu beni bag kuramayan kotu bir anne yapmadi. Hayatiniz bir anda bastan asagi degisiyor. Buna aninda uyum saglamaniz zaten imkansiz. Aksini iddia eden yalan soyler. Ama zamanla her sey yoluna giriyor. 13 aylik bir bebek annesi olarak size bunu garanti edebilirim :) Allah dermansiz dert vermesin, gerisi bir sekilde cozuluyor.
(298 puan) tarafından
Çok teşekkür ederim ne güzel yazdınız
-Reklam-
+1 oy
(48 puan) tarafından
Bende öğretmenim ve aynı senin gibi planlı ve düzenli bir insandim.Bebegim 40+2 de suni sancı ile dogacakti .Bir türlü gelmedi çünkü .Sonrasında da suni sancı veeilirken kalp atışı zayifladi .Zaten doğum korkum vardı .Anı sezeryana alindim.Bebek doğduktan sonra da gece iki defa boğazına süt takıldı .Mosmor oldu gözümün önünde onlardan etkilendim .İlk bir haftam korkunç geçti .Bütün korkularının kaygılarının üzerine bebeğe bakamayacagim korkusu sardı.Cevremdeki herkes benden iyi bakıyor düşüncesi sardı .Sürekli agliyordum .Hatta iyice kötü oldum .5 gün boyunca kafamda düşünceler ile 1 saat bile uyumadım.Sosyal bir insandim hepsi bana ağır geldi.iki gece acillik oldum en ağır ilaçlar yapıldı yine uyutamadilar beni .En son acildeki doktor paikiytri den yardım alın dedi.Gittim konuşmak bana iyi geldi .Uyku problemini hallettim.Sonra herşey bana batmaya başladı senin gibi.Annem eşimin tarafı.Kim ne derse çıldıracak gibi oluyorum.Hala da var.Ama aşmaya başladım.Ben güçlüyüm .Herşey düzene binecek tekrar güzel olacak diye .Bir de kendini eve kapatma .Eşinle birlikte yalnız dışarı çık .Annem var diyorsun .Çocuğu 1-2 saat birakabilirsin.Ben birkaç gündür yapıyorum.Cok iyi geldi .Kendine bir müzik aç kahve iç .Kendine zaman ayır .Gerçekten işe yarıyor .Seni en iyi anlayan benim.Emin ol gün geçtikçe düzeliyorsun.Cogu kadının başından geçiyor bu.Yalniz değilsin .
(298 puan) tarafından
Kesinlikle aynı durumdayız siz ne zaman atlatmaya başladınız acaba lohusalık dönemi bitince hormonlar normale dönerse daha mı iyi olurum
(48 puan) tarafından
Bebeğim 28 günlük oldu .Tam olmasa da geçmeye başladı .Daha iyiyim artık.Sizin kaç gün oldu ?
(298 puan) tarafından
14 gün oldu benim de
0 oy
(222 puan) tarafından
Merhaba canım ben çok genç yaşta anne oldum 19 yaşında bende çok düzenli biriydim planlı olacaktı herşeyim temizlik yemek ve.bebek gelince herşey ona gore olmaya başlayınca gerilmeye başladım bende ama bir kitapta yetemeyen anne yoktur diye bi yazı okudum annelik kız çocuklarında bile olan bir şeymiş yani siz nasıl olursanız olun yeteceksiniz yanlız biraz stresi bırakın kendinize söyle söyleyin herşey mükkemmel olmak zorunda değil evim dağınık olabilir yemeği geç yiyebiliriz kendime bakamayabilirm ama bunlar geçici zamanla ikinizde birbirinize uyum sağlayacaksınız zaten 

Allaha şükür ki bebeğin yanına seni çok iyi anlıyorum benim bebeğim 5 günlükken boğulma tehlikesi geçirdi ve ben çok uzun bir süre sürekli bebegimin boğulduğunu girerek uyandım rüyamdan ama hormonlar normale bindikçe çok rahatlayacaksın inanki ama destek almanı tavsiye ederim hem senin sağlığın için hemde çekirdek ailen için hayoli evlat olsun yavrun kendine iyi bak 
(298 puan) tarafından
Çok teşekkür ederim hemde çok zamanla normal düşünceler kaplar inşallah kafamı bu rutine de alışmaya başlarım beni şaşırtan şey nasıl oldu da böyle takıntılı oldum
(222 puan) tarafından
Olur canım şu an ruhun ve vücudun çok farklı aşamalardan geçiyor hormonlarında düzgün değil zamanla geçer herşey yoluna girer ama bu evreyi sağlıklı atlatmak için destek sart söyle bisey söyleyim sana ablam 2.gebeliginden önce 1 düşük 1 de dış gebelik geçirdi doktorlar artık bebeğin olmaz dedi ama ablam yine gebe kaldı sonra bebek 6 aylık doğdu ve 800 grmken 2 ameliyat geçirdi 3 ay yogunbakimda kaldı doktorlar umudumuzu çok fazla tutmayın dediler yinede dayandı ablam hergün sadece 5dk için 2 saat yol gidip geldi bebeğimiz şu an tam 4 yaşında ve çok sağlıklı ablam diyor ki hayatta yaşadığım en zor zamandı ama anne olduğumu o sezeryan dikişlerin kanaya kanaya bebeğimi girmeye gittiğimde anladım der her zorluk sınav Allah yardım eder sen merak etme ferah tut içini
(298 puan) tarafından
Bende küvezde kalırken o ağrıyı görmeden gittim geldim gerçekten annelik çok farklı Allah ablanızın bebeğine de sağlıklı ömürler yazsın teşekkür ederim
0 oy
(19 puan) tarafından
Canım bende Lohusa üzüntüsü yasadım tam depresyon olmasada. Pazartesi 4 haftamız biticek benim 14 yıl sonra tüpbebek ile oldu ona ragmen sezeryan acısı emzirme gögüs acısı ve sırt agrısı yüzünden bebegime bile bisey hissedemedim ilk günler daha 1 haftaya kadae sürekli aglıyordum emzirmek istemiyorum diye emzirmeyi hic sevememistim basta ama mama vermekte vicdanıma sıgmadı oyuzden dayanacsksın diye sürekli kendime aglayarak moral telkin verdim eşim mama ver dedi geceleri uyu en azından dedi ama yapmadım zaten sık sık emzirmeyince bukez gögüsler şişiyor dayandım her gecen gün daha iyi oldum bebegime almıstım kendime düzen kurdum o uyuyunca bende uyudum dinledim ev işleri umurumda bile değil dedim isterse evi *** götürsün dedim yapmadım eşim yapıyor genelde yada kendimi enerjik hissedersem yapıyorım ole ole alıstım bence bebegin dısında yemek ev işi VS düşünme snra hepsini yaparsın önemli olan suan bebeginle gecen zaman ben bu şekilde atlattım ama yaşadıkların cok normal 
(298 puan) tarafından
Çok ama çok teşekkür ederim tavsiyenize uyacağım
0 oy
(742 puan) tarafından
Tatlım herkes aynı seyleri yaşıyor benim çocuğumda 2 kere kuveze girdi sariliktan ilk haftalarda bende çok korktum doğduğunda göbek kordonu dört damar var anaboli olabilir çocukta dediler ultrason herşey bir sürü şey çektirdim temiz çıktı dün kalça çıkığı ultrasona gittim bugün de raporda bir bacak diğerinden farklıymış ortapedi pazartesi ye kontrol dedi canım sıkıldı yine üstelik iki buçuk aylık bebeğim 2 aydır kayinvaldem bende ameliyat olmaya geldi yanıma eşim hastanede çalışıyor hiç birşey yapmıyor birde onalara bakıyorum Allah sabrını veriyor tatlım bebeğimi sevdikçe ben mutlu oluyorum içime ferahlık geliyor düzen falan umrunda değil bebeğim mutlu olsun gülücük sacsin yetiyor bana sende öyle düşün olumsuz şeyleri at kafandan bebeğinle vakit geçir bu arada benimde sütüm gitti çokta dert etmedim bebeğim sağlıklı yaa o bana yetiyor ne çocuklar var hastanelerde öyle düşün Allah sana sağlıklı bir çocuk vermiş bol bol hem kendine hem bebeğine vakit ayır yetisebildigini yap yetişemediğin yerde eşinden yardım iste tek başımiza yapmadık sonuçta bu çocukları ben öyle yapıyorum bazen hafta sonları akşamları eşim bakıyor kendini sıkma kısacası 
(298 puan) tarafından
Çok teşekkür ederim size de çok geçmiş olsun sağlıkla büyütün
0 oy
(48 puan) tarafından
Canım benim öncelikle bu günler geçicek ev işinü yemekmiş çamaşırmış bunları kesinlikle düşünme çünkü evladın senin için önemli olan bak iş hep kalıcı ama evladının 1 2 3... Ayları geçici ve kendin bebeğinin aylarını güzel hatırla streslenmen evladına yansır oda streslenir boşver evi bende titizdim ama evladım önde geldi naotım haftada 1 temizlikçi tutuyorum dip köşe temizleyip gidiyor evladımdan kesinlikle önemli degil. Sakın depresyona girme herkes bu evreden geçti çok kötğ yaşayanlar oldu yaşamayanlar oldu o yüzden herşeyi bırak evladına odaklan onun sana sevgine kokuna ihtiyacı var bırak yüklerini yarısını eşine ver her şeyi sen yapamazsın sen artık mimiğinin annesisin güzel anne evladın ile güzel vakit geçirmen dileklerim ile
(298 puan) tarafından
Çok mantıklı bende ya temizlikçi ya da robot süpürge düşünüyorum en azından ev temizliği derdi olmayacak
(298 puan) tarafından
Bu arada çok teşekkür ederim
(742 puan) tarafından
Bende yukarda yazmıştım zaten canım kayinvaldemler gidince bende robot süpürge alacağım  onların gitmesini bekliyorum ameliyat oldu haftayada son kontrolünden sonra gidecekler şimdi ya  laf eder yada kendinede ister uğraşamam o yüzden haftaya onlar gidince bende robot süpürge siparişi vereceğim bana süpürge daha mantıklı geliyor bebek  emeklemeye başlayacak  sürekli günde iki kez  çalıştırım diye düşünüyorum moplu olanlardan alacağım silme işlemide yapıyorlarmış günlük için yeterli gelir diye düşünüyorum dediğim gibi ben çok kötü olunca veriyorum eşime yetişemediğim yerde  bakıyor oğlumuza gidip uyuyorum bende dinlenmeye hakkım var  sende tek başına değilsin tatlım kendine çok yüklenme bence arada yardım al eşinden
(48 puan) tarafından
Eşim en büyük destekçim ve biz gurbetçiyiz her 2 3 yıla ev değiştiriyoruz meslek gereği o yüzden eşler çok önemli o yüzden  ev işi falan aman salla boşver gelen sana gelsin evinin temizliğine değil bebeğine bak sen bu zamanlar geçiçi ama iş kalıcı o yüzden sıkma canını
(298 puan) tarafından
Çok doğru ben her şeyi kendim üstlenmek istiyorum ondan strese giriyorum sanırım cidden robot en iyisi tek yemek derdi kalır geriye
0 oy
(3,758 puan) tarafından
Lohusalık depresyonu değil yaşadığınız. Lohusalık hüznü diye geçiyor. Aynılarını ben de yaşadım. Bir şeylere yetememek başkasına muhtaç olmak beni çok zorladı. Bebeğime 3 yıl sonra tedaviyle kavuştum. Onu çok seviyordum ama dediğiniz gibi o bağı kurmam zaman aldı. Ne zaman kendime yetecek pozisyona geldim o zaman normale döndüm. 
(298 puan) tarafından
Galiba bende 1 2 gün en azından eşim ve bebekle kalsam kendime yettiğimi görüp rahat edecem sanırım inşallah bende sizin gibi normale dönerim çok teşekkür ederim
0 oy
(48 puan) tarafından
Lohusalık geçiyor ve kendine gülüyorsun ben öyleydim ay bunudamu yaptım yazıklar olsun bana diye eşimle dalga bile geçiyoruz benim hakkımda o yüzden rahat ol herşey yerine oturuyor ve sen bir düre sonra alışıyorsun hayatını ona göre planlıyorsun bk ben uykuyu sevendim şuan az uyuyorum uyutmuyor ama ona kızmıyorum çünkü bizlerde böyleydik
(298 puan) tarafından
İnşallah ya ilerde bende derim ne kadar saçma şeyleri taktım diye ki zaten şimdide diyorum ama şuan normal değilim :) çok teşekkür ederim
0 oy
(166 puan) tarafından
Lohusa depresyonununu en iyi ben bilirim instagramdan yada numaranızı verirseniz en iyi ben yardımcı olacağımı düşünüyorum. Ölmeye bile kalkıştım ama geçti çok şükür 
(298 puan) tarafından
Çok geçmiş olsun teşekkür ederim
0 oy
(1,104 puan) tarafından
Anlattıklarınız depresyon değilde henüz adapte olamamaya benziyor. Bizde solunum sıkıntısı yaşadık 9 gün yoğun bakımda kaldı. 10. Gün anne uyum odasında kaldım hastanede, azalmış olan sezaryen dikişlerim daha da arttı ilk gecemde yalnız olma fazlaca zordu :) anne sütü+mama besleniyor. Uyuyabilirsem eğer ki yorgunluktan uyunmuyor bile annem mamayla geçiyor bir öğünü dinlenmiş oluyorum :) daha çok beslenmeye başlayınca daha çok uyuyacak akışına bırakmaya çalışın, çünkü hiç bir zaman tek başımkza yetemeyeceğiz, destek şart. Aile büyüklerinden ya da babasından. 
(298 puan) tarafından
Çok geçmiş olsun size de Allah kimseye yaşatmasın
0 oy
(17 puan) tarafından
2 cocugum ustuste oldu hic bir sey anlamamisim bunda yasim 32 calisiyorm. Digerlerinde sendrom depresyon hic bir sey bilmedim. Bunda cok yogun yasadim gercekten 40 gun diyorlar var ya gercekten bir hikmeti var Allah biliyor. Ben hatta diyordum 41. Gun ne olacak sanki degisecek mi her sey. Saniyorum hormonlarda bir duzelme oluyor iyi hissetmeye basladim. Insallah sizde de oyle olur
(298 puan) tarafından
İnşallah ya bunu ne kadar çok isterim bir bilsen 40 çıkınca bende normale dönerim inşallah
0 oy
(280 puan) tarafından
Tam senin gunundeyken bende ayniydim çok kötüydum anksiyete panik atak depresyon. Şimdi 25 günlük olduk ve iyileştim. Geçiyor merak etme her doğum yapan yaşıyor bunu ama bazısı biraz ağır yaşıyor tıpkı bizim gibi.
(298 puan) tarafından
İnşallah benim de seninki gibi hemen geçer canım Allah sağlıkla büyütmeyi nasip etsin
(423 puan) tarafından
Ilaç kullandınız mi nasıl atlattiniz
(280 puan) tarafından
Yok kullanmadim eş desteği ile
(280 puan) tarafından
Gamze,
Gün icerisinde ne yapıyorsan onu yapmaya çalış.
Dizini izle kahveni iç eşinle sohbet et geçecek inşallah böyle devam etmiyor merak etme
(298 puan) tarafından
Evet bebek uyuyunca kesinlikle kitap okuyup dizi izleyeceğim bugün hastaneye gittik o bile havamı değiştirdi kendimi çok sıkmamam lazım sanırım çok teşekkür ederim
(280 puan) tarafından
Rica ederim canım ❤️
0 oy
(67 puan) tarafından
Bende yaşadım bebeğim erken doğdu ve 27gün küveste kaldı insan zaten alışmakta zorluk çekiyor yeni hayatına her şeyin değişiyor şuan bile eşim hep der biz çok düzenliydik bende o düzen yok artık diyip gülüyorum eskiden ağlıyordum sürekli kendimi hırpalıyordum. Ama hep bahçeye bakıp bu günler geçecek bebeğimle oyunlar oynayacam benim en iyi arkadaşım o olacak artık hiç yalnız olmayacam diyip kendi kendimi avuttum ve şimdi 10 aylık oldu gerçekten özlüyorum 5dk ayrı kalamıyorum sizde alışacaksınız sadece pozitif düşünün 
(298 puan) tarafından
Çok teşekkür ederim ne zaman geçmeye başladı peki
(67 puan) tarafından
Benim iki ay sürdü cnm biz hastanede kaldık eve alışmamız uzun sürdü İnanki ben geçmez diyordum nasıl büyür diyordum ama sen her anın keyfini çıkar bütün olumsuzlukları kafandan sil ev işi hal olur sen kendini ve bebeğini düşün mutlu olun
(298 puan) tarafından
Çok sağ olun
0 oy
(158 puan) tarafından
Ben sizin gibiyim 

Hastaneden ciktik sarilik icin yatis verildi geri 

Kan aldilar serin taktilar canimdan can gitti 

Sonra eve geldik bi kac gun sonra bana bi seyler olmaya baskadi 

Surekli aglama halindayim durduk yere agliyorum 

Yemegimi nasil yapicam ev isini naisl yapicam aklima hep bunlar geliyo gece uyanmak uykusuzluk mahvediyor 

Cook sey var anlatcaaak ....

Umarim duzeliriz
(298 puan) tarafından
Aynı şeyler aslında tek bizde değilmiş bu sorun onu anlamış olduk bende senin takıldığın şeylere takılıyorum inşallah zamanla adapte oluruz
0 oy
(324 puan) tarafından
Endişelenmeyin yalnız degilsiniz.35 haftalık 2200 gr doğdu oğlum. 5 aylık olcaz ben hala öyleyim.Çok garip hissediyorm kndimi. Çocuk uyuyunca dinlenemiyorum da surekli bir şeyler araştır oku.ağlasa acaba hasta mı . Emmese tok mu yoksa bi rahatsızliktan mi diye düşünmekten kendi kendimi hasta ettim sanırım.Bir anda hayatımız değişiyor ,büyük bir sorumluluk. Bizim için de alışması zor tabi .
(298 puan) tarafından
Kesinlikle öyle sürekli bişeler okuyorum hayatta kendi hastalığım için araştırma yapmam ama sürekli elim telefonda bebek uyuyunca
(324 puan) tarafından
Gercekten gece yarılarına kadar bende öyleyim
0 oy
(310 puan) tarafından
Ben de öğretmenim seni o kadar iyi anlıyorum ki canim.  34.haftamda kanamam oldu üç gün hastanede yattım. Çok kötüydü benim depresyonum temelleri orda atıldı. Sürekli dr a gidip iyi mi öğrenmek istiyordum. Dr iyi diyordu ertesi gün yine aynı oluyordum. Doğdu aynen devam etti. Kaç kere hastalık bulup dr a götürdüm sapasağlam çıktı bebeğim. Afedersin bir keresinde kakası hafif cıvık geldi gittim ishali var dedim. Kuzumu mahvettiler bir sürü tahlil yaptılar kuvöze aldılar. Bir şeyi yokmuş. Bu arada oğlumla yalnız kalmaya korkuyordum bir şey olur müdahale edemem diye. Bu kadar kaygıları yaşarken oğlumu yeterince sevmedigimi düşünüyordum. Eşim birgün oğlumu hiç öpmedigimi söyledi. Kaygıdan sevememişim. Ama şimdi 3.5 aylık yavaş yavaş geçti çok şükür. Bol bol seviyorum öpüyorum. Zamanla geçecek bu süreçte de ailenden destek al biraz baksınlar kendine vakit ayır bırak ev işleri eksik kalsin
(298 puan) tarafından
Çok ama çok geçmiş olsun benzer hisler içinde kalmışız sanırım zamanla her şey güzel olacak inancım geldi
0 oy
(52 puan) tarafından
Asla yalnız değilsin.. Ben de ben deee ayni hislerdeyim. 10 yillik evliyiz ve olmuyo diye dusunurken bebegim oldu. 43 gunluk su an. Cok korktum sezeryenden ama rahat gecti. Sosyal bir insanim ve işime çok bağlıyım. Işkolik derecsinde. Bebek dogdu ertesi gun kanimda enfeksiyon nedeni ile ölümden döndüm. Bebegime kayinvalide ve halasi bakti. Mama verildi. Son 3 gun yanima aldim 6 gun hastanede yattim. Simdi sutler yetmiyor hep mama. Sanki bag kuramadim gibi her gun agliyorum her gun. Esim hep destek bana. Konusup rahatlatmaya calisiyor. Kim sevse alda bana batiyor. Kayinvalidem gelip yemegimi temizligimi yapiyor haftada 3 gun ama onun sevmesi de batiyor. Esim sabret gecicek bu halin diye teskin ediyor. Annem de gelip kaliyor ama onu da kiriyorum bazen. Napicam bilmiyorum. Deftere yaziyorum hep halimi. Kendime cozumler buluyorum. Yazmani tavsiyede ederim. Sen guclu bir kadinsin. Her zorluga gogus gerdin. Bu sorumluluk simdi agir ama 2 ay sonra keyifli hale gelecek. Bebegin sadece senin degil. Birinin arkadasi patronu sevgilisi yegeni torunu olacak. Sosyal yasama yetisir ki ahlakli bir birey olsun. Sen ölene kadar o sana bagli ve senin evladin. Birak insanlar sevsin. Bebeginin ozguvenin bu sevgiye ihtiyaci var. Cok sıkılırsan konuş yüzleş ama kirmaktan korkarsan yaz defterlerce.. bak size ne guzel seyler soyledim. Bunlar hep benim de ihtiyacim olan cumleler. Az sabır. Gececek. Ben yine aglamaya basladim icim hep garip. Allah yardimcimiz olsun.
(298 puan) tarafından
O kadar beni anlatmışsınız ki annem gitti bu defada kayınvalidem geldi aslında ben eşimle tek kalmak için annemi yollamıştım kendi hayatıma hemen başlamak istedim neyse o gelince moralim bozuldu kadın sürekli iş yapıyor yardımcı oluyor ama bana batıyor bebeği ayakta sallamaya başladı tepki vermek bile içimden gelmiyor kendimle kalmak istiyorum yok mama verdin mi anne sütü yeter falan şunu şöyle yap bunu böyle yap benim derdim bana yetiyor ama günden güne ağlama krizlerim azalmaya başladı Allah hepimize güç versin bu zorlu süreçte
0 oy
(401 puan) tarafından

Çook normal hissettikleriniz, çok da doğal bir süreç. Benim bebeğim de 2.5 aylık oldu, ben de benzer şeyler yaşadım. İnsan hiç geçmeyecek sanıyor ama geçiyor :) aileye yeni katılan bireyin evde böyle düzen değiştireceği aklıma gelmezdi, annem hala bizde kalmasına rağmen, sadece bebekle ilgilenmeme rağmen çok zorlandım. Çocuk bambaşka bir şeymiş. Allah analı babalı büyütsün hepimizin evlatlarını<3

(298 puan) tarafından
Günden güne düzeliyor değil mi insan umut verici yazının için teşekkür ederim hayatımız tamamen değişti
(401 puan) tarafından
Düzelmez olur mu? İnanın 1 gün bile farkettiriyor. İlk günler bende de çok ümitsizlik, mutsuzluk, ıvır zıvıra ağlama isteği geliyordu. İlk 1 ay zor geçiyor, yavaş yavaş toparlıyor merak etmeyin
(298 puan) tarafından
İnşallah ya 40 o geçince daha iyi olacağım inşallah
0 oy
(1,279 puan) tarafından
Yasadiklarinin aynisini yasadim canim buyuk bi heycanla bebegimi beklerken acil sezaryen dogumla kaybetme korkusu yasadim sutum yetmedi kendimi yetersiz hissettim aynadaki görüntümden rahatsiz oldum hep oyle kalicam zannettim bida asla evden cikamicam zannettim yutkunamiyodum bile sebepsiz aglama krizlerine giriyodum bebegini cok sevdiginden ve onun da seni cok sevdiğinden eminim sen onun annesisin ve sadece onun iyiligini istersin ama o daha cok kucuk ve dunyaya alismak da zorluk cekiyor sen sadece bebegine odaklan ev isi falan dusunme onlar zamanla hallolur bi bakmissin eski düzenine donmussun yardim istemekten cekinme bol bol oku gunde 5 dk da olsa seni mutlu eden bisey yap muzik dinle bi sayfa kitap oku kahve ic bu gunler gececek bebeginle birlikte aktiviteler yapacaksın sana gulucukler sacacak merak etme yalnız değilsin cogu yeni anne bunu yasiyor 
(298 puan) tarafından
Allah razı olsun çok teşekkür ederim inşallah zamanla geçer dedikleriniz olacak inancım olmaya başladı
0 oy
(127 puan) tarafından
Bende öğretmenim evim hep düzenli tertemiz olurdu ilk zaman o dağınıklık batmaya başladı aynı şekilde doğum yaptım söylendiği gibi güllük gülistanlık olmadı kendi derdimden bebekle ilgilenemedim saçının teline zarar gelsin istemem ama o annelik hissi gelmedi zamanla olacak şey 6 aylık olduk oğlumla iletişimim arttıkça zamanla yavaş yavaş geliyor yetemem sanıyordum ama gayette güzel alıştım zamana bırak herşeyi kendini iyi hisset
(298 puan) tarafından
Evet inşallah zamanla sizin gibi olurum bende günden güne ağlama krizleri azalıyor gibi bu bile bişe benim için çok teşekkür ederim

İlgili sorular

0 oy
1 cevap 147 göst.
25 Haziran 2024 Yenidoğan (0-3 ay) kategorisinde Prenses73. (46 puan) tarafından soruldu
0 oy
4 cevap 457 göst.
6 Şubat 2024 Yenidoğan (0-3 ay) kategorisinde Maya95 (20 puan) tarafından soruldu
0 oy
25 cevap 1,245 göst.
20 Mayıs 2023 Yenidoğan (0-3 ay) kategorisinde Milgem89 (55 puan) tarafından soruldu
0 oy
1 cevap 281 göst.
8 Ekim 2022 Yenidoğan (0-3 ay) kategorisinde Ayze (154 puan) tarafından soruldu
...