Yazdıklarınızın çoğunu yapmaya çalışıyorum ama ne kadar başarılı oluyorum bilmiyorum... Sorunuza gelirsek öncelikle çok teşekkür ederim bu soruyu sorduğunuz için ihtiyacım var sanırım bunu duymaya. Çok iyi değilim galiba lohusa depresyonunu ölümüne yaşıyorum hâlâ, bir de çok yalnız kaldım bebeğime nerdeyse hep ben baktım tek başıma yani eşim çok yardımcı ama hani tecrübeli,destek birinin olması farklı. Özellikle ilk 10 günü çok kötü geçirdim ve o günleri üstümden atamıyorum. Umarım geçer bu zor günler, aslında bi taraftan üzülüyorum kızım bi daha elli günlük olmıyıcak örneğin, bu hallerini özliyicem... Annelik kocaman bi evhammış insanın göğsüne oturuyo ve bi ömür geçmeyecek gibi. Çok teşekkür ederim tekrar,bi soru sordunuz pişman etmiyim :) Sağlıcakla kalın, çok sevgilerr....