Kafayı yemek üzereyim artık dayanacak gücüm kalmadı hiçbir şeyi sevdiremiyorum ne yemeği ne meyveyi günlerce yemek yemesin bana mısın demez düşünmekten yoruldum çiğnemeye bildiği halde inatla istemediği şeyleri direk yutuyor boğulma derecesine geliyor sonra morariyor diken üstündeyim artık birşey olacak korkusuyla yemek saati gelince ödüm kopuyor o yemeği yedirene kadar ailem bile laf ediyor sanki bakamiyor musum gibi bak bu çocuk nasıl yiyor diye laf etmelerinden bıktım muzu sevmeyen çocuk var mı ya hiçbir şeye atılgan değil bardaktan su iciremiyorum birşeyler öğretmeye çalışıyorum yok çocuk krize giriyor komşularım artık kapıma dayanıyor neden bu kadar ağlıyor diye dövüyor musun diye soruyorlar bıktım artık yoruldum