Ben kötü bir doğum yaşadığım halde kendim baktım, hastaneden eve gelir gelmez herkesi kovdum çünkü anestezi ağrısı, ameliyat ağrısı birde herkesin sesine tahammül edemiyordum. Sadece çocuğumun ağlamasına katlanabildim. Zamanla da alıştık. Eski hayatımı özlediğim ağladığım çok zaman oldu ama bunun bir süreç olduğunu bilerek geçirdim bu günleri. Anne olmak çok güzel ve çok zor ama biz kadınlar herseyi başarıriz. Ben hiç bebek sevmisligim bile yokken yaptım bunu, kendine inan, zorlu bir süreç evet ama mükemmel bir duygu. Ağrılarımi bir tek bebeğimi kucağıma aldığımda unutuyordum.