Canim uzgunum ama sen cocuk dogurdun diye annenin hayatini degistirmesini ve isini gucunu birakmasini bekleyemezsin. Tabi keske sana tutamayacagi sozu verip umutlandirmasaymis. Bu arada yemek ve temizlik yapmamak cok buyuk nimet, kendi evine gecince anlarain. Ama ben senin yerinde olsam zaten kendi evimden ayrilmazdim. O zaman kimseyi dusunmeden kendi duzenini kurarsin. Ben annemi hastanede bile tutmadim yanimda, esimle kalmayi tercih ettim. Oglum 2 aylikken sehir disina calismaya gitti ve 1 ay yalniz kaldik. Simdi de 1 aydir esimin yaninda, hic bilmedigim sacma sapan kucucuk bi sehirdeyim. Esim sabah 7de cikar aksam 8de gelir. Her is bana bakiyor ama planli yasamayi ogrendim. Sen de lohusaliktan cikinca rahatlayacaksin. Sakin ol ve hayatini planla, hersey daha kolay olacak