0 oy
2,043 göst.
Doğum Sonrası Anne kategorisinde (1,112 puan) tarafından
Arkadaşlar kızım yarın 8 aylık olacak. Ama ben kendimi hiç iyi bir anne olarak hissetmiyorum. Çok tahammulsuzum, kızım da aşırı mızmız. Yani şöyle söyleyeyim şu zamana kadar kızımla yakın aylarda gördüğüm bebekler içinde en huysuzu, mızmız benim kızım. Bu ara hele sürekli kucakta durmak istiyor, atak haftasında sanırım sürekli ağlıyor. 9.5 kilo oldu kucakta tasimakta çok zorlanıyorum. Annem sinirli bir kadındı bize çok kızardı, öyle olmak istemiyordum ama sanırım ben de öyleyim. Yani sebepsiz yere öyle dakikalarca bağırınca kendime hakim olamıyorum. Hep sinirli, üzgün bir anne hatırlamasini istemiyorum ama inanın o an kendime hakim olamıyorum. Eşime veriyorum 10 dk tutunca bunun uykusu mu geldi, hadi yatalım, acıktın mi diyerek başından atmaya çalışıyor. Resmen çocuğun bakımı yalnızca bende. Gün içinde eşim çocuk tutuyorsa ben muhakkak bir iş yapıyorum, yani o çocuk tutuyor da dinleniyorum diye bir durum da. Bu yorgunluk da belki etkiliyor beni ama ciddi manada kızıma da iyi bir anne olamadigim için aciyorum. Daha iyi bir anneyi hak ederdi. Millet hemen başladı zaten 2.cocuk da gelir şu bu kardeşsiz olmaz demeye. Ama ben zaten kendimi iyi bir anne olarak görmediğim için ve eşimden de beklediğim desteği bulamadığım için asla 2. Çocuk düşünmüyorum. Sırf üremek için bir çocuğa daha yazık etmek istemiyorum. Eşime de dedim ben 2.yi istemiyorsan senin de payın büyük diye. Napayım bende durmuyor diyor. Sizce de haksızlık değil mi çocuk bakmaktan zevk almadigim, bana çok zor geldiği, yıprattığı halde bir çocuk daha doğurmak? Ben de çok anaç, sevecen biri olmak isterdim..bunu deniyorum da ama sürekli ağlamasına cidden dayanamıyorum. Lohusaligim da zaten berbat geçmişti. Ben dünyada en çok anne olmayı sevdim lafını hiçbir zaman kuracağımi düşünmüyorum çünkü eski hayatımi özlüyorum. Beni yargılayan cok olacaktır belki ama ciddi manada herkes anne olmamalı lafını çok iyi anlıyorum. Şimdi kızıma olabildiğince sıcak yaklaşmak istiyorum, deniyorum ama çok sabır sınırlarım zorlanıyor... Çok üzülüyorum kızıma da ama bilmiyorum ne olacak
Bebek Ayı 8

38 Cevaplar

+14 oy
(9,300 puan) tarafından
Ben sizi cok iyi anliyorum. Erkekler maalesef boyle. Bu konu icin profesyonel bir destek almanizi oneririm. Bir psikiyatr ya da psikologla gorusun. Annelik gercekten kolay bir sey degil. Hayatta en cok anne olmayi sevenlerin bir kismi influencer bir kismi da kolay bakilabilen bebeklere sahip. Bebeginizi emanet edebileceginiz biri varsa mutlaka kendinize zaman ayirin. Evet, eski gunlere tamamen geri donemeyiz ama benzerlerini yasamaya ihtiyacimiz var. Kuafore gidin, arkadaslarinizla bulusun, esinizle bebek olmadan disari cikin. Haftada bir iki sefer bile yapsaniz cok iyi gelecek. 8. ayda zorlu bir atak var. Muhtemelen bu da sinirlerinizi iyice germistir. Bu tahammulsuzluk durumu bazen bende de oluyor. Sizin tahammul edemediginiz bebeginiz degil. Size kimsenin yardimci olmamasi. Esinize sinirlenip siniri bebege yoneltiyorsunuz ve bu insanin elinde degil. Herkes bebegine yukseliyor, kimse sonsuz sabirla dogmadi. Onemli olan tekrarlamamaya calismaniz. Baktiniz sinir geliyor, bebeginizi 1 dakika yere birakip balkona cikin. Biraz uzaklasin, inanin cok iyi geliyor. Maddi durumunuz yeterliyse temizlik icin 2 haftada bir de olsa bir yardimci alin. Bu durumu duzeltmek icin yapacaginiz en iyi sey kendinize vakit ayirmak. Siz anne olmak disinda da bir bireysiniz. İnsanlar maalesef bunu unutabiliyor. Asla kotu bir anne oldugunuzu düşünmuyorum. Kotu bir anne olsaniz bunlari dert etmezsiniz zaten.
(50 puan) tarafından
Ne güzel anlatmışsınız ya çok doğru
(249 puan) tarafından
Her cümleniz ile aynı kanaatteyim. Harika anlatmışsınız.
(221 puan) tarafından
Eline Yuregine saglik kardesim butun hislerime tercuman olmussunuz ve anneligi cok guzel anlatmissiniz. Tabiki hepimiz insaniz ve bunu unutanlara hatirlatmakta boynumuzun borcu
(97 puan) tarafından
Hem bu postu acana hem size tesekkur etmek istiyorum benim de ikizlerim var ve kizim ayni bu postta anlatildigi gibi sanki bitmek bilmeyen koligi var sizin burda yazdıklarınızı okuyunca kendimi yalnız hissetmedim o kadar iyi geldi ki cidden sosyal medya aşırı sinir bozucu bu konuda. Bütün dediklerinizde ben de varım
(9,300 puan) tarafından
Güzel yorumlariniz icin tesekkur ederim arkadaslar. Hepimiz benzer sorunlari yasiyoruz ve insallah bunlarin da altindan basariyla kalkacagiz. Kimler kimler cocuk yetiştiriyor da biz neden yetistirmeyelim? :)
-Reklam-
+1 oy
(274 puan) tarafından
Bence bir aile terapistine gidin guzel destek olur sizin için rabbim kolaylık versin inşallah 
(1,112 puan) tarafından
Hamileligimden beri yaşadığım duyguların hepsine abartiyorsun diye tepki verdi eşim. Yani hamile birinin hassas olması bile ona garip geliyordu. Sonradan diyor bilsem daha duyarlı olurdum diye. Şimdi bu durumlara da yine abartiyorsun bakış açısı ile bakacaktır. Terapi falan hak getire
+1 oy
(1,325 puan) tarafından
Seni iyi anliyorum. Herseyden önce saglikli bir bebegin var sükret bu günler gecici gececek. Akrabamizin hasta bebegi var ne zorluklar cekiyor. Hersey Allahtan miz miz huysuz diye böyle tükenme kendini yeteesiz görme. Biz Anneyiz heeseyin üstesinden geliriz
(1,112 puan) tarafından
Aklıma hep getiriyorum bu durumu ama sebepsiz yere poposu bile yere değince ağlıyor o zamanlar içten içe çok sinirleniyorum ne var noldu şimdi diye
(1,325 puan) tarafından
Bide beni gör 33 aylik bide 3 aylik oğullarim var büyügü bebek gibi oldi hersey agliyor gece uyumuyor. Evin altini üstüne veriyor kardesini kiskaniyor şiddet uyguluyor. Aksam sag salim yatirdigimda sükrediyorum kazasiz belasis bir gün daha gecti diye. Canlari sag olsun gerisi bir srkilde hal oluyor
0 oy
(20 puan) tarafından
Lohusalığımda ben de böyleydim şimdi 3.5 aylık olduk. Benim oğlum aşırı huysuz. Çok zor bir bebek . Üzülüyorum ama asla sinirleniyorum . Söyle düşün canım Rabbim o güzel kulunu sana emanet etti.  Küçücük daha onların herşeyi bizleriz.  Biz olmazsak aç kalacaklar. Kısacası onların yaşam kaynağıyız.  Eminim bugünler geçecek onlar sağlıklı olsun yeterli.
(1,112 puan) tarafından
Zaten bana muhtaç olması beni ona en çok bağlayan şey
0 oy
(371 puan) tarafından
Bebeğinle ilgilenirken o ana odaklanmıyorsun. Kafanda sürekli ben iyi bir anne miyim, bebeğim olmasaydı nasıl olurdu, şimdi rahatça uyurdum, uzanırdım düşüncesi var. Kim ne derse desin bebek her şeyi hissediyor. Önce sakin ol kimseyi umursama. O senin bebeğin sadece sana muhtaç sen de ona muhtaçsın. Siz dünyanın en iyi ikilisi olacaksınız. O senin sırdaşın, hayat arkadaşın olacak. Yakında yürüyecek beraber gezeceksiniz, dans edeceksin, beraber duş alacaksınız, saçlarınızı yapacaksınız. 8 aylık büyük bir süreç geçmiş. Lütfen aklından bu düşünceleri sil sadece bebeğinle ikinize odaklan 
0 oy
(47 puan) tarafından
Hiç öyle düşünmeyin bunu düşünmeniz bile İyi bir anne olduğunuzu gösterir. Evet bende çok yakın şeyler yaşadım şimdi ikinci bebeğim var ve bu daha beter öyle günler geçirdim ki keşke dogurmasaydim diye çok ağladım. Herkes aynı sabirda olamıyor ki. Bu bizi kötü anne yapmaz emin olun bişey olsa ilk siz üzülürsünuz siz cirpinirsinz. Yorgunluk ve yetememezlikten oluyor emin olun. ikinci çocuğu dünyaya getirmek zorunda değilsiniz tabiki o ayrı konu. Ama bebeğiniz 3 yaşına geldiginde bu yaşadıklarınizi unutacaksiniz.
0 oy
(800 puan) tarafından
Ne yargılaması, bebeğin zoru gerçekten zor. Oğlumdan biliyorum. Daha dün aynı cumleyi kurdum en çok anne olmayı sevdim diyenler ciddi mi diye :) çok normalsin ve hissettiklerin çok normal. Çünkü destek göremiyorsun, tek başına altından kalkamıyorsun. Ama iyi haber vallahi de billahi de geçiyor. 

Sana tavsiyem bebeği babaya verince iş guc yapma kendine zaman ayir. Eskiden yaptıklarını yap yapabildigin kadar. Baktığın aciyi değiştir. Evet bağırma, bu hem onu hem seni yaralar. Esin de adapte olacaktır yakında . Bu bir süreç ve çoğumuz geciyoruz. Sonra bir de bakıyorsun ki bir bakışı, bir gülüşü insana tatmadigi aşkı yaşatıyor.

İyi anne kötü anne kriteri bunlar değil, sen mükemmel bir annesin.
0 oy
(54 puan) tarafından
Bütün bunlar mutsuzluktan kaynaklı bnce mutlu olsan etrafinda seni mutlu eden şeyler olsa belki bu kadar olmazsın benim eşimde ilgisiz deli severek evlenmemize rağmen çok değişti ama ben bebegimi babasına bile güvenmiyorum yinede hep gözümün önünde olsun istiyorum bende kendimi iyi Bi anne gormezdim sinirlenince ama ben sabırlıyım yeri geldi sinirden ağlamama rağmen şükür ediyorum sağlıklı diye sende öyle düşünme yoksa soğursun beraber duşa girin çok keyifli ten tene oyle tatlı oluyo ki oda çok sevicektir kokunla uyut bırak seni istesin surekli inmesin kucağından ilerde ztn istesekte gelmicek hatta Öptürmicek bile silecek eliyle bu günlerin tadını çıkarmak lazım 
0 oy
(577 puan) tarafından
Şu anda kızım 26 aylık. Şu dünyada en çok anne olmayı sevmedim. Eşim de aşırı yardımcıdır üstelik. Hayattaki en büyük pişmanlığım çocuk sahibi olmak. Aa keşke yakınımda bebekli birileri olsaydı da fark etseydim anneliğin bana uygun olmadığını. Ne kadar terapi alırsanız alın bu duygu kalıcı. Ben sizin demek istediğinizi çok iyi anlıyorum. Çocukların bir suçu yok. Aslında mızmız da değiller belki de. Sadece bize batıyor davranışları. Bı duygu geçecek mi ne zaman geçecek hiç bilmiyorum ama hergün şu yaşadıklarımız rüya olsa, uyansak ve derin bir ohh çeksek diyorum 
0 oy
(38 puan) tarafından
Canım öncelikle eşinden hiçbir beklentiye girmemeni tavsiye ederim aynı şekilde bebeğim 8 buçuk aylık benim de kollarımda sinir sıkışmasından dolayı uyuşma var belim fıtıktan dolayı aşırı sıkıntılı ama bunları bilmesine rağmen ne 10 dk çocuğa bakar ne de ev işleri yetişmiyor diye eleştirmekten geri durur hiç demez yani bu çocukla yetiştiremeyebilir diye bazen bende çok yoruluyorum sinirleniyorum ama yüzüne bakınca bebeğimin o masumiyeti benden sevgi beklemesi şefkat beklemesi o an beni sakinleştiriyor düşünsenize o küçücük bebek sevgiye aç ve hayatında bizden başka kimse yok nazını çekecek siz sinirleniyor olabilirsiniz evet olmaması gerek ama bağırıyor da olabilirsiniz ne yaparsanız yapın siz onun ANNESİ siniz sizi her türlü çok sevecek sizden başka annesi yok bapırdınığınız için kendinizi kötü hissedip bebeğiniz den uzaklaşmayın onun sadece size yakın olmaya ihtiyacı var o kadar sinirlenmenize rağmen o bebeğe annelik yapıyorsunuz büyütüyorsunuz lütfen kötü anneyim diye düşünmeyin bence bunca zorluğa rağmen bunları dert ettiğinize göre aksine birçoklarından çok daha iyi bir annesiniz bu süreç geçici büyüdüklerinde onlara bakıp bugünleri hatırlayacağız kendinizi üzmeyin ❤️
0 oy
(398 puan) tarafından
Sana yemin ediyorum aynı durumdaydım. Bebeğimi bırakıp kaçasım geliyordu. Sürekli ağlıyordum mutsuzdum öfkeliydim. Psikiyatriye gittim. Lohusa depresyonu ve tükenmişlik sendromuna yakalandığımı söyledi. Birtakım ilaçlar verdi. Ve bana dedi ki " söz veriyorum seni bebeğine yetiştiricem, söz veriyorum onun bu hallerine kızmak yerine eğleneceğin günler gelecek" dedi. Hiç inanmamıştım. Ama o günler geldi. Zor oldu, uzun oldu ama geldi. Kesinlikle ama kesinlikle uzmandan destek almalısın gerekirse terapi artı ilaç kullanımı olarak toparlanmaya çalışmalısın. Arkadaş kuzen komşu anne kayınvalide o bu şu birinden bir 30 dk destek alsan kendine zaman ayırsan çok iyi gelecek 30 dk çok az evet ama inan bana çok iyi gelecek. Benim doktorum eşimle konuşmuştu bebek bakımında desteğini esirgeme eşine ilgi sevgi göster zamanla iyi olacaktır diye. Doktora başvurursan eminim o da eşinle görüşecektir sen eşim destek olmuyor dediğinde o eşinle konuşacaktır uyarıda bulunacaktır ve eşin durumun ciddiyetini anlayıp yardımcı olacaktır.
(398 puan) tarafından
Ayrıca kötü bir anne olduğunu düşünmüyorum eğer öyle olsaydın bunları kendine dert etmezdin. Sen iyi olmak için çabalayan ama çok yalnız kalan bir annesin. Eminim psikolojik destekle daha iyi olacaksın. Ayrıca kızsan da dövsen de sövsen de ki bunlar tabiiki yanlış ama sen evladın için en iyi anne olacaksın. Annem beni küçükken çok döverdi camlara çıkıp imdat diye bağırmışlığım vardır. Ama benim için en iyi anne benim annem. Sen de nasıl olursan ol evladın için vazgeçilmez olacaksın. Ama lütfen aynılarını yaşayan ve düzelen biri olarak söylüyorum lütfen psikolojik yardım al lütfen. Sana da yazık kuzucuğuna da yazık. Yol yakınken bence doktora git.
0 oy
(1 puan) tarafından
Yaa böyle düşünme  benimde bi oğlum var 4aylik bende çok zorlandm hamilelikte ayri doğum ayrı lohusalik hele cok zordu benm için göğüs uçlarım yoktu dikişlerm şişti oturamadm günlerce bebeğim memeyi tutamadi sap sarı oldu ve bu kadr şeyde eşimn pek bi etkisi olmadi bide üstüne kaynana dırdırı çektim halada cekiyom ama oğlumun bi gülüşü yetiyo unutturuyor herseyi sen ona o sana ihtiyaç duyuyor emin ol ki birz sabırlı ol günlerce uyumadan yemeden uğraştığım günlerde oldu bende bazen cok sinirlenyrm ama sonra bakiyrm günahsız bi melek daha rabbim bize vermiş bi çocuğu olsun diye herseyi yaplr var iyi bi annesin bence dahada iyi olablrsn birz çaba ve sabır 
0 oy
(297 puan) tarafından
Bence senin dinlenip biraz da kendine zaman ayirman lazim annene git cocugnla birlikte 
0 oy
(487 puan) tarafından
Sen o canın evisin sana muhtaç herseyi sensin Rabbimin emaneti bol bol dua oku inşirah suresini oku canim Rabbim yardimcin olsun emin ol hepimizin sabrinin tastigi yerler oluyo azcik bagirsak anneligimizi sorguluyoruz buyudukce zorlugu azalacak zaten
0 oy
(61 puan) tarafından
Sana sarılıp anne seni çok seviyorum diyeceği günleri o kadar yakın ki. Sen dünyanın en güzel annesisin diye koşarak sarılacak sana. Şuan zor anlar hissediyorsun. Yoruluyorsun ama bir kaç yıl sonra iyi ki dogurmusum diyeceksin. Annelik zor ama gerçekten bir çok şeye değer bir duygu. 
0 oy
(257 puan) tarafından
Öncelikle hersey için şükret hamileliğim zor geçti aylarca iğne vuruldum sabah akşam yoğun bakımda yattım aylarca hastahanede yattım hep ağladım bebeğimi sağlıkla dünyaya getireyim diye tek bir gün bile pişman olmadım doğum yaptım bebegimin 1 dakika bile görmedim küveze koyup yoğun bakıma götürdüler  çok korktum kaybederim diye günlerce ağladım amelyat oldu küçücük bedeni hergun gidip heryerinde kablolar görüyordum nefes alamıyordu yavrum bende nefes alamıyordum onunla o kadar acı birsey ki 1 ay sonra çıktı ama bakim gerekliydi sesi çıkmıyordu yüzüne bakınca ağladığını görüyordum gecelerce uyumadım ağlar da bisey olur diye geçmeyecek sandım bu günler ama bir gün bile isyan etmedim bagirmadim pansumanı ilacı ne bileyim zordu ama hep dua ettim allahim tek sesi gelsinde bağıra bağıra ağlasın diye şükür geldi simdi inletiyor evi çok şükür 5 aylık oldu ağlıyor ilgi istiyor beni istiyor işi gücü bırakıp onunla uğraşıyorum ve bu çok güzel bisey evet zor günler ama ben gerçekten anne olmayı sevenlerdenim elhamdülillah sizde önce şükredin sonrası gelir zaten şükürsüz olursan sıkıntıda olursun unutma namaz kıl dua et inan ki iyi gelecek :)
0 oy
(92 puan) tarafından
Kim özlemiyor ki eski halini şükret ki senin sağlığın bebeğinin sağlığı yerinde ben doğumdan sonra üç ay oturamadim hastanelerde geçti günüm hala da biraz rahatsızım ama sabrediyorum çünkü inşallah geçecek bu günler emzirmeden ayirinca kendi sağlığım ile ilgilencem ama bebeklerin hiçbir suçu yok onları biz getirdik dünyaya sabırlı olmalisin birinden destek al mutlaka kocanı eğit kus kız ama sözüne getir mutlaka benim eşimde öyleydi anlamazdı ama ben verdim kucağına hep sabret geçecek hep senden kötüleri var onu düşün
0 oy
(1,943 puan) tarafından
Benim kızımda hep ilgi istiyor bı nisafirlige bile gidemiyorum durmuyor kalablik sevmiyor kimsenin kucağında durmuyor Kölük bir bebekte daha bir aylikken bile günde 2 saat anca uyuduğunu bilirim  uzun lafın kısası benim çocuğunda durmaz herkes bana diyor Allah sabır versin nasıl basediyorsun bide normalde ben çok sınırlı bir insanım amq bebek bu ne kadar bagirsanda kizsanda anlamaz aksine dahada sinirlenir Allah yardımcımız olsun bende ikinci çocuk düşünmüyorum şuan için çünkü kızım gerçekten çok zor bir bebek ama iyiki anne olmuşum anne dünyadaki en zor en sabır isteyen şey Allah kimsenin kucağını boş birakmadin kızımın bir gülüşü bile ömre bedel 
0 oy
(1,357 puan) tarafından
Sizinle özel olarak konuşmak isterim. Aynı sorunları bende yaşadım. 
0 oy
(144 puan) tarafından
Kötü bir anne değilsin arkadaşım sadece bir hayatı olan insansın bebeğin başka biri sen başka birisin o geldi hayatın mükemmel oldu diye bir durum yok sen kötü anne olsan bunları buraya yazmazsın sen duyguları olan normal hepimiz gibi bir annesin üzülmek sıkılmak kızmak hakkın arkadaşım yapmıyorum diyen de yalan söylüyordur yada o kadar kendini gerceklestirememis biridir ki anca bebegiyle kendine amaç edinmistir. Seni kimse yargılayamaz senin gibi herkes sadece söylemeye utanyorlar, atla gel be bana güzel anne iki sohbetin belini kırarız ❤ kendini eski rutin işlerine yavaş yavaş don canım 1 saat kitap okuyorsan 20 dk oku 1 saat alışveriş için geziyorsan 20 dk gez ama yap yaptıkça açılacaksin sen bir bireysin ve kendini sıkma benim eşim de öyle inan onlardan herkeste var çocuk doğdu doğalı bir kere altını almış değil anacığına göstereceği zaman benim oğlum oğlum diye dolanıyor napalim yani bunları sokağa mı atalım amaaaan bosver en önemlisi sensin kocan yardım etmiyorsa sen de yapamadığını bırak kendini helak etme bulaşık kalsın çamaşır kalsın yemek kalsın bak nasıl aklı başına gelip ufak ufak tutmaya çalışacak 
(49 puan) tarafından
Sağlıklısa şükür et benim bebeğimde huysuz bide vücutunda döküntü var canı yanıyor en sonunda doktur ilaç verdi geçmezse araştırma ya yollucam dedi içim yanıyor keşke geçse huysuz olsamasina razıyım durduğu zaman yavaş yavaş işlerini yaparsin

İlgili sorular

0 oy
3 cevap 388 göst.
8 Eylül 2023 Yenidoğan (0-3 ay) kategorisinde EZMİRA&.2018 (78 puan) tarafından soruldu
0 oy
6 cevap 434 göst.
22 Temmuz 2024 6-12 ay arası bebekler kategorisinde Nurcet (199 puan) tarafından soruldu
0 oy
4 cevap 245 göst.
0 oy
3 cevap 281 göst.
23 Mayıs 2024 Yenidoğan (0-3 ay) kategorisinde Gökininannesi (68 puan) tarafından soruldu
...