Şuanda sen bu yazıyı yazınca biran kendi bebeğimle geçirdiğim zamanlar geldi gözümün önüne canım:) ilk bebeğim ve çok genç anne oldum 3 ay hiç susmadan ağladı gazdan dolayı , sonra gazı bitti ağlaması hiç kesilmedi sürekli ağladı 6-7 aylık olana kadar tam sustu derken zaten gece uyumuyordu hiç uyumamaya başladı gece 12 den sabah 7 ye kadar oturdugumu biliyorum :) benimde çok tecrubesizliklerim oldu ben bu çocuğa bakamiycam galiba diye defalarca ağladım sadece eşim vardı yanımda ilk 3 -4 ay gece gündüz birlikte baktık bide o sabahına kalkıp işe gitti sonra kıyamadım gece ben bakmaya başladım :) ek gıda yemedi ,kabız oldu ,pişik oldu ,2-3 defa mastıt oldum , göğüslerim mantar oldu derkeeeeeenn hiç pes etmedim etme şansım yok zaten :) 18 aylik oldu bizim oğlan he sorarsan zorlukları bitti mi diye tabikide hayır hergun yeni bir zorluk geliyor yeni bir güncelleme geliyor azı dişleri çıkarıyoruz ve yine gecemiz gunduzumuz belli değil :) neden bu kadar uzun yazdığına gelirsek yanlız olmadığını bil istedim 40 gün sonra bi bakicaksin sanki o hep sizinle varmış gibi alisicaksin düzeniniz sık baştan yeniden basliycak ama herşey onunla daha da bir mukemmellesicek :) Annelik çok zor ama Rabbim boşuna cenneti annelerin ayaklarının altında yaratmamis ki :) çok yoruldugun pes ettiğin zamanlarda şükret senin yerinde olmak için hastanelere ne paralar ne emeller veren insanları düşün canım ben öyle yapıyorum yoksa bazen kafayı yemek uzere çıldırıyorum :)