0 oy
1,253 göst.
3-6 ay arası bebekler kategorisinde (147 puan) tarafından
Benim oglum 6 aylik ve gervekden ben bi is yaptigimda h8c durmuyo agliyor ben yanina geldigimde susup oyuncagi ile oynuyo ben de bi anlik bagriyorum sonra kendime cok kiziyorum

16 Cevaplar

+10 oy
(277 puan) tarafından
Bağırınca anlayıp susuyor mu bebeğiniz stress topu mu bunları göze alarak bebek yapmadınız mı sahi annelik neydi bırak batsın evin en güzel dönemleri ilerde bebeklik anlarında kaçırdığın her saniye için pişman olursun 
(199 puan) tarafından
Konuştu süper anne robot muyuz biz sabrimiz tasamaZ mi kadını linç edecek yer ariyorsunuz sabır taşı degiliz ki
(199 puan) tarafından
Bu arada tabikide bağırması normal değil ama insaniZ bunu bilieriyorym yapın
(277 puan) tarafından
İnsan olduğunuzu biliyorum
-Reklam-
+3 oy
(9,154 puan) tarafından
Bazen insan kendini kötü hissediyor yorgun oluyor. Ve bağırabiliyor. İşin açıl değilse geç yanına onunla oyna. Şimdi terk edilme korkuları başladı. Mutfakta işin varsa onuda mutfağa götür yanında oynasın. Eline farklı şeyler ver kendine zarar vermeyecegi mutfak gereçleri plastik kaplar. İşini yaparken arada eğil oyununa katil. Hep yanında olduğunu bilsin. Kendini üzme. Annelik zor. Her ağlaması sana olan aşkı yüzünden seni istediği için bunu düşün rahatla. Emeklemeye başlayınca ağlamak yerine o senin yanına gelecek 
+2 oy
(25 puan) tarafından
Canım benim kızımda 6 aylık ve aynen dediğin gibiydi bende gittiğim her yere hatta banyo yaparken wc ye bile götürdüm Bi süre sonra onun yanına oturup ona nereye gideceğimi ne zaman geleceğimi sevgi sefkatla öperek anlattım biraz zaman aldı tabi ama artık eskisi kadar değil hemen ağlamıyor en azından seni yanında istiyor çünkü kendini güvende hissetmiyor bebek ona güven ver önce onlar dış dünyaya yeni yeni adapte oluyorlar ve güvendiği bildiği tek insan sensin annesi ona zaman ver sakın olmaya çalış sevgiler
+1 oy
(419 puan) tarafından
Sakin bagorma benim 5 sene sonra oldu cocugum.olmuyordu kiymetini degerini bil suan 4de uayndi oglum bak saat 6 oluyor daha uyanik onun cani sagolsun yatagima yatirdim donuyo bana sarilmaya ugrasiyo opup kokluyorum onu hosuna gidiyo kahkaha atiyo ta kocam uyandi ne oluyo diye bizi ogle gorunce oda uyandi uyumadi simdi esim cocuga bakiyor bende kahvaltiya bohca yapiyorum yapma ne guzel evlatlarimiz var allah aratmasin hic evladi olmayanlar napsin o duyguyu tatmayanlar napsin 5 sene sonra oldu bak cikmadigim dok kullanmadigim ilac tedavi kalmadi benim
(354 puan) tarafından
3 yaşında ve 4 aylık iki oğlum var. Bırakın küçüğe bagirmayi büyük anladigi halde ona dahi bağırmıyorum. İnsan bazen ne yapacağını bilemiyor ancak çocuğa bagirdiginizda işler daha da sarpa sarıyor emin olun.birakin kalsın işler gece yapın . Bn genelde stresini eşimden cikariyorum :)
+1 oy
Profil image (166 puan) tarafından
Ben de sana soruyorum?

ANLIYOR MU?
+1 oy
(897 puan) tarafından
Yavrum 6 aylik bebek bilinçli yapmaz ki hiçbir seyi sen ona bagirirsan sadece senden korkar sana gelmez hatta ileride kendini sana sevdirmez. Hepimiz insaniz bazen çok stresli olabiliyoruz ama ne evimizin temizligi ve yemek ne baska bir sey yavrumuzdan kiymetli değil. Belkide bu yuzden annelik fedakarlıktir deniliyor.bence kendine çeki düzen ver. Çocuğumuzdan kıymetli değil hiçbir isimiz
0 oy
(462 puan) tarafından
Asla , bağırmam da. İlk başta evi toplayayim, yemek yapayım , temizlik yapayım diye çok uğraştım baktım ki oğlumu göremiyorum. Hepsini saldım. ZAten bu yaşa bir daha gelmeyecek.  Çocuk sizi yanında istiyor , size eziyet etmek değil ki amacı. Ben yemek yaparken de yanıma alıyorum konuşuyor , şarkı söylüyorum. İlk başlarda ağladı kucak istedi zamanla alıştı. O kadar çocuğa bağırmak ilerisi için iyi değil. Kıyamam ben asla bağırmam. İnsanlar ne zahmetlere giriyor , dünya kadar para veriyor da bir bebek sahibi olamıyor , nankörlük edemem. İçim acır.
0 oy
(257 puan) tarafından
Uykusuzluk evin işleri yanında destek olan kimsenin olmaması insanı çok yıpratıyor. Bu kadar yorgunken bbeginde ağlayınca bazen insan dayanamıyor off diyor. Seni çok iyi anlıyorum ve bağırdıktan sonra nasıl pişman olup üzüldüğünü hatta ağladığını hissedebiliyorum. Şimdi burda çok eleştirenler olacak küçücük çocuğa nasıl bağırırsın diye tabiki minicik yavruya bagirilmaz kıyamaz insan bilerek isteyerek kimse evladına bağırmaz ama robot değil insanız eminim herkes böyle anlar yaşayıp yeterr diye bağırmak istiyordur. Ben böyle zamanlarda çocuğuma bagirmamak için ağlıyor bile olsa gidiyorum elimi yüzümü yıkıyorum kendime gelmeye çalışıyorum sonra kucağıma alıyorum.
0 oy
(202 puan) tarafından
Canım ayrılık kaygısı olan bir döneme giriş yapmış olabilir bazen özellikle de destek olan kimse olmadığı zaman insan sinirleniyor annesin diye tüm duyguların iptal olmuyor ama bağırmadan önce çok sinirlendigin zaman 10 sn kuralını kullan hiç bir şey yapmadan 10 sn bekle yada başka bir odaya geç 10 sn koridora çık ağlasa bile bağırmaktan iyidir 0-7 yaş çok önemli bebekler için dövülen bağırılan şiddet gören bebekler ilerde psikolojik sorunları olan bireyler oluyor bunları düşünerek tekrar gir yada birine birak 10 dk babasına anneanneye falan sen sakinleş ben asla bağırmıyorum kasımı bile catmam kimseye de izin vermedim. annemle altlı üstlü oturuyorum o yüzden hep destekcim var kendimi kötü hissettiğim de veriyorum yorgunsam veriyorum kendide hep istiyor alıyor zaten bununda etkisi büyük birinden destek istemetek çekinme sende insansın yoruluyorsun acıkıyorsun başka işlerin de oluyor elbet ama evladın bir tane ve bu anların asla tekrarı yok bunu unutma 
0 oy
(33 puan) tarafından
Sabırlı olmaya çalışıyorum bagirmiyorum. Ya sabır diyorum derin nefes alıyorum ya da durup bekliyorum sinirlerim tepeme çıkınca. Sonra diyorum ki bu masum bi bebek ne naz yapmayı bilir ne hata yapabilir ağlıyorsa bi problemi vardır ondan ağlıyor ona asla kızamazsin,kızarsam  sadece kendi nefsim için kızmış olurum. Derdini bile anlatamayan minik bebegimi kendi nefsim adına uzmemeliyim.
0 oy
Profil image (112 puan) tarafından
Bagırmadan once dusunun bagırmadan anlayacak kapasıtedem bebek odaha cocuk bile degıl 
0 oy
(1,639 puan) tarafından
Uyumadığı zaman dayanamayıp dişimi sıkarak konuştuğum oldu küçükken. Ama daha çok küçük elinde değil bi senden yardım istiyor ağlayarsk5 öyle düşün. Sakin davranmayı öğrenmek lazım çünkü 1.5 yaşından sonra daha da zorlaşıyorlar. 23 aylık şu an bizimki.
0 oy
(308 puan) tarafından
Hiç bagirmadim daha babasida bagirmaz 9 buçuk aylık bağırsak ne anlayacak zaten kıyamam bağırmaya bende emeklemeye başladı çok düşüyor sağa sola kafasını çok vuruyor ne zaman virsa pişmanlık duyuyorum yetişemiyorum emeklerken kafasını vurunca çok üzülüyorum bazen çok sert vuruyor hatta içim gidiyor ,canım sende biraz daha sakin ol,evin işi bebeğinden önemli değil,yapamadığın zaman kalsin kendine strest yapma,önceliği bebeğine ver ev işini ikinci plana koy canım 
0 oy
(1,362 puan) tarafından
Valla bağıramam o dereceye geliyorum ama sonra hemen çıkıyorım yanından dıyorum ki o istemedi dünyaya gelmeyi ben istedim oldu neyin ne oldgunu bilmıyolar buyuycekler bagırma ilerde belki etkiler bebeğinin karaketirini al yanında götür nebılıyim yuruteçe koy mama sandalyesine yanında olsun artık yaz geldi bı yorgan at yere sana baksın 9 aya kadar galiba sürücek ayrılık korkusu başlıyor çünkü çok şukur yanınımızdalar hastane köşelerinde değiliz bn ilk 3 ay uyku nedir bilmedim mahvoldum gaz sancısından kıyamıyorum belkide ondan bebeğim çok acı çekti gazdan mahvoldu 2 aydır iyi boşver yapma bi yemekğini yap durmuyosa kırmızı balık aç 20 dk izlesin okdar da bişey olmaz 
0 oy
Profil image (753 puan) tarafından
Bunların olucağını bilmiyormuydun bağırmak kızmak icin mi doğurdun madem iş yapmak senin icin bebeğinden kıymetli ozaman doğurmasaydın el kadar bebek senin bağırmandan ne anlar daha çok korkup ağlar gücünüz anca böyle sabilere yetiyor benim yanımda bebeğine bağırsan bak ben sana ne yapardım
0 oy
(1,406 puan) tarafından
Durmadığı, ağladığı, mızmızlandığı an muhakkak bir sebebi olduğu bilincinde olduğumdan beri tahammülüm daha yüksek. En son sanıyorum öncesinde aylarca uykusuzluk yaşadığım bir gece bağırmıştım ve daha çok ağlaması ile hayatımda yaşadığım en büyük pişmanlığı ve suçluluk duygusunu yaşamıştım. Biz onları sussunlar otursunlar sorun çıkarmasınlar diye düşünüp dünyaya getirmiyoruz. Nasıl ki yaşıtımız ya da bizden büyük birine tahammülümüz daha yüksekse kendi istediğimizle dünyaya getirdiğimiz canlara tahammülümüz daha daha yüksek olmalı. 

İlgili bir soru bulunamadı

...