Okurken kendimi gördüm :) hatta eminim herkes kendini gördü :) çok az daha sabret canım inan geçiyo. Doğum kolay bişey değil hem hala hastasın hem de lohusasın yani psikolojik olarak da bedenen de iyi değilsin. Ben de susturamadığımı, sadece emzirmek için var olduğumu düşünüyodum o günlerde. Hayatım hiç eskisi gibi olmayacak gibi şeyler. Şuan kızım 2.5 aylık ve inan normal düzenime döndüm bile. Sana karşılık verdiğini gördükçe ona bakmak zevk haline gelecek :) daha çook yenisin sen dinlenmeye bak.
Bebek ağladığı zaman, hatta krize girdiği anlarda bile bunun çok normal olduğunu bil öyle davran sakin ol. Benim elim ayağım birbirine giriyodu ağlıyodum hiçbişey yapamıyorum diye. Ama şunları kendime kabul ettirdikten sonra o kadar rahat ve mutluyum ki sen de yap ve kabul et: öncelikle aylarca anne karnındalar ve dışarısı onlar için oldukça yabancı ve bilmedikleri biyer. Dolayısıyla alışmaları zaman alıyor. Ağlayacak, krize girecek, gazı olacak... Bu her bebekte olan ve çoook normal şeyler. Sakince olanları çok normal karşılayıp ona sıcaklığını ver. Çok normal bunlar olacak diye kabullendiğin an sakince her sorunu halledebiliyosun inan. :)