Tıpkı beni anlattınız. Dün akşam 1 saat hüngür hüngür ağladım. Siz yine yarım yamalak da olsa iş yapabiliyormuşsunuz, ben onu da yapamıyorum. Oda hapsinde gibiyim. Bazen kahvaltıyı 15-16 civarı, bazen öğlen yemeğini akşam 19 gibi yediğim oluyor. Akşama kadar yalnız başıma cebelleşiyorum. Gündüz uykusu sıfır. Hayır uyumuyorsun madem uslu uslu bakın ama o da yok!. Akşam ilk defa 8 gibi uyudu ve 1.30a kadar uyanmadı. Buna sevinirken, gece acısını çıkardı ve sabah 5e kadar uyumadı. Tüm uykusuzluğumu ve yorgunluğumu onun bir gülümsemesinde unutsam da özellikle iki gündür kendimden bıkmış vaziyetteyim...