Valla ne diyim ben alışsın diye 40 günden sonra çıkardım hep sağ olsun ablam annem destek oldu bana, ben korkup evde oturdukça onlar hadi dedi bir şekilde çıktık gezdik ara ara.... geçen ilk defa tek başıma arkadaşımla çıktım 2 dakika durmadı beni mahvetti eve nasıl geri döndüğümü bilmiyorum... yani 10 kere çıktıysak 5'inde burnumdan geldi öyle söyliyim. ben de hele bir desteksiz otursun, eli oyıncak tutsun o zaman kendi kendine biraz oyalanır diye umut ediyorum... zor grliyor insan böyle olacağına oturayım evde bari diyor ama onun da sonu yok çocuğa da yazık evin içinde.. bence allahtan sabır güç dileyip denemeye devam etmemiz lazım... bizimki öyle net bir şeye tepki vermediği için aynı drğil ama bence sen asansöre arabaya alıştırmaya çalış onu, ağladığında yanında ol elini tut müzik aç falan filan, denemişsindir eminim bunları ama devam et pes etme yani, o korkuyu senin verdiğin güvenle aşar inşallah