Bebeğim 1 gün sonra tam 6 aylık olacak. Kolik bebekti bazen gazını çıkarırken bazende sakinleşinsin diye salonun içinde omzumuzda gezdirirdik. Böylelikle kucağa alışmış. İlk 3-4 ay eşim gece gündüz çok yardımcı oldu ama sonra kpss çalışacağı için yardımı bıraktı. İşten gelir Max 5-10 dk öper okşar oynar sonra uzanır, yoruldum dinleneyim der sonra derse geçer. Dersi geç saatte bıraktığı için bebek uyanmasın diye yanımıza gelmez başka odada uyur. Yani böyle söylüyor ama bence geceleri sesten rahatsız olmamak için başka odada uyuyor. Bu arada bebeğim geceleri 5-6 defa kalkıyor hala. Ailem zaten uzakta. Yani anlayacağınız geceli gündüzlü bebeğimle sadece ben ilgileniyorum. Bide yenice ilk dişi patladı. Minnacık ucu çıktı etin içinden şimdi ikinci yolda. Ve aşırı huzursuz. Kendi kendine inler, sızlanır. Bende kıyamıyorum o rahatlasın diye dışarı çıkarıyorum, balkonda kucağımda duruyor, dişine bir şeyler sürüyorum yani onun için bir şeyler yapmaya çalışıyorum acısını tek başına yaşamasın yardımcı olayım diye. Ama banyo yapmam gerektiğinde veya yemek hazırlamam gerektiğinde mecbur eşimi çağırıyorum. Çocuk ağlıyor veya sadece sızlanıyor eşimde Allah Allahhh noldu ya neyin var deyip duruyor. Ben de diyorum ki çocuk diş çıkarıyor, acı çekiyor. Öylece yanında durma hoplat zıplat kafasını dağıt dikkati başka yere çekilsin. Ama eşim onun derdi kucak, hep sen böyle alıştırdın, çocuk her bağırıp çağırdığında tepki verdin bir şeyler yapmaya çalıştın oda anladı istediğini yaptırmak için sonuna kadar bağırıp duruyor diyor. Bunu o kadar çok sık yaşamaya başladık ki artık gerçekten mi ya diye düşünmeye bile başladım. Eşimi çok seviyorum, şimdi bu yazdıklarımdan sonra kötü bir babaymış gibi gelebilir ama aslında çok iyidir, lütfen ona kötü şeyler yazmayın. Gerçekten de 6 aylık bebek istediğini yaptırmak için ağlayıp bağırır mı? Bu arada çok nadir göz yaşı geliyor. Bağırıyor sadece.