Çok zor bir kızım var hiçbirşeyden memnun olmayan sürekli bi ağlama halinde olan yanından bir sn. Bile ayrılmamı istemiyor gözü sürekli bende sürekli beni takip ediyor lavaboya bile gidemiyorum desem yeridir. Oyuncakları var oynamıyor çıngıraklarını veriyorum 2 dakika sonra fırlatıyor oyun halısına yatırıyorum yok banamısın demiyo hemen sıkılıp beni kaldır diyo. Allah korusun Otizme sürükler diye tv de izletmiyorum. Ama çok bunaldım artık dermanım kalmadı. Sürekli ağlama halinde olduğu için psikolojim zaten bitik durumda bir sn. Bile gitme yanımdan diyo hiçbirşey yapamıyorum. Çok konuşmayı seven biride değilim sürekli konuşmakta da zorlanıyorum nefesim tükeniyor resmen. Siz neler yapıyorsunuz nasıl oyalıyorsunuz paylaşırsanız eğer benimle banada bi fikir olur belki güzel anneler