Bizimkide 4 aylık. Yorumların hemen hepsini yaşıyoruz. Ama olabildiğince sakin kalmaya çalışıyorum. Başka birşeye sinirlendiysem ani yanına gitmem gerekiyorsa hemen bi elime yüzüme soğuk su vuruyorum odasına girerken güler yüzle giriyorum. Biraz oyun oynuyorum. Ağlama krizlerinde genelde kucakta olmak istiyor müzik açıp hafif hafif sallanıyorum o sırada konuşuyorum. Ben yanındayım annecim istediğin kadar ağlayabilirsin, ağrın mı var, neren ağrıyor annecim vb. Genelde biraz sakinleşiyor o zaman zarfında eğer sakinleşmezse elini yüzünü yıkıyorum. Hiç durduramazsam duş aldırıyorum masaj vs. sonra karnını doyuruyorum. Uykuya geçiş zorlu oluyor haliyle karşılıklı ee ee ee yapıyoruz. Bi süre sonra ben susuyorum kendi kendine ee ee mırıldanıyor. Karnı doyunca belirti veriyor zaten kendi kendine uyuması için memeden çekip emzik veriyorum. Çok şükür 3 4 gündür kendi uyuyor. Krizden sonra uykusunda genelde ağlıyor. Gördüğüm an sırtını okşayıp ben yanındayım annecim diyorum. Sakinliyor. Uyandığında yine oyunlar vs. Dişte geliyor bizim onunda huzursuzluğu var. Biraz uzun oldu ama özetle durumu kabullenip ayak uydurmaya çalışıyorum. Bunlar da geçecek elbet. Bu arada tek başımayım. Eşim işinden dolayı destek olamıyor pek. Dışarıda susuyorsa eğer kapı önüne çıkıp sokağı turlasanız bile yetiyor :)