Ah bizim bozulmaya hemen müsait,her an kendimizi suçlayıp kalan her faktörü elimizin tersiyle itislerimiz... Çocuğumuza en çok zarar veren bu oysa. Yetememezlik hissi,çaresiz hissetmeyi yansıtma... Tabiri caizse boynunu büküp ah hersey bizim başımıza geliyor paradoksu... Emin olun hersey bizim başımıza gelmiyor. Emin olun çocuklarımıza en iyi biz bakıyoruz. Emin olun onlar bizle olmaktan çok mutlular. Başımıza gelen kötü şeylere sabredip,Rabbimize dayanmayi öğrendiğimiz gün hepsini asacagiz inşallah.. Lütfen hem kendimize, hem de çocuklarımıza bunu yapmayalım. Evet çok zor,evet annelik duygusu hiç hafife alınmayacak bir hassaslik içeriyor ama sabırlı olup,şükrederek devam edersek süreç ne getirirse getirsin ne kendimizi ne evlatlarımızı ne de eslerimizi yıpratmis olmayacağız. Rabbım yardımcımız olsun. Size de çok çok çok geçmiş olsun.