Benm annem 4 günlükken gitti ve ben tek kaldım , yalan söyleyemem çok zorlanıyor insan uykusuzluk çok vuruyor özellikle, banyoyu hep eşimle yaptırıyoruz , eşinin desteği çok önemli insan psikolojik olarak çok yıpranıyor şuan 40 günlük hala bakamicakmışım gibime geliyor ama Allah o gücü veriyor insana , yüzüne bakıp o masumlugu görünce kiyamiyorsun ,bazen saatlerce ağlıyorum bağırıyorum pişman oluyorum , korkuyorsun bişey olucak diye telaş yapıyorsun herşeyde acaba biseyimi var diye düşünüyorsun ama zamanla onlarda geçiyor telaş yapmayı bırakıyorsun , Allah yardımcın olsun bakicak insanı olan çok şanslı, o uyuyorken sende uyu dinlen sen ne kadar iyi olursan bebeğine de okadar iyi bakarsın, zaman okadar hızlı geciyorki onunla ilgileniyorken anlamıyorsun bile