Oğlum 10 ay 1 haftalık. Bunca zamandır ne yaptıysam asla memnun edemedim. Ne yaptıysam mutlu olmadı. Oyun oynarım ağlar, şarkı söyler dans ederim ağlar, en sevdiği çorbaları pişiririm kaşığı fırlatır ağlar, uykusu var uyutcak olurum uyumaz ağlar, sıkılır gönlünü eğlemeye çalışırım ağlar, yürütece koyarım ağlar, salıncakta sallarım ağlar, çocuk şarkıları açarım ağlar, elinden tutup yürümeyi sever yürütürüm ağlar, kucağıma alır hoplatırım ağlar.. Ama bunları benim dışında biri yapınca sıkıntı çıkarmaz. Onu sevmekten, onun iyiliği için aylardır canımı dişime takıp uğraşmaktan başka birşey yapmadım. Önceden genel huysuzluğuna veriyordum ama artık eşim ve annem dahil bunun bana karşı kişisel bir durum olduğunu anladı. Biraz büyük bir bebek olsa ya da küçük bir çocuk pedagoga götürücem ama bu durumun düzelmesi için ne yapabilirim bilmiyorum. Böyle birşey yaşayan var mı? Varsa nasıl düzeldi? Neden böyle oluyor fikri olan var mı?