Merhaba anneler, bebeğim şuanda 2 bucuk aylik ve daha 4 günlükken küveze aldilar beslenme yetersizliginden dolayi vucudu sivi kaybetmişti 5 gun kuvezde kaldi ve ben o zamandan beri hep kendimi suçladım bebeğim açtı ve ben annesi olarak anlayamadım diye. Süreç şöyle oldu. Ben sezaryan ile dogum yaptim ve 2 gün hastanede kaldık. Yeni dogan hemsiresi göğsümü sıktı 1 damla süt gelince oo maşallah sutun baya var dedi ama meme ucum olmadığı için bebegin memeyi tutmayacagini söyledi belki biraz uğraşsak tutardi ama o silikon uc aldirdi bize ve ben bebegimi o sekilde emzirdim. Ama hep dedimki bebegim cok agliyor acaba silikon uctan süt gelmiyor mu. Yok yok geliyor dedi.bebegim cok uzun emiyor 2 saat memede kaliyor sonrasinda da uzun uyuyor dedim eger 2 saat emdiyse 4 saat uyuyabilir bisey olmaz dedi ben bebegimi uyandirmaya calistigimda birak uyusun dedi. Iki gun ust uste cocuk doktoru geldi hic bilgi vermiyordu ben soruyordum hep bebegim memede cok agliyor dedim sinirli bir bebek heralde ondandir dedi. Eve geldik bebeğim memede agliyordu elleriyle vuruyordu resmen mememe hâlâ gözümün önünden gitmiyor o hali. 5.gün hastaneye götürdük ve bebegim 500 gram kaybetmişti bana o bebegin sinirli heralde diyen doktor bu sefer de dediki sütünü sağıp kontrol etmen lazımdı sütun mu yoktu bebegini 2 saatte bir uyandirip emzirmen lazimdi cocuk ac kalmis dedi zaten bebegi kuvezde yatan anneler o sürecin ne kadar zor olduğunu biliyordur çok ağladım ve hep kendimi suçladım ben nasil anneyim bebegimin ac olduğunu anlayamadim dedim. Hemsireye doktora hep sordum onlar da beni yaniltti ama yine de kendimi cok suçluyorum bu psikolojiyi nasil atlatabilirim yardimci olursaniz cok sevinirim