Öncelikle çok geçmiş olsun, dün postunuzu gördüm ama bir şey yazamadım gerçekten çok üzüldüm. Ben de yeni anne oldum, her şeyi çok bilmiyorum verecek bir tavsiyem yoktu. Ama dün gece postunuzu gördükten sonra geri kalan yeğenlerinizi de düşünmekten kendimi alamadım. O çocuklar nasıl büyüdü acaba diye kendime sormadan duramadım. Anneniz sayesinde büyümüşler bugün yazdıklarınızdan öğrendim. Ama Allah yengenize akıl fikir ihsan eylesin, yengeniz için diyebileceğim çok şey var. Burada hakaret etmektense bu durumu nasıl iyileştirmeniz gerektiğine odaklanmak lazım. İlk olarak yengenize psikolojik yardım aldırmanızı öneririm. Daha sonra bir daha çocuğu olmaması için tüplerini bağlatabilirsiniz, öyle yok Allah verdi, korunuyorlardı ama yine de oldu diyerek hiçbir günahsızın bir daha bu duruma düşürmesine müsaade etmemelisiniz. Demek ki korunma işini de ciddiye alıp hakkıyla yapamıyorlar. 4 çocuk yeterlidir diye düşünüyorum zaten. Ama bence yine de bu durumun bir daha olmaması için ailecek gerekli önlemleri bu şekilde almanız gerekir. Siz elinizden geleni yapmaya çalışmışsınız. Belki daha fazlasını yapabilirdiniz ama demek ki o an yapabilecekleriniz bu kadardı sizi yargılayamam. Sizin yerinize bir başkası olsaydı belki o daha farklı davranabilirdi diyebilirim sadece, sanırım linçlenmenizdeki en büyük etken de buydu. Çok geçmiş olsun tekrar, söylediklerimi ciddiye alırsanız sevinirim. Son olarak duamdır, Allahım sen senin emanetlerine iyi sahip çıkacak olanlara ver şu melekleri, emanetine sahip çıkamayacaklara verme amin.