0 oy
1,454 göst.
Profil image Yenidoğan (0-3 ay) kategorisinde (4 puan) tarafından
O kadar psikolojim bozuk ki bebeğim 35 günlük ona alışamadım sanki bakamıyorum gibi insanlar nasıl bakıyo diyorum kendi kendime bi ben mi bu sorunları yaşıyorum herkes üstüme geliyo annem bile çok zorlanıyorum yeni hayata alışamadım nasıl yapıcam diyorum psikolojik olarak hiç ihmal etmemem gerekiyo siz de yaşadınız mı 

30 Cevaplar

+1 oy
(479 puan) tarafından
Merhaba canım ne annen ne başkası kimse usutne gelmiyor sadece suanki sürecin çok farklı. Lohusa dönemi zor çok zor bmde ilk defa anne oldum ki ben evde temizlik yemek yapmasını bilmezdim calisyordum doğumdan sonra bıraktım  çocuğuma evime yöneldim bn yapabilirsem sen hayli yaparsın  ;)) İnan bana o bebeğe senden başka kimse iyi bakamaz  sana ait bişey orda bekle biraz daha geçsin o gözlerine bakıp gülümsemesi herşeyi arkanda bırakacak inan bna sabret o bebeğin sana ihtiyacı var  dua et evin içi meleklerle dolu sakın üzülme ağlama bn hiç bişey bilmezdim eşimde o zmnlar delta olmuştu düşün hem ona hem kızıma bakıyordum.. Zor bi süreç inan geçiyor bı 40in çıksın o temiz suyu bı dok bak nasıl rahatlar ve nefes alırsın bebeginle sana mutlu mutlu günler  ;)  sana 
(15 puan) tarafından
16 günlük bebegim var ilk gebeligim şükür bir sorun yaşamıyoruz ama yazdıkların beni bile çok rahatlattı niyeyse icim de bir sevinç oldu, yüzümde tebessüm oldu maşallah sana ❤
-Reklam-
+1 oy
(34 puan) tarafından

Bi, de şunu söyliyim. Senin günlerinde iken biri kalkıp bana bir lohusaya geçecek bunlar diyeceksin deseydi gülerdim. Ama gerçekten geçiyor :D zaten geçmese insan nasıl annelik yapabilsin ama Di mi. Ayrıca her zmaan yetersiz hissedicez bu bi gerçek. Ama o bebeğe senden mükemmel kimse bakamayacak :D

0 oy
(188 puan) tarafından
Ah be canim dibine kadar yasadim. Nasil bakicam nasil birbirimize adapte olcaz diye. Kendimi duvara sıkıştırılmış kedi yavrusu gibi hissediyodum. Butun hayatin degisiyo o sana degil sen ona ayak uydurmaya calisiyosun. Cok zorlu bir surec. Ustelik benim hastanem bile berbat gecmisti annemle kaynanam kapisinca falan. Bir ton aile muhabbetleride olunca bi ara aklimi oynatiyodum. Cok agir atlattim ama geciyo emin ol. Hormonlarin toparlasin bebegine alismaya basla geciyo. Hepimiz yasadik bu donemleri. Berbat ama sabret kardes.
(80 puan) tarafından
Özel değilse annen ve kayınvaliden neden senin hastane sürecinde öyle bir şey yaşadı bebekle alakalı mı?
(123 puan) tarafından
Oho kaynanamdan beklemedigim laflar yedim bana eltilerimi övunce kafayi yedim
(188 puan) tarafından
Benim kaynanamlar patavatsizlar biraz. Kaynanam annemde bisiler yesin diye israr edip olumsuz cevap alinca bizde kiziniza iyi bakariz merak etmeyin deyip laf soktu. Gorumcem lise caginda kiskanclik krizlerine girdi Bu ve buna benzer seyler olunca aralar bozuldu malesef. Yani filler tepisti otlar ezildi. O ot benim :) hicbirsey hayal ettigim gibi gitmedi. Ama olsun kizim saglikli ve yanimda gulusi dunyalara bedel. Zamanla bunu anliyosun
(123 puan) tarafından
Aynen ben çocuga bakamiyomusum bak bak
(80 puan) tarafından
Yeni doğum yapmış birinin yanında yapılacak iş değil gerçekten sanki kendileri o durumunu yaşamamışlar biraz empati yapsalarmış keşke
(80 puan) tarafından
Kimseye göre zaten çocuğa bakamıyorsun oluyor. Benim bebeğim doğdu 5.gün ben tektim bugün 53 günlük hâlâ da tek bakıyorum sanki bu güne kadar başkası bakmış gibi altını al emzir uyut diye bana komuta veriyorlar doğrusu bayağı komik bi durum akıllarınca onlar çok biliyor büyüttüler sen bilmiyorsun
(80 puan) tarafından
Elti kıyaslamaları da hiç bitmez zaten çok memnunsa gitsin onlara yorum yapsın.
(123 puan) tarafından
Aile apartmani ama bi tas çorba görmedim anca bos yorum en son dayanamayip anneme gittim cennet annelerin ayaklari altinda bosuna dememisler
0 oy
(34 puan) tarafından

54 günlüğüz. Gerçekten aynı şeyleri hissettim. Herkesin söylediği şeyler batıyordu. Çocuk benim değilmiş gibi bi duygu besleyemiyordum. 40çıktı hala aynıydıö. Ama bebiş gözüne bakarken o ilk gülümsemeyi görünce birden değişiyor her şey. Tavsiyem bol bol gözünün içine bakarak konuş onunla. :) masaj yaparken konuş. O tepki verdikçe, seni tanıdığını gördükçe her şey değişiyor :)

0 oy
(36 puan) tarafından
Benim ikinci bebegim suan 51 günlük. 30 gün hstanede yoğun bakımda kaldı kanamalı erken doğum yaptığım icin. İlk gebeligimde bende senin gibiydim. Dediğin gibi herkesin söylediği rahatsız ediyordu beni de. Bende bu sefer biraz daha tecrübeli olduğum için tek başıma bakmaya karar verdim. Gayet de iyi oldu diğer türlü her kafadan bir ses çıkıyor gibi geliyordu hem kendimi uzup hemde bebegime stresimi yansitiyorum gibi geliyordu. O da huysuz oluyordu. İkinci bebegimde stres sıkıntı ilk hastaneden geldiğinde oldu nasıl olacak bakımı zor olur diye ama çok şükür kendi kendimi telkin edip stres ypmayinca 21 gündür rahatiz
0 oy
(863 puan) tarafından
Ah canım ya benimki bebeğime alışamamak değil dost kazığı misaliydi ya burda anlatsam benimkide sıkıntı mı dersinz, üzülme emziriyorsan daha sık emzir, sürekli kucakla, kokla, duşunu kendin aldır, herşeyiyle kendin ilgilen emin ol geçici atlatacaksn 
(135 puan) tarafından
Aynı şekilde bende burda size anlatsam benim ki sıkıntımı dersiniz akraba kazıkları bunumu doğurdun küçücük hani ikizi nerde bu kadar küçükse Bi bebek daha olması gerekiyor eşime para harcama alma ben sizi böylemi büyüttüm demesi ağrılarıma gülmeleri çok çok aferdiniz oğlumun şey yaptığına çıkaramadın sezeryan oldun denmesi daha neler neler
(1,397 puan) tarafından
Bazı kayinvalideler dayaklik, benim ki de hastanede yanında ben kalıcam dedi geldi yanımda kaldı zorla.  Ve orda  yattı uyudu :( bi de sezeryan olmuştum.  Dikiş li dikişli otur kalk bebeği emzirmeye çalış  ,bi de ilk bebeğimdi:( sumeyra
(863 puan) tarafından
Hee bana da dediler işin kötüsü eşimin tarafı değil kendi kuzenlerim, lohusa lohusa herşeyle mücadele etmeye çalıştım kuzenim eşimi arar özel diğer odaya geç derdi saatlerce konuşuyorlardı bı kuzenimin onu bırak beni al demediği kaldı gitmiş karın beni evde istemiyor vs diye cümleler kullanmş geldi boğazımı sıktı eşim daha bunlar hiç bişey yani
0 oy
(64 puan) tarafından
Bebegim 23 gunluk ve 10 gun önce ben tekrar ameliyat gecirmek zorunda kaldım yavrumda benimle yattı yanimda emzirdigim için hem lohusalik hali hem ameliyat hem ağri benimde psikoloji alt üst oldu canım 
0 oy
(145 puan) tarafından
Ilk bebegimde ben de dibine kadar yaşadım hergun ağlıyordum yapamicam bakamicam nasıl büyüyecek bu çocuk diyordum.  Bebek aşırı gazlıydı sabahlara kadar ağlardı.  Ben 3 aylık olana kadar falan yaşamıştım bunu. Şimdi kızım 4 yaşında.  Ikinci bebeğim 17 günlük yine yaşıyorum bunalım ama kendimi teselli edebiliyorum bu sefer . Geçecek biliyorum çünkü. Hormonlardan kaynaklı biraz zaman geçince alışacaksın bebeğe de . Kendini de iyi hissedeceksin . Hiç geçmeyecek gibi geliyor ama geçiyor.  Sabır...
0 oy
(927 puan) tarafından

Ah canim anne hepsi gececek ve bu gunleri neydi be diye hatirlayacaksin kimse ustune gelmiyor herkes seni dusunuyor ama sen suan anlayamiyorsun

Yoldan gecen tanimadigim yasli teyze niye kimse yok yaninda ya dusse ya birsey olsa diye kizip oturup agladim lohusalikta :)

 Hormonlarin karmakarisik oldugu bir donem malesef cogu gitmis toparlarsin insallah

Biraz sakin ol ve bolca dinlenmeye bak imkanin varsa 

0 oy
(4,363 puan) tarafından
Hic yaşamadım ama yaşayanı anlıyorum normal bisey 9 ay karnında taşımak doğurmak bakmak saatlerini günlerini ona vermek emzirmek uykusuz kalmak kolay değil ben de hep korkardım sadece ona bissy olursa falan diye geçici süreç kendini salma
0 oy
(299 puan) tarafından
Hamileyken veya öncesinde bana birisi lohusa depresyonu hüznü dese şımarıklık derdim ama öyle değilmiş eski konforunu kaldırıp bir kenara bırakmak istediğin gibi dışarıya çıkmak uyumak en basiti film izlemek... Sanki bunlar hiç olmayacak gibi geliyor uykusuz geceler ağır geliyor bebek birden ağlıyor hem üzülüp hem sinir oluyorsun hormonlar tavan yapmış anneler ne yapsa batıyor eşin bile sana yabancı geliyor. İlk hafta kafayı yiyecektim. Şimdi tam geçti mi hayır daha 26 günlük ama daha iyiyim yorgunluğa alıştım gözlerime bakmaya başladı kucağımdayken benden aldığı huzuru hissetmeye başladım onun benden başka kimsesi yok sonra sonra içime daha büyük sevgisi dolmaya başladı onsuz 1 gün bile yapamam benim alışmaya başlamam bu zamanı aldı senin daha uzun olabilir ama alışacaksın canım yaz gelip beraber gezmeye başlayınca bebişin uyku yemek düzeni oturunca her geçen gün sevgisi çoğaldıkça adapte olacaksın ben tek başıma ev işi yemek bebek nasıl başa çıkacam dedim ona kafayı taktım anneler gitti eşim ben bebeğim kaldık hemen bir düzen kurdum içim rahat etti kimseye muhtaç olmadığımı gördüm sende tek kalınca ilk etapta zorlanacaksın belki ama birlikte kalınca daha güzel olacak sadece inan ben inanmaya başladım ve yavaş yavaş atlatmaya başladım 
0 oy
(80 puan) tarafından
Bir daha yaşamak istemeyeğim günler lohusalık süreci ama moralini asla bozma ilk başlarda çok kötü geçiyor evet hayatın bambaşka bir şekil alıyor uyku düzeni yemek düzeni bebeğe bakmak o bu şu derken insan işin içinden nasıl çıkacağını düşünüyor ama canım bu süreçte seni mutlu edecek yine sensin kafanı dağıtmaya çalış balkona çık hava al geçeceğine inan bitmeyecek bir şey yok bu hayatta. Bebeğinle güzel günlerin hayalini kur her gün onun başka bir özelliğini keşfet inşallah tez zamanda biter.
0 oy
(48 puan) tarafından
Lohusalık çok garipmis gerçekten kimsenin yanında aglayamayan ben çocuk gibi olmuştum iyice herşeye ağlıyordum annem memlekete girdi gerekiyordu 12 durabildi yanımda ne yapacağım şimdi dedim ufacık çocuk tek başıma neler neler kaynamlae misafir gibi gelip gidiyordu biraz onlarla da problem oldu annemle kaynanam benimde oldu da oldu anlican sonra biri bana dediki bu çocuğun annesi sensin iyisiyle kötüsüyle sen bakacaksın kendine gel dedi o gün dedim evet çok haklı silkelendim o şekilde o günden bu güne de kimseden zerre birşey beklemem onlar benden beklerler yemeğe cagirsin gelsin etsin falan ama.bi şekilde geçiyor valla elhamdülillah diceksin geçince bebeğine de iyice alışınca biz şuan 93 günlük olduk benim gibi de kimse bakamaz yavruma tabii bu süreçte eşinin desteği de çok çok önemli 
0 oy
(1,397 puan) tarafından
Benim baslarda  kayinvalidem vardı kadın beni sinir  hastası etti . O gitti 1 hafta sonra lohusalik  falan kalmadı:))) şaka bi yana çok zordu . Hâlâ daha da zorlaniyorum bazen . 
0 oy
(1,069 puan) tarafından
Sen birde bana sor bebeğimle gaz dışında bı sıkıntımız yok çok şükür ama annemle eşim sanki onlar doğum yapmış gibi canımdan bezdirdiler beni şimdi bile ağlıyorum
0 oy
(22 puan) tarafından
30 gunlugum ayni seyi hissedyrm seninle hatta ilk baslarda bebegimi kardesim gibi hissedyrdm cok tuhaf bi duygu yavas yavas alisiyrm ama hala hissiz gibiyim bu yuzden kendimi suclyrm insan yavrusuna boyle hissedermi ama hissedyrsn iste nasil toparlycm ben de bilmyrm
(34 puan) tarafından
Yukarıda da yazdım ama yorumunu görünce cevapsız bırakmak istemedim. 54 günlüğüz. Aynı şeyleri ben de hissettim. Ama sana ilk gülümsemesini görünce her şey bitip gidecek. Bi de gün geçtikçe bebeğin hareketlerine tepkilerine adapte oluyorsun. Birbirinizi daha iyi tanıyor anlıyorsunuz. Bol bol kucağına al bol bol karnını okşa. Yanına uzan konuş. Özellikle de gözlerine bakarak. Çok değil 1 haftaya gülmeye hatta sen konuşurken sesler çıkarmaya başlayacak. Ve bunu sadece sana yani annesine yapacak :) çok özel hissedeceksin kendini. O zaman her şey çok daha güzel olacak :)
0 oy
(48 puan) tarafından
Benimde çok kötü geçmişti. Hic unutmuyorum o günleri. Doğumdan birkaç ay önce babamı kaybetmiştim. Sonra bebeğim doğdu dedim tamam artık benim nefesim geldi. Daha bebeğim iki gunlukken sarılık diye yoğun bakıma aldılar. Çıkmasını beklerken bu sefer kalsiyum değerleri düşük dediler daha sonra enfeksiyon dediler. Kızım çıkana kadar neler yaşadım neler. O an herkesten nefret ediyordum. Sürekli ağlıyordum. Çok şükür kızım şimdi yanımda gerçekten yeniden nefes almış gibiyim. Seninde zamanla geçer. Allah onları bize bağışlasın bizide başlarından eksik etmesin. Çünkü artık biz onların el ayagiyiz onlar bizim nefesimiz
0 oy
(44 puan) tarafından
Canım valla ben de berbat geçirdim daha doğum sancım başlar başlamaz benim piskolojim bozuldu nie evlendim nie hamile kaldım bu kadar insan nasıl bu karda çok çocuk doğuruyor diyordum doğum yaptım bu sefer çocuk bakmak çok zor geldi hiç Bi şey yapamıyordum ilk doğum dikislerim çok fazlaydı Aya kalkamiyordum gece gündüz ağlıyordum ben ki kim ne söylerse söylesin zoruma gitse bile kalbi kırılmasın die sesimi cikartmazdim ama o zamn eltim çocuğumu sevdi burnunu sıktı Bi daha yapma dedim ger şey bana bitiyordu eşim daha benimle konuşmadan ağlıyordum sürekli onunla kavga ediyordum boşanma seviyesine geldik eşim beni alttan aldıkça ben daha çok üstüne gidiyordum artık evlilik gözümde bitmişti ben bosanacam çocuğuma kendim bakacam diyordum herkesin önünde gülüp odama geçince saatlerce uykum olduğu bebegim uyuduğu halde ben uyuyamıyor ağlıyordum bebegim 2 aylık olmasına 5 gün kaldı ve bugün temizledin duş alıcam daha bu hafta öncede aynı durumdayım çok şükür şimdi düzeldim eşime bebeğime evime gül gibi bakıyorum her şey geçiyor biraz daha sabret benki Bi daha eşime sakın benden çocuk isteme dedim şimdi ikincisini ne zamn dogursam die düşünüyorum uzun oldu ama kısacası geçiyor ben sadece bana özgü sanıyordum ama her anne bu durumu yaşıyormuş bunu görünce normal olduğunu anladım Allah bebeğini sana bağışlasın sende en kısa zamanda düzelirsin inşaAllah canım Allaha emanet olun.
0 oy
(121 puan) tarafından
Üzülme geçecek ben ıkizlerim le ne yaşadık tek gittim doğuma tek geldım eve eşimi abisi bırakmadı yanıma gelsin kavga gürültü tek baktım ikizlerime gurbetteyiz zaten kimse açmadı kapımı çok zordu ama geçti Üzülme hersey yoluna girer bebeğini sev 
0 oy
(54 puan) tarafından
Bende zor atlatanlardanım. Ne dediğini ne konuştuğunu bilmeyen insanlar ne yazik ki süreci daha da zorlaştırıyor .Birde üstüne kalkıp bunu bir doktora götür oğlum bunun psikolojisi iyi değil diye olmayan aklı veriyor. Şu an bebeğim 5 aylık ama öfkem hep aynı . Üstelik aynı evde yaşıyoruz. Hala söyledikleri kulağımda çınlıyor hiç böyle olsun istemezdim gerçek anne kız gibi olmayı hayal ederken şimdi tiksiniyorum. Bir an önce ayrılacağım günü bekliyorum hayırlısıyla.

İlgili sorular

0 oy
9 cevap 369 göst.
30 Mart 2022 6-12 ay arası bebekler kategorisinde Defnelif (288 puan) tarafından soruldu
0 oy
2 cevap 162 göst.
14 Şubat 2022 Yenidoğan (0-3 ay) kategorisinde Kerime hk (5 puan) tarafından soruldu
0 oy
6 cevap 449 göst.
0 oy
6 cevap 307 göst.
...