Tek başıma bakıyorum bebeğime, eşim çoğu zaman bebeğim uyuduktan sonra geliyor. Annemler çok uzak şehirdeler. Allah'a şükür hiç TV açmadım. Tabiki kendim için de açmıyorum, haliyle TV nedir bilmiyor çocuk gözü de kaymiyor. Napiyorum gün içinde, sabah kalkıyoruz oyun oynuyoruz, uyutuyorum hemen kahvaltı hazırlayıp yiyorum. Uyanıyor tekrar oyun oynuyoruz. Sürekli onunla oyun oynuyorum, bazen kucakta gezdiriyorum, aynaya gidiyoruz ağzımıza burnunuza bakıyoruz konuşuyoruz, kitap okuyorum ona sayfalarını izletiyorum, resimleri gösterip ses tonumu değiştirerek ilgisini çekmeye çalışıyorum. Bazen de çocuk gelişimi kitaplarını okuyorum sesli olarak hem kendime vakit ayırmış hem onu oyalamis oluyorum. Tabiki kahve falan içemiyorum ama ben de kahvemi termosa koyuyorum oradan fırsat buldukça içiyorum, en sevdiğim şeydir kahve. Bebeğim uyudukca biseyler hazirlayabiliyorum yiyorum yada bazen özellikle o da yemek yemeyi görsün diye yanında yiyorum. Bazen inan altıma yapmamak için zor duruyorum, bebek bu her günü bir değil bazen hep kucak istiyor ben de slinge bağlıyorum oda oda geziyorum. Ve hergün bir aksilik olmazsa mutlaka güzelce giydirip arabasına koyuyorum yürüyüşe cikiyorum. Hem bana iyi geliyor hem bebeğime. Uyuduktan sonra birkaç çeşit yemek yapıyorum dolaba koyuyorum, bir kaç gün onları yiyoruz. Gece desen sabaha kadar bazen saatte bir kalkıyordu 4 ay atağı uzun sürdü. Şimdi 2 saat bazen 2.5 saat bir kalkinca bana upuzuuun geliyor ay iyi uyuduk diye seviniyorum. Bir de geceleri uykusuna ara veriyor sık sık o zaman çok uykusuz oluyorum ama o masum bebek bana muhtaç. Gulen yüzüme muhtaç, ilgime, sefkatime, sevgime. Ben istersem telefona bakar oyalarım kendimi ama o tüm gün yeni kesfettigi bu dünyada tabiki sıkılacak ve benimle oynamaya ihtiyaç duyacak. Üstelik benim bebeğim planlı falan değildi yani hiç hesapta yokken oldu, düşünmüyorduk, hazır değildik. Ama madem bu sorumluluk bana verildi Rabbim nasip etti elimden gelenin en iyisini yapmalıyım. Biliyorum çok zor ama geçici bir dönem. Birkaç sene zorlayacak belki ama bebekler için çok önemli yıllar. Her anne bebeği için en iyisini istiyor aksini hiç dusunmuyorum ama fedakarlık yapmak biliyorum her zaman kolay değil. Allah hepimize yardım etsin koalyliklar versin.