0 oy
908 göst.
Doğum Sonrası Anne kategorisinde (174 puan) tarafından
Arkadaşlar dogumdan sonra deprestona girdinizmi bn ne kimseyi görmek istiyorum nede konuşmak istiyorum .çocuguma bile dokunmalarını istemiyorum varmı bnm gibi olan
Bebek Ayı 49 Günlük

23 Cevaplar

0 oy
tarafından
Valla bende tam tersi . Birilerini görmek istiyordum çok sikiliyordum
-Reklam-
0 oy
Profil image (194 puan) tarafından
Yok hayır bizim geleneklerde 40 güne kadar annede bebek de yanlız bırakılmaz oyuzden hiç öyle bir durum yaşamadık uykusuzluk ve yorucuydu tabiki
0 oy
(177 puan) tarafından
Ben cok duygusaldim o dönem bide gögüslerim yara oldu 3 hafta aglaya aglaya kizimi emzirdim iyice psikolojim altüst oldu sanki herkes hersey üstüme geliyordu gecici bir sürec zamanla geciyor bebeginle yürüyüse cikin inan iyi gelir sana kafan dagilir 
0 oy
(26 puan) tarafından
Bunun adı nedir bilmiyorum ama hayatımda yaşadığım en kötü günleri yaşıyorum. Annemin ölmesinden korkuyorum eşim beni bırakacak diye korkuyorum çocuğumun ağlaması beni delirtiyor. Nerden doğurdum herkese yük oldum diyorum. burda ağlaması geçmiyor diyenleri gördükçe dipsiz kuyulara giriyorum odadan çıkamıyorum, banyo yapacak, afedersiniz bacaklarımı dahi alacak zaman bulamıyorum. Çok mutsuzum umuda sessizliğe desteğe çok ihtiyacım var. Ölecek gibi hissediyorum sığamıyorum hiçbiryere ne yapsam huzursuz ve huysuzum herkesi üzüyorum . Gecelerdir uyumuyorum gündüz uyusam hasta annem bebeğime bakıyor ona yük oluyorum diye uyumak istemiyorum uyuyınca huzursuz oluyorum uyumayınca sinirli oluyorum ,kendimden nefret ediyorum pis ve çirkin hissediyorum kendimi. Annem içim oğlum için gülümsemeye çalışıyorum ama ne kadar daha dayanabilirim bilmiyorım. Geçecek mi bugünler bilmiyorum.
(909 puan) tarafından
Gececek arkadasim merak etme. Sen annene gulumsemeye calsiyoussn ben kan kustrdm resmen annem ve kocama  kocam trp yapip küsüp gidiyodu anneciigm 3 ay boyunca kahrimi cekdi. Sanki 10 cocuk dogrmsm cok tcrublysm gbi cocugu oyle tutma oglumu  opme vs.vs. neler dmedimki. Canim annem bi kere kirlmadi bana smdi o gunleri gulerek aniyorz ama icimde hep bi yara anneme kotu davrandim dye
(1,231 puan) tarafından
Geçiyor hepsi. O zamanın psikolojisi çok başka. Hepsi hormonlardan. Rahat ol. Geçeceğini bil. Hersye guzellesecek
(346 puan) tarafından
Yine senin yaninda biri var ben annemi cok ariyorum olsun istiyorum ama gelemiyor tek basimayim resmen beni yazmissin aynaya bakmak bile istemiyorum  hep birilerini ariyorum yanimda cocugu benimseyemiyorum surekli agliyorum
Profil image (848 puan) tarafından
Bunlar geçecek bunun adı annelik bunun adı sorumluluk bunun adı kaygı hepsi geçiyor sana gülüp konuşmalarına tepki verince geçip gidiyor sonra aaa ben bunu yaşamıştım geçecek mi demiştim bak geçmiş diyorsun
(35 puan) tarafından
ve anne olunca anladim annemin kıymetini allah oyuzden cenneti annelerin ayakların altına sermiş
0 oy
(909 puan) tarafından
Ben tam da oyleydim tam 3 ay surdu canm anneme yapmadii brakmadim nazim bi ona gecti. Birieryle goruseyi gec telfonlara bakmiyodum biri beni sorsa deliriyodum.  
Profil image (613 puan) tarafından
Sen yine iyisin benim 6 ay sürdü depresyonum.
(909 puan) tarafından
Cok sukur sag salim atlattik o gunleri simdi minnaklarin tadini ckaralm
Profil image (613 puan) tarafından
Benim ikinci yolda burnun b*ktan çıkmadan tekrar giriyor
(909 puan) tarafından
Oyle dusunmeyin eliniz sogumadan oda buyuyuvercwk.
0 oy
Profil image (613 puan) tarafından
Kızım çit sesine uyanan bir çocuktu sürekli ayağımda dururdu. akşamları uyumamak için direnirdi. Zayıf kaldığı için mama vermek zorunda kaldım biberon tutmadı kaşık kaşık icirdim. eşim doğru düzgün yardımcı olmadı kıçını döndü uyudu. Ne yemek bildim ne tuvalet ne banyo. Yanında kalktığım an ağlardi. Doğum yaptıktan 3 gün sonra annem yanımdan gitti tek kaldım felan istee...
0 oy
(1,231 puan) tarafından
Ben de ufak sikintilar yaşadım . İçimden keşke dogurmasaydim ne gerek vardı falan bile dedim ama hepsi geçiyor. O kadar güzelleşiyor ki. İnsan evladını emek verdikçe daha çok seviyor. Zorlukları hep var ama hafifliyor Inan ki.  geçeceğini bil ve rahatla
0 oy
(1,056 puan) tarafından
Aynı benm gibi bende yeni doğum yaptğm zmn öyle olmştu veime biri gelsn istemyrdm annrm ve kaynvalidem gelirdi yanıma 40 gün boyunca gelmelerini istemyrdm bebeğe bakmak istemiyordum bide sezeryan dikiş ağrısı bi yandan evden çıkmak istemyrdm bunalıma girerdm sürekli duvarlar üstüme üstüme gelrdi ama yine de evde kalmk istiyrdm bebeğime dokunmalarnı sevmelerini bile istemyrdm eşim sevdiğinde bile gözüme geliyrdu sevmesi çok norml böyle şeyler cnm içini ferah tut benm bu davranışım 50 gün sürdü sonra geçti şükür bebeğimi sevdikleri zmn bende sevinyrm 
0 oy
(13 puan) tarafından
O kadar zor bir doğum atlattım ki tam 28 saat sürdü bebeğimin suyu erken geldi direk hastaneye gittim o alttan muayeneler halen tüylerim ürperiyor ve en son sezaryen kendime geldikten sonra tir tir titriyorken başımda görüntülü konuşan kaynanam ya bir dur üstüm müsait değil demeye takatim dahi yokken gelen giden akrabalar vallah halen kendime şaşırıyorum nasıl cinnet geçirmedim Allah'tan kız kardeşim yanımdaydı ve o uyardı eve geldikten sonra da aynı şey evime gelmeden misafirler oturmuştu bile sanki tüm sülale dogurmami bekliyor üstüne anestezi etkisiyle boyun agrisi kafamı kaldıracak güç yokken bile bebek güzel mi kime benziyor gibi sorular ...en son kocama patladım ailesi yüzünden sülalesi yüzünden Allah'tan kayın öderim  korona oldu kaynanamlar artık gelemediler annem geldi yanıma millet korkudan da gelmiyordu artık :);)koronaya bir gün sevineceğim aklıma bile gelmezdi annem sağolsun tüm nazlarimi niyazlarimi çekti sürekli cesaretlendirdi iyi ki bu dünyada anneler var ve keşke anneler ölümsüz olsaydı ..
0 oy
(4,363 puan) tarafından
Iki dogum yaptım lohusalik nedir bilmedim valla bazıları çok ağır geçiriyor Allah yardim etsin ben aklıma hicbisey getirmedim o birazda insanın kendinde bitiyor herseyi cok düşünmemek gerek yani
0 oy
(554 puan) tarafından
Tabiki lohusa depresyonu herkezde olur herkezde farkli olur ama gecer allah kolaylik versin cok zor
0 oy
(27 puan) tarafından
Lohusalık dediğimiz şeyi bence cevremizdekiker yaratıyor. Yerli yersiz bilen de bilmeyen de akıl veriyor. Benim ilk çocuğumdu ve bayagi da kalabalık bir aileyiz. Daha hastanedeyken ruh halim baskalasmaya baslamisti anliyordum kendimi ki genelde çok güçlü bir psikolojiye sahibimdir. Eve gelir gelmez öyle bir kalabaliklastik ki üzerimde bomba olsa pimini çekip kendimi patlatacaktim. kalabalık ölesiye üstüme üstüme gelmişti. Sadece kendi cekirdek ailem de degildi üstelik aşırı kalabalık kuzenler teyzeler dayilar inlarin çocuklari vs vs niye geldiler demiyorum tabi ki ama henüz yeni doğum yaptım dikisliyim agriliyim uykuluyum stresliyim vs vs hepimizin başından geçen şeyler işte. Ardından eşim çok yıprattı beni çok ama çok fazla. Her fırsatta beni bir köşeye çekip misafirlerim hakkında o öyle yapmasın bu böyle yapmasın şeklinde sürekli beni strese soktu.dogum yapan ben değil sendroma giren ben değil oydu sanki bi tripler biseyler. Doğumdan evvel o sevkatli sıcak beni düşünen adam gitmiş sanki içine seytan girmiş gibiydi. Hadi diyordum sana oyle geliyor geçecek sen oyle hissediyorsun ama gecmiyor her gun daha da artiyordu hali ve tavri adeta beni denermis gibi hareketlerde bulunmaya başladı artik. İşe gidiyordu işten bile yazarak arayarak beni sinirlendirmek için elinden geleni yapıyordu. Her gelen bir akıl veriyor zaten o ayrı kimin n3 dediği artik tamamen birbirine karışmıştı. Aile olarakta eşimin ailesiyle arada uçurum var iki taraf birbiriyle zitlasacak o bişey diyecek öbürü cevap verecek diye kendimi daha da strese soktum.geceleri süt sağmak için kalkiyordum hem sağıp hem agliyordum baska türlü ustesinden gelemiyordum. Gün içinde beni üzen kıran her şeyi olmamamis gibi davranıp sağma yaparken ağlıyordum. Çok ama çok zor günler gecirdim. Ama şimdi o kadar iyiyim ki saniyorum uykusuzluk stres sorumluluk duygusu itiyor bu duruma bir de her kafadan bir ses çıkması. Rutininize oturttunuz mu herşey bir parmak şıklatılmısta eskisine dönmüş gibi oluyor. Velhasil kelam demem o ki geçiyor canım kardeşim geçiyor. Allah siniyor bir çok kulvardan ama sınavı veriyorsun ve geçiyor.allaha emanet 
(174 puan) tarafından
Ben ilk çocupumu kaybettim.2bucuk yasında .birde onun korkusu var buda 8 sene sonra istedim düşünün artık
0 oy
(1,942 puan) tarafından
Bence soru hiç depresyona girmeyen oldumu diye sorsan  daha iyi  doğumdan sonra depresyona girmeyen yok ki 
0 oy
(83 puan) tarafından
Var ben hatta stresten pupp bile oldum.
0 oy
(70 puan) tarafından
Depresyonun babasını yaşıyorum resmen. Bu yaşadığım şeye anlam veremiyorum . Oysa ki cok güzel anne olmak istemiştim. Benim ne farkim vardı ki... Yaşadığım olumsuzluklar o kadar birikmiş ki buda benim hamileligime ve çocuğuma denk geldi. Geçmişe dönüp hiçbirini yasamadan çocuğumu kucağıma almak isterdim. Daha temiz zihinle. Zaten yaşadığımız bu şeyler gecmisimizden kaynaklanıyor. Birikimlerin sonucu. Allah yardımcımız olsun
0 oy
(61 puan) tarafından
Valla aynen öyleydim. Kayinvalidem bebeğimi kucağına aldığında onu boğmak istiyordum. Banyo yaptırırken dokununca deliriyordum. Kimse dokunmasın sadece ben dokunmayın istiyordum. Anneme yapmadığımı birakmadim. Allah razı olsun ondan çok nazımı çekti. Gitsin diye gün saydım. Gittiği gün de oturup. Saatlerce ağladım onu üzdüğüm için. Çok değişik bısey ya hiç düşünmezdim depresyona gireceğimi. Ben hala oğlum sadece bende dursun başkasına gidince ağlasın falan istiyorum :D
0 oy
(18 puan) tarafından
Öncelikle merhaba canım bu konuda yanliz değilsin 6 ay önce doğum yaptım o günleri ne ben hatırlamak isterim nede anlatmak lakin rahatla diye söylüyorum çok agir bi depresyon yaşadım esimle problemlerim vardi ve ondan nefret ediyordum görmek dahi istemiyodum kayinvalimlerde kalicaktim hastaneden çıktıktan sonra herseyleri batiyordu çok alingandim annemsiz savaşın ortasında kalmış gibi hissediyodum çünkü 3 gün hastanede o benimle kalmıştı ne yapacağımı bilmiyodum hiç cocuk bakmamistim istemiyordum hatta canım çok yaniyordu bi yandan da kayinvalimler ustume geliyodu ağlayıp duruyodum en son bi akşam üstü bebegi de alıp evden kaçtım sezaryanli halimle karakolluk oldum ciddi söylüyorum annemin yanına gittim dayanamamıştm duvarlar üstüme üstüme geliyordu o evde kalsam onlardan birine yada kendime zarar vericektim öyle işte çok zor zamanlardi eksta ailede de problem olunca destekcim olmayınca böyle şeyler yasanmisti malasef suan gayet iyiyim tabiki oğlum buyudu onu herseyden çok seviyorum en iyi arkadaşım oldu Rabbim herkesin yardımcısı olsun inşallah 
0 oy
(257 puan) tarafından
Yok canım ben girecektim. İzin vermediler hatta onlar girdi depresyona ben destek oldum :dd
0 oy
(1 puan) tarafından
Ben çok zor bi lohusalık geçirdim hiç kimseyi görmek konusmak istemiyordum bebegime kimsenin dokunmasini bana karışmasını istemiyordum iyi bisey deseler bile kötü anlıyordum ALLAH yardımcın olsun canım
0 oy
(55 puan) tarafından
Bende eşime karşı bi sert olmuştum anlamadım yani adam bişey diyo hemen tersliyorum durup durup trip atıyorum adamda napicani şaşırdı . Herkesi bi tersleme peşindeydim geçti şükür 

İlgili sorular

0 oy
5 cevap 385 göst.
11 Ağustos 2021 Doğum Sonrası Anne kategorisinde HkBilge (52 puan) tarafından soruldu
0 oy
33 cevap 1,304 göst.
7 Şubat 2021 Yenidoğan (0-3 ay) kategorisinde Irmkkkk (106 puan) tarafından soruldu
0 oy
4 cevap 350 göst.
15 Ekim 2023 Yenidoğan (0-3 ay) kategorisinde Yaz gülü (1 puan) tarafından soruldu
0 oy
12 cevap 710 göst.
8 Ekim 2022 Doğum Sonrası Anne kategorisinde Özge ayd61 (544 puan) tarafından soruldu
...